Overal waar een trainer wordt ontslagen, duikt de naam van Bernd Storck op als mogelijke opvolger.

Bernd Storck heeft tijdens twee passages in dit land als trainer indruk gemaakt. Hij verrichtte uitstekend werk bij RE Mouscron en trok Cercle Brugge uit het degradatiemoeras. Bij clubs die hun trainers vervangen of doorsturen hoort Storck steevast bij de kandidaat-opvolgers. Hij praatte met KRC Genk en Antwerp, met Beerschot en STVV. Vorige week werd hij ook bij Standard genoemd.

Maar telkens weer springen de onderhandelingen af. Want Storck stelt zijn eisen. Hij wil zijn eigen trainersstaf meebrengen, want hij kan alleen met mensen werken in wie hij gelooft en die hij vertrouwt. Het moeten de beste coaches zijn in ieder onderdeel, ze moeten hem helpen de ploeg op een ander niveau te brengen. Van die eisen blijken clubs te schrikken. Maar Storck is duidelijk. Hij begint in zijn gloedvol betoog bijvoorbeeld over een sportwetenschapper die de fysiek van de ploeg moet kunnen taxeren. Alleen zo kan je de fitheidsgegevens van elke speler bepalen: je laat ze over verschillende afstanden tegen een verschillende snelheid lopen, tussen de loopeenheden in wordt er bloed afgenomen. Het is belangrijk om trainingen te sturen en tot het voetbal te komen, hoge pressing, dat hij nastreeft.

Overal waar Bernd Storck komt, duldt hij geen tegenspraak. Hij is verantwoordelijk voor alles, dus neemt hij alle beslissingen. Dat laat hij in gesprekken met clubs ook weten. Storck is zeer direct in de omgang. Als dat geen overeenkomst oplevert, dan is dat maar zo. Hij is liever werkloos dan inconsequent.