Coach Galtier zet Saint-Etienne op juiste spoor.
Negenentwintig jaar na zijn laatste titel voerde Saint-Etienne vorige zaterdag na een mooie 3-0-zege tegen Montpellier weer eens de rangschikking aan in de Franse competitie. Een enorme opsteker na twee seizoenen waarin de club telkens als zeventiende slechts met de hakken over de sloot aan de degradatie ontsnapte.
Vanwaar dit onverwachte succes? De club haalde met Dominique Rocheteau een van de spilfiguren van de vroegere glorieperiode in huis als vicevoorzitter van de toezichtraad. Die liet meteen verstaan dat de oude waarden van de clubwerking, namelijk hard werken en veel respect tonen, zouden worden hersteld.
Een minstens even belangrijke rol speelt coach Christophe Galtier. Die was vorig seizoen de assistent van Alain Perrin en volgde hem bij diens ontslag op, waarna hij als bij wonder het behoud kon verzekeren. Het leverde hem in juni een contractverlenging op. Nu plukt hij de vruchten van zijn eerdere werk. “Hij is het prototype van de ijzeren hand in een fluwelen handschoen. Hij doet de spelers stevig afzien, maar er mag ook al eens gelachen worden”, legt Thomas Dutang, journalist van Le Progrès uit.
“Een strakke discipline op training en bij het volgen van de tactische richtlijnen kenmerken zijn aanpak”, voegt Laurent Batlles, een van de nieuwkomers eraan toe. Volgens zijn rechterhand Alain Bachon is Galtier meer een manager dan een coach, want hij heeft ook uitgebreid aandacht voor de jeugdopleiding. “En na twee slopende seizoenen zorgde hij opnieuw voor plezier in de kleedkamer.”
Bovendien heeft het bestuur hem op zijn wenken bediend door de jeugdige kern aan te vullen met ervaren spelers zoals Batlles (34), Sylvain Marchal (30, ex-Lorient) en de Amerikaan Carlos Bocanegra (31, ex-Rennes). Ook de ontbolstering van de twee jaar geleden van FC Nantes overgekomen Dimitri Payet, die er aanvankelijk niet in slaagde de hoge verwachtingen in te lossen, maar die nu in zes wedstrijden al zes keer scoorde, leverde een positieve bijdrage tot het succes.
Frédéric Antonetti, de trainer van Rennes, zat afgelopen weekend tegen PSG voor de vierhonderdste keer op de invallersbank.
Arles-Avignon blijft de Franse voetbalactualiteit beheersen. Niet zozeer omdat de nieuwkomer in de Ligue1 zijn start compleet miste (0 op 15), maar vooral door de extrasportieve beslommeringen. Eerst was de komst van liefst achttien nieuwe spelers groot nieuws, nadien haalde het uiteenvallen van de groep de krantenkoppen. Een aantal spelers, zoals Kamel Ghillas, Sébastien Piocelle en Angelos Basinas, werden al aan de kant geschoven nadat ze openlijk kritiek hadden op de keuzes van coach Michel Estevan. Die leidde de ploeg naar vier promoties, maar hij kreeg het aan de stok met zijn nieuwe voorzitter Marcel Salerno, die hem al had ontslagen, vervolgens bakzeil haalde en hem nu vorige maandag toch de wacht aanzegde. Geen wonder dat de pas gepromoveerde ploeg afgelopen weekend simpelweg met 3-0 in het zand beet tegen Ol. Marseille. Robert Duverne, de vroegere physical trainer van de Franse nationale ploeg en Ol. Lyon, die als assistent fungeerde van Estevan, koos zelf eieren voor zijn geld. Hij werd aangesteld als rechterhand van Gérard Houllier bij het Engelse Aston Villa.
Jean-Michel Aulas, de voorzitter van Ol. Lyon, herhaalde nog eens dat hij belangstelling heeft voor Eden Hazard (Lille). “We probeerden al om hem naar hier te halen, maar dit seizoen was dat nog niet mogelijk.”
Marseille vond een zondebok: de Braziliaanse aanvaller Brandão werd bij zijn vervanging in het met 0-1 verloren CL-duel tegen Spartak Moskou luid uitgefloten. Ook César Azpilicueta, die met een eigen doelpunt aan de basis lag van de nederlaag en daarvoor felicitaties kreeg van de Russische president, Dimitri Medvedev, kreeg de wind van voren.
STÉPHANE VANDE VELDE
