Als zaakvoerder van een kmo heb ik sinds een aantal jaren twee abonnementen op de kleuren van mijn hart : blauw en zwart. Maar datzelfde hart doet pijn (erg veel pijn) wanneer ik vaststel hoe ‘onbeholpen’ het er op FC Brussels wéér aan toeging ! Niet de eerste keer, dit seizoen, om van het vorige kalenderjaar nog maar te zwijgen.
Emilio (maar vooral ook Marc), wees nu toch eens eerlijk, dit is toch geen voetbal waar je zélf (nog) in gelooft : veel te trage opbouw, slechte passes, manke controles, dribbels die thuishoren bij de ‘processie van Echternach’, te late interventies. Laat Leko in godsnaam toch andere oorden opzoeken, hou Clement liefst op de bank (en geef Dreesen zijn kans), help Gvozdenovic bij het vinden van een andere club, zorg ervoor dat Ishiaku zijn transfer naar Lille krijgt, wat doet die Priske bij Club, transfereer Dufer opnieuw naar de Franse tweede klasse (daar maakt hij meer kans op een basisplaats) en laat Englebert wat rusten, want die heeft zijn beste tijd toch wel gehad. En laat een Koen Daerden niet op de bank. Kortom : Club Brugge loopt mank.
Is het toeval dat het uitgerekend diezelfde voetballers zijn die in de pers week na week met de laagste quotering beoordeeld worden ? Ben ik dan blind ? Ken ik dan niets van voetbal ? Overdrijf ik ? Ik zie wat ik zie, samen met die vele andere Club Bruggesupporters.
Je kunt, Emilio en Marc, geen geduld blijven prediken. Het duurt gewoon te lang. En er is altijd wel íéts om ter verantwoording van het slechte voetbal dat ons al maanden als supporter geserveerd wordt, in te roepen : “Ja maar, de tegenstander verdedigde heel stug, wij dienden een levende muur te slopen, zij maakten te veel foutieve tackles die niet werden bestraft, wij waren te veel afwezig in de eerste helft.” Noem het maar op.
Simpele conclusie : de trainer kan of durft geen spelers op te stellen die wél een actie in huis hebben en die het verschil zullen maken : een Yulu Matondo en geef die jongen toch krediet in plaats van Dufer, een Sven Vermant die altijd voorop gaat in de strijd in plaats van Leko, een Van Heerden, die mooie acties laat zien ook al komt die uit blessure, in plaats van Englebert, een Dreesen, die talent zat heeft, in plaats van Clement, een Ibrahim (of Chavez), die meer kansen moet krijgen in plaats van Ishiaku die zich steeds weer als beperkte voetballer manifesteert, een De Cock, die het voetballen niet verleerd kan zijn en bovendien een langdurig contract werd aangeboden, in plaats van Priske, die zijn meerwaarde nog niet liet zien (wat mis ik toch die Cornelis). En geef ons nog een ‘goeie linksback’ nu het nog kan tijdens de winterstop.
De sportief directeur mag geen spelers halen (of durft het niet) die een directe meerwaarde voor een elftal betekenen : Frutos, Custovic, Tchité, Boussoufa (minder duur dan Koen Daerden), Vandenbergh, Bancé (toch vrij ?), De Smet (maakte bij de beloften twee wereldgoals), Sterchele, Ogunsoto, João Carlos … Of is het dan toch het transferbeleid dat faalt. Voetballers van tweede rang binnenhalen is allerminst een kunst, laat ons eerlijk blijven.
En ik hoef de trainingen niet te zien noch bij te wonen om vast te stellen dat Club Brugge van geen kanten het voetbal brengt waar wij graag voor naar ‘ons’ stadion komen : met schwung, met panache, met bezieling, met overtuiging, met techniek en liefst ook met de nodige goals. Akkoord ?
ERWIN OOGHE, AALTER
