Weinig voetballiefhebbers zijn het oneens met de stelling dat Pep Guardiola de beste trainer ter wereld is. De Catalaan behaalde in zeven seizoenen met Barcelona en Bayern liefst 21 trofeeën (waaronder zes nationale titels en twee Champions Leagues) en dat met voetbal om van te smullen. Toen hij afgelopen zomer voor Manchester City koos, werd hij over het Kanaal prompt uitgeroepen tot de Koning van de Premier League.
Pep Guardiola werd al een hele tijd geleden heilig verklaard. Erg geliefd is hij echter niet. Toen hij deze zomer Beieren verliet, vloeide er niet één traan. De fans van Bayern waren opgezet met het voetbal en de twee Duitse titels die hij hen bezorgde, maar hun relatie was nooit hartelijk. Dat hij de beker met de grote oren niet naar München bracht, zat er voor iets tussen, maar er was meer. Er werd hem een gebrek aan empathie verweten. Niet met de ploeg, maar met de club en de supporters. Pep was geen man van de Lederhose. Zijn vertrek werd gezien als het afscheid van een briljante maar weinig geliefde directeur.
Het eerste bezoek van Pep aan Camp Nou sinds zijn buitenlandse avonturen wekte vorige week in Barcelona ook al weinig emoties los. Sindsdien werden tien nieuwe trofeeën behaald (waaronder drie Spaanse titels en een Champions League). Met Xavi, Iniesta en Messi is zilverwerk winnen de meest normale zaak. Guardiola wordt ook nog steeds gezien als een man van Joan Laporte, de ex-voorzitter die door de club voor de rechter werd gedaagd vanwege financiële malversaties. En het hielp ook niet dat El Mundo Deportivo, een van de twee sportkranten van Barcelona, het nooit echt op hem begrepen had.
Na zijn debuut bij Manchester City met tien overwinningen op rij verwierf Pep in de Britse pers een bijna goddelijke status. De zware nederlaag van vorige week in Camp Nou lijkt echter een keerpunt. Het was al de vierde wedstrijd op rij die de Citizens niet wonnen (Southampton vorige zondag was nummer vijf) en plots werd ontdekt dat de successen van de voorbije maanden geboekt werden tegen clubs als Sunderland, West Ham, Stoke City en Swansea, die onder aan de Engelse ranglijst bengelen.
Twee spelers dreigen de Catalaan nog een tijdje te achtervolgen in het Engelse noordwesten. Eerst en vooral Joe Hart. De populaire Engelse doelman werd door Pep naar de uitgang begeleid en opgevolgd door Claudio Bravo, omdat de Chileen betere voeten had. Helaas lag Claudio met zijn slecht uitvoetballen aan de basis van de afstraffing in Camp Nou. ‘Clownio’, luidde de paginagrote kop in The Sun.
Onbegrijpelijk voor de meeste waarnemers was ook dat Sergio Agüero alweer op de bank zat. De Argentijn is de doelpuntenmaker bij uitstek van City, maar volgens het geruchtencircuit zou er behoorlijk wat spanning zitten op zijn relatie met de coach.
Verbazen hoeft dat niet. Spitsen en Guardiola: geen geslaagd huwelijk. Bij Barcelona klikte het nimmer met Zlatan Ibrahimovic. Volgens de Zweed was Pep ‘een ruggengraatloze lafaard’, die boog voor de chantage van Lionel Messi die centraal de hoofdrol opeiste. Niet alleen Zlatan, ook Samuel Eto’o en Thierry Henry werden door Guardiola naar de flanken verbannen, zodat Messi als ‘valse’ nummer 9 kon excelleren.
Bij Bayern liep het al snel mis met Mario Mandzukic en zelfs Robert Lewandowski kreeg voortdurend opmerkingen van de strenge Catalaan. Guardiola vindt echte doelpuntenmakers technisch te beperkt. In zijn droomvoetbal is de centrale spits iemand met een onwaarschijnlijke vista die alles met een bal kan.
Franck Ribéry hield op alle mogelijke manieren de pogingen van Guardiola af om als ‘valse’ nummer 9 te worden uitgespeeld.
Vorige week woensdag was het aan Kevin De Bruyne om als ‘valse’ 9 aan de slag te gaan. Het werd geenszins een succes en het is te hopen dat de Rode Duivel de komende weken niet weer in die rol wordt gedwongen. Want zelfs als De Bruyne die functie goed invult, zal het in de ogen van Pep Guardiola nooit genoeg zijn. Zijn ideale ‘valse’ 9 voetbalt immers bij Barcelona. Niemand beseft immers beter dan Guardiola dat Messi kan wat hij niet kan: een wedstrijd winnen.
DOOR FRANÇOIS COLIN
‘Pep Guardiola: bewonderd maar niet geliefd.’
