De Japanner Eiji Kawashima, volgens de FIFA de op een na beste doelman van het voorbije WK in Zuid-Afrika, krijgt bij Lierse een kans om zich in Europa waar te maken. Een kennismaking.

Een kennismaking.

E iji Kawashima hééft het, blijkt al snel tijdens onze ontmoeting in het Elzenhof op de Grote Markt in Lier, onder meer ook gevoel voor humor. * Welke meestergraad heb je in jiujitsu? ‘Ik ben alleen gevaarlijk in het verkeer. Met mijn Japans rijbewijs rij ik ook hier op het linkerrijvak.’

* Op je persvoorstelling bij Lierse zei je dat je je hier ook als mens wil integreren. Je bent vrijgezel, zal je je ook bij de Belgische meisjes integreren?

‘ Graag, indien mogelijk,wantmijn indruk is dat de vrouwen in België heel mooi zijn.’

* Er wordt gezegd dat je een beetje gek moet zijn om keeper te worden. Geldt dat voor jou?

‘In Brazilië moet je gek of gay zijn, schijnt het.’

En?

‘Ik ben geen van beide, eerder iets daartussen.’

Volgens de website van de FIFA was Eiji Kawashima (27) in Zuid-Afrika de op één na beste doelman van het toernooi. Kort na de uitschakeling van Japan op het WK landde hij in Zaventem, in een T-shirt waarop there is a need for peace te lezen stond, en ’s anderendaags tekende hij met de glimlach een contract voor twee jaar bij SK Lierse.

Japan

Je bent 27, waarom nú pas die transfer naar Europa?

Eiji Kawashima: “Ik wou al langer buiten Japan voetballen, eigenlijk al van toen ik achttien was, keek ik uit naar een opportuniteit om naar Europa te komen, maar pas nu krijg ik daar een mooie kans toe. Al die tijd wachtte ik op aanbiedingen, maar er kwamen er weinig of geen. Europese clubs gaan geen wedstrijden bekijken in Japan en al zeker geen Japanse keepers. Daarom nam ik zelf het initiatief en contacteerde ik managers.”

In 2003 testte je bij Parma. Met welk resultaat?

“Ik mocht er blijven, maar ik lag toen nog onder contract bij Omiya Ardija en daar lieten ze mij niet vertrekken.”

Het seizoen daarna verhuisde je naar Nagoya Grampus, maar je verloor er de concurrentiestrijd met de ervaren Seigo Narazaki. Drie jaar lang kwam je er amper van de bank af. Tijdverlies?

“Ik stak veel op door naar Narazaki te kijken, maar het was hard zo lang niet te kunnen spelen. Na twee jaar wou ik vertrekken. Maar toen bleek dat de Nederlander Sef Vergoossen er trainer zou worden, besloot ik te blijven. Onder zijn leiding beleefde ik bij Nagoya Grampus toch nog een bevredigend seizoen. Maar ik wou élke wedstrijd in de goal staan, tónen wat ik geleerd had, ópbouwen, en daar kreeg ik de voorbije drie seizoenen de kans toe bij Kawasaki Frontale.”

In 2009 werd je verkozen in het beste elftal van de J-League én ontving je de fairplayprijs. Waaraan dankte je die laatste onderscheiding?

“Ik ben keeper, dus ik krijg niet te veel gele kaarten. Bovendien ben ik mij ervan bewust dat ik fair moet zijn.”

Zuid-Afrika

In 2008 werd je A-international, maar de voorbije jaren stond je zelden in de basis. Je was vooral tweede of derde keeper na de routiniers Seigo Narazaki (34) en/of Yoshikatsu Kawaguchi (33).

“Dat was inderdaad ook weer een tijd van observeren, denken en ook leren, maar niet van ervaren. Nochtans voelde ik dat ik nood had aan internationale wedstrijdervaring om mijn niveau te kunnen optrekken.”

Dwong je je basisplaats op het WK in Zuid-Afrika af in de voorbereidingswedstrijd tegen Engeland, waarin je onder meer een strafschop stopte van Frank Lampard?

“Misschien. In elk geval was ik blij op het wereldkampioenschap te kunnen spelen. Ik wist niet dat ik daar zonder veel internationale ervaring toe in staat was. Mits wat meer ondervinding waren mijn prestaties in Zuid-Afrika wellicht nog beter geweest. Ik kreeg wel veel informatie over de tegenstanders, maar het meemaken en het voelen is toch nog iets anders. In elk geval was het een goede voorbereiding op mijn komst naar Europa.”

Wat is jouw ervaring met de Jabulani?

“Alle keepers kenden er problemen mee en zelf verkeek ik mij er bij die goal van Wesley Sneijder ook op. Je traint vier jaar hard voor het wereldkampioenschap en dan moet je het toernooi spelen met een bal die onberekenbaar is. Ongelooflijk.”

Ook op het WK stopte je een strafschop, een van de Deen Jon Dahl Tomasson. Is het een specialiteit van jou?

“Neen, dat is het niet, maar ik was goed voorbereid, ik beschikte over alle informatie, had veel geoefend en geloofde in mezelf. Zo pakte ik er in Japan ook ooit een van een strafschopspecialist als Endo.”

Italië

Waarom is Lierse voor jou een geschikte club?

“Het liet blijken dat het mij echt wilde, net als bij Kawasaki Frontale heerst er een familiale sfeer en ik krijg er de kans om te spelen. Lierse is de warme club die ik zocht om mij aan het voetbal en het leven in Europa te kunnen aanpassen. Bovendien is het ambitieus: het wil meer doen dan zich handhaven in de eerste klasse, het hoopt binnen enkele jaren aan de Champions League te kunnen deelnemen.”

Hoever reiken jouw ambities?

“Het enige wat mij nu bezighoudt, is met goede prestaties de supporters van Lierse blij te maken. Maar ik hoop ooit in een Europese topcompetitie te kunnen spelen.”

In Italië?

“In Italië, of in Spanje, of in Engeland.”

Wat heb je met Italië?

“Sinds ik op jonge leeftijd een maand stage liep bij Parma, ben ik nog geregeld teruggekeerd naar Italië. Onder meer om er te trainen met de keeperstrainer die ik er toen leerde kennen, want ik wou voorbereid zijn op de dag dat ik ergens in Europa een kans zou krijgen. Zo ben ik van de Italiaanse stijl gaan houden. Ik raakte er ook steeds meer van overtuigd dat Japanse keepers kunnen slagen in het Europese voetbal.”

Hoe ben je in Japan opgeleid?

“Met de boodschap dat kalm blijven het belangrijkste is.”

Wat kenmerkt Japanse keepers?

“Hun specialiteit is hun precisie, op technisch vlak en bij het nemen van beslissingen, maar de vergelijking met Europese topkeepers valt nog in hun nadeel uit. Dat moeten ze doorbreken.”

Vorig jaar verloor België op de Keirin Cup met 4-0 van Japan. Welke indruk liet het Belgische voetbal toen op jou?

“De Keirin Cup is een zwaar toernooi en in Japan is de Belgische competitie niet zo bekend. Maar ondertussen kon ik hier al vaststellen dat het potentieel en de motivatie van de spelers groot is. Dat motiveert mij extra.”

Is je grote commerciële waarde geen voordeel in de strijd om een basisplaats met Vladan Kujovic?

“Mijn commerciële waarde is het werk van mijn manager, mijn taak is ervoor te zorgen dat ik goede sportieve prestaties lever.”

Lier

Je groeide in Japan op in de buurt van de wereldstad Tokyo en de voorbije drie jaar leefde je in Kawasaki, een andere miljoenenstad. Voel je je in Lier niet een beetje op het platteland?

“Ik voel mij hier op mijn gemak.”

Wat vergde tot nu toe de grootste aanpassing?

“Misschien dat Japanners heel punctueel zijn en mensen hier niet altijd op tijd komen als ze een afspraak maken. Toen ik onlangs problemen kende met mijn gordijnen, kreeg ik te horen dat de vakantie net begonnen was en dat ik drie weken moest wachten alvorens ik geholpen zou worden. In Japan is dat onmogelijk.”

Wat valt je het meest op in de club?

“In Japan geldt er een strikt anciënniteitssysteem en bestaat er meer afstand tussen directie en spelers en tussen oudere en jongere spelers. Hier is het wat closer en amicaler. Ik voel mij vrij en gelukkig.”

In welk gezin ben je opgegroeid?

“Mijn vader is stadswerker, mijn moeder huisvrouw, mijn gehuwde zus ook en mijn broer werken in een bank. Sinds mijn kindertijd al zijn zij mijn grootste supporters. Mijn ouders zijn mij zelfs komen steunen op het WK in Zuid-Afrika. Van op school herinner ik mij enkel dat ik er altijd maar aan het voetballen was met mijn vrienden.”

Waarom ben je doelman geworden?

“Ik hield er altijd al van om ballen tegen te houden. Voor de lol speelde ik ook wel eens in de spits, maar in mijn hart ben ik altijd een keeper geweest.”

Welke persoonlijkheid zullen ze de komende maanden in Lierse leren kennen?

“Iemand die niet alleen is gekomen om te voetballen, maar die zich hier ook als mens wil ontwikkelen. Misschien kan ik veel van België leren en misschien kan België via mij iets van de Japanse cultuur opsteken.”

Wat doet Eiji Kawashima in zijn vrije tijd?

“Internetten, lezen, reizen, talen studeren. Ik spreek al Italiaans en Portugees en zal ook Nederlands leren. Als ik hier uitga, wil ik de kelnerin graag in haar eigen taal aanspreken.”

In Kawasaki organiseerde je de ‘Kawashima Seats’. Wat was dat precies?

“Ik inviteerde mindervalide kinderen naar het stadion, waar ze op mijn kosten met mij op de foto mochten staan en daarna de wedstrijd konden volgen. Indien mogelijk wil ik mij ook hier voor zo’n sociale activiteit engageren.”

Op je persvoorstelling zei je: ‘De stad Kawasaki stuurt met mij zijn ziel naar de stad Lier.’ Wat bedoelde je daarmee?

“Deze transfer was nooit mogelijk geweest zonder de bezieling van Kawasaki, zonder de steun die ik er drie jaar genoot en die ik ook nu nog, in deze nieuwe uitdaging, krijg. Kawasaki beschouw ik dan ook niet louter als mijn ex-club. Wat ik bedoel, is dat ik hoop een brug tussen Japan en België te kunnen zijn.”

door christian vandenabeelebeelden: reporters

“Alleen in het verkeer ben ik gevaarlijk.”