De echte redenen waarom Marc Wilmots zo veel medewerkers naar de uitgang dreef.

Het is een bewogen jaar geweest voor de nationale ploeg. Veel passie en emotie in de aanloop naar het WK en veel elektriciteit nadien. Onlangs kregen de mensen die onderweg door Marc Wilmots overboord gekieperd waren nog een vrije tribune in Dag Allemaal. Daaruit kwam het beeld tevoorschijn van een almachtige bondscoach. Elke ‘scheiding’ – het is onjuist om het over ‘ontslag’ te hebben, aangezien het niet om werknemers van de KBVB ging maar om mensen die ingehuurd werden en betaald per prestatie – had evenwel haar redenen. Voor sommigen waren die objectief, voor anderen subjectief, maar voor iedereen waren ze acceptabel. In geen enkel geval ging het over een onverantwoorde scheiding.

Nemen we bijvoorbeeld de buschauffeur. Zijn gedrag irriteerde de spelers, want hij zeurde geregeld aan hun oren om shirtjes.

Idem wat betreft kok Wim Casteleyn, die begrijpelijk erg ontgoocheld was dat zijn WK-droom uiteenspatte. Volgens onze bronnen wilde die meesurfen op het succes van de Rode Duivels door met een managementbureau een exclusiviteitscontract te onderhandelen. Dat was geen probleem, tot dat bureau producten en kookboeken wou verkopen met daarop: ‘Wim Casteleyn, kok van de Rode Duivels’. Het merk ‘Rode Duivels’ mag evenwel uitsluitend geëxploiteerd worden door de KBVB, die Casteleyn dus een uitbrander gaf en hem verplichtte een stap opzij te zetten.

Maar dat is niet de enige reden voor zijn vertrek. Volgens een bondsmedewerker kon de KBVB het maar weinig smaken dat Casteleyn een lange waslijst van voedingsproducten had opgesteld om mee naar Brazilië te nemen. De meeste van die producten waren immers ter plekke verkrijgbaar, wat een flink verschil in kostprijs betekende. Casteleyn wist dat trouwens, want hij had verkennende trips naar Brazilië gemaakt. Waarom dan die lijst? Wou hij op alles voorbereid zijn, of wou hij goed staan bij enkele Belgische bedrijven? “Brazilië is België niet”, verdedigt Casteleyn zich. “Ik heb niets slechts gedaan en heb mezelf niets te verwijten. Na veertien jaar hebben ze me gewoon gezegd dat er geen plaats meer was voor mij.”

Kaakslag

Het meest recente vertrek was dat van Lieven Maesschalck. Tussen Wilmots en Maesschalck is er geleidelijk een kink in de kabel gekomen. Nochtans waren beiden aanvankelijk verbonden door een hechte vriendschap.

De eerste valse noot is te horen kort voor de stage in Zweden. Maesschalck, die alle bevoegdheid heeft over de samenstelling van de medische staf, stelt aan Wilmots voor om er nog een osteopaat bij te nemen. Wilmots aarzelt, simpelweg omdat een van de aanwezige kinesisten al een specialisatie in osteopathie heeft, maar hij laat zich tenslotte overtuigen. Frédéric Van Burm vertrekt mee op stage naar Zweden.

Al snel blijkt het niet te klikken tussen Van Burm en Wilmots, die de nieuwkomer een eerste keer moet terechtwijzen wanneer die een training onderbreekt en Adnan Januzaj zijn shirt laat uitrekken om hem te verzorgen.

Het breekpunt doet zich voor aan het eind van de stage. Op de laatste dag geeft Wilmots zijn spelers en zijn staf vrij. Op een bepaald uur moeten ze wel terug in het hotel zijn. Meerdere bronnen bevestigen dat Wilmots, samen met veiligheidsverantwoordelijke Serge Borlée, in de lobby van het hotel gewacht zou hebben en zo gemerkt had dat Van Burm het afgesproken tijdstip niet gerespecteerd had. Zo kort voor de afreis naar Brazilië ziet de bondscoach daarin meteen een bedreiging voor de groepsgeest. Meteen vraagt hij Maesschalck om Van Burm de laan uit te sturen. Wilmots zegt er ook bij dat hij Van Burm zal vervangen door een osteopaat die hij zelf goed kent.

Voor Maesschalck is dat een kaakslag. Niet alleen wordt zijn eigen mannetje weggestuurd, die wordt dan ook nog eens vervangen zonder dat men hem daarin kent. Het is de eerste keer dat Wilmots onder zijn duiven schiet, maar voor hem is het meteen een keer te veel.

Terug in België, in Knokke waar de Rode Duivels hun voorbereiding op het WK afronden, kookt Maesschalck nog altijd van woede. Dokter De Clercq moet zelfs tussenbeide komen om hem te kalmeren. Wilmots kan dat gedrag niet pruimen en zou hem gezegd hebben: “Ga je ambras maken voor één persoon?” Maar hij weet ook dat hij Maesschalck, de kinesist die zo populair geworden is door de tv-serie Iedereen Duivel, hard nodig heeft.

Voor de afreis naar Brazilië kiest Wilmots dus voor Dimitri Lowette, die een diploma kinesitherapie heeft met specialisaties osteopathie, taping en acupunctuur. Maesschalck ziet hem al snel als een concurrent en maakt hem tijdens het WK het leven zuur. Tussen Wilmots en Maesschalck breekt een echte machtsstrijd los, met Lowette als de hond in het kegelspel. De rest van de staf lijdt onder de collateral damage.

En er is meer: tijdens het WK lekt de ploegopstelling meermaals uit naar de media nog voor ze officieel is vrijgegeven. Wilmots verdenkt zijn kine, maar heeft geen bewijs.

Tweets

Na het WK heeft Wilmots een onderhoud met Maesschalck waarin de plooien worden gladgestreken, beiden slaan een mea culpa.

Toch komt het tot een breuk. Het laatste hoofdstuk wordt geschreven bij het begin van de EK-kwalificatiecampagne. Volgens een bondsmedewerker stelt de vrouw van Maesschalck de KBVB per e-mail op de hoogte van het feit dat de kine niet aanwezig zal zijn bij de wedstrijd tegen Andorra maar wel op verplaatsing in Bosnië. Dat past helemaal niet in de werkwijze van de bondscoach. Voor Wilmots kan er geen sprake van zijn dat een lid van de staf de helft van het programma brost. Hij laat hem weten: het is alles, of niks. Daar wil Maesschalck niet van horen, hij probeert een beslissing te forceren. Zijn communicatiedienst stuurt een mail aan die van de KBVB om die ervan te verwittigen dat hij met een tweet zijn aanwezigheid in Bosnië zal bevestigen. De bond slaagt erin om hem daarvan te doen afzien, maar voor Wilmots is de maat meer dan vol. Op 28 oktober volgt de officiële mededeling dat de samenwerking tussen beide heren is beëindigd. Wilmots verwacht van zijn medewerkers trouw, discretie en respect voor de regels die hij oplegt. Een hele rist van zaken die niet langer overeenkomen met de vrijheden die Maesschalck zich permitteert. Met name de aanwezigheid van Maesschalck in de media en zijn geklets over de geblesseerden zijn de bondscoach en zijn staf een doorn in het oog.

De samenwerking mag dan stopgezet zijn, dat betekent niet dat alle bruggen tussen beiden opgeblazen zijn. Getuige daarvan de tweet met felicitaties van Maesschalck aan Wilmots bij de uitreiking van de Trofee Raymond Goethals. Geen van beiden sluit trouwens uit dat ze in de toekomst opnieuw zouden kunnen samenwerken. Toen we hem contacteerden, wilde Marc Wilmots geen commentaar leveren. Lieven Maesschalck liet via zijn communicatieverantwoordelijke weten dat hij “het vertrouwensakkoord, afgesproken met Steven Martens, wil respecteren”.

Tot slot blijft het feit dat Wilmots bij al deze affaires in de vuurlijn werd gestuurd. In de media ging hij door voor degene die uiteindelijk de beslissingen nam. Welnu, de dirigenten van de KBVB waren van alles perfect op de hoogte. Waarom hebben ze Wilmots dan niet uit de wind gezet door zelf de communicatie te voeren en de verantwoordelijkheid voor de scheidingen te nemen. Allicht wilden ze zo aan Wilmots te kennen geven: ‘Jij wou toch zo graag de leider zijn? Wel, dan mag je dat ook zijn als de wind van voren komt.’

DOOR STÉPHANE VANDE VELDE – BEELDEN BELGAIMAGE

De aanwezigheid van Maesschalck in de media en zijn geklets over de geblesseerden zijn de bondscoach en zijn staf een doorn in het oog.