In Beieren overheerst medeleven voor Uli Hoeness, die in 1979 – op amper 27-jarige leeftijd – door een blessure noodgedwongen een punt zette achter zijn spelersloopbaan. Maar het loopwonder werd toen door Bayern München prompt gebombardeerd tot commercieel manager en stampte in 1983 met HoWeWurstwaren een braadworstenfabriek uit de grond. De voorzitter had zichzelf immers begin 2013 bij de Duitse fiscus aangegeven, een duidelijke poging om de dans te ontspringen. Alles probeerden ze in Beieren te vergoelijken. Hoeness had immers zo veel goeds gedaan voor de maatschappij: banen gecreëerd, vijf miljoen euro geschonken aan liefdadigheidswerken en in totaal toch hetzelfde bedrag betaald in zijn leven aan belastingen.
Maar in plaats van de initiële 3,5 miljoen euro die was geplaatst op een Zwitserse bankrekening kwam Hoeness pas tijdens het proces over de brug met informatie, waaruit bleek dat het om een bedrag van minstens 28,4 miljoen euro aan verduistering ging. Tijdens de zitting gaf de oud-voetballer met grote ijver zijn door gokverslaving gedreven financiële transacties op een geheime Zwitserse bankrekening bloot. “Ik speculeerde op de beurs en ben verslaafd. Maar zoals de beurs fluctueert, moest ik tot op het laatste moment wachten om het exacte bedrag te kennen”, zo luidde zijn verweer. De rechter oordeelde daarop terecht dat er van een vrijspraak op geen enkel moment sprake kon zijn.
Uli Hoeness besliste niet in hoger beroep te gaan tegen het vonnis van de rechtbank in München. “Het is de fout van mijn leven en ik moet de gevolgen aanvaarden”, verklaarde hij. Ook trad hij per direct terug als voorzitter “om schade voor de club te voorkomen. Bayern München is mijn levenswerk en zal dat altijd blijven. Ik zal met de vereniging verbonden blijven zolang ik leef.”
Twee jaar geleden, ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag, bestempelde oud-international Karl-Heinz Rummenigge – tegenwoordig voorzitter van de raad van bestuur – Uli Hoeness als de ‘Vader Teresa van de Tegernsee’, verwijzend naar zijn goede hart en het meer waar de ex-prof vlak bij woont.
In de gevangenis kan Hoeness niet genieten van een aparte cel. Indien hij blijk geeft van goed gedrag, is een snelle overschakeling naar een regime van halve vrijheid over enkele maanden mogelijk. Duitsland is geen voorstander van elektronisch toezicht via een enkelband. Voorwaardelijke vrijheid wordt pas toegestaan vanaf twee derde van de straf, soms zelfs al na de helft. De staat Beieren aanvaardt in het algemeen twee derde.
(PB/FV)
