Pierre Bilic

Het was pas kort voor de start van de Franse competitie dat Laurent Wuillot (27) zekerheid verkreeg over zijn transfer naar de Corsicaanse promovendus AC Ajaccio. De centrale verdediger kende een ongelukkig seizoen bij Standard, waar Michel Preud’homme niet echt in hem geloofde. Zelfs een hereniging met Robert Waseige, die hij nog meemaakte bij Charleroi, leek daar weinig aan te zullen gaan veranderen. Ondanks vermeende belangstelling van AA Gent en Bergen verkoos hij een verhuis naar Frankrijk.

Hoe verliep de integratie ?

Laurent Wuillot : Fantastisch, echt. Ik werd met open armen ontvangen en had direct een goed gevoel. We zijn hier aan een echt avontuur begonnen, met een baby van amper een paar maanden oud, in een nieuw land met andere gewoonten en een andere omgeving. Maar we zijn heel gelukkig, we beklagen ons deze keuze helemaal niet. De natuur in Corsica is prachtig. Het is hier niet toevallig l’Ile de Beauté : zon, strand, bergen en rotsen. Schitterend landschap !

Waarom koos je voor een kleine club als Ajaccio ?

Ze doen me sterk denken aan Moeskroen. Een relatief kleine club, die het familiale aspect belangrijk vindt en geleidelijk aan wil doorgroeien naar de subtop. Dat zie je : onze eerste thuiswedstrijd moesten we noodgedwongen afwerken in Bastia, omdat de verbouwingswerken aan ons stadion nog niet voltooid waren. Het is pas voor het eerst sinds 1973 dat Ajaccio weer in de hoogste klasse voetbalt. Ons eerste échte thuisduel dan werd een echte voltreffer met 1-0-winst tegen Sedan en dolle euforie achteraf.

Wat zijn de doelstellingen voor dit seizoen ?

Heel simpel : het behoud verzekeren. Dat is wat algemeen manager Rolland Courbis als opdracht meegaf aan trainer Dominique Bijotat. Als ik zie hoeveel kwaliteit en ervaring er in onze kern zit, moet dat goed te doen zijn. Doelman Stéphane Trévisan speelde ooit nog voor Marseille, verdediger David Terrier voetbalde nog met Philippe Albert bij Newcastle, en Bruno Rodriguez moet eindelijk de verwachtingen van groot Frans voetbaltalent inlossen. Maar het is gevaarlijk alleen af te gaan op namen, hé. Ik maakte het eerder al mee met Standard : daar beschikten we ook elk jaar bij de competitiestart over een kampioenenploeg.

Je tekende slechts voor een jaar.

Inderdaad. Het contract wordt automatisch verlengd van zodra we zekerheid verkrijgen over het behoud. Over maximaal twee jaar ben ik dan een vrije speler. Ik zal dan een uniek sportief avontuur achter de rug hebben. Ik zie het goed zitten. De aanpassing aan het Franse voetbal verliep heel goed, zonder noemenswaardige problemen eigenlijk, zowel fysiek als technisch.

Wat viel jou vooral op ?

Dat de financiële mogelijkheden van de meeste eersteklassers hier onuitputtelijk lijken. Elke club beschikt wel over een of twee wereldtoppers. Ik kijk al uit naar de directe duels met Sonny Andersson, Djibril Cissé, Pauleta, Ronaldinho, Jean-Claude Darcheville, Dagui Bakari en Sidney Govou. Het is zeker niet de bedoeling dat we ons voor eigen doel gaan ingraven tegen die topploegen. Wij trachten altijd offensief voetbal te brengen, maar goed georganiseerd en zonder veel risico’s. We moeten tenslotte ook punten pakken.

door Pierre Bilic

‘Ajaccio doet me denken aan Moeskroen. : een kleine club, die het familiale aspect belangrijk vindt en geleidelijk aan wil groeien.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content