Niemand pakte meer wereldbekerzeges (67) dan Lindsey Vonn (geboren als Lindsey Kildow), de 30-jarige Amerikaanse skiester, die vrijuit spreekt over haar blessureleed, Tiger Woods en haar depressie.

Wat is er volgens jou mogelijk? 70 wereldbekerzeges? 80?

“Geen idee. Ik wil de volgende jaren nog zo veel mogelijk winnen en de lat voor mijn opvolgsters zo hoog mogelijk leggen. De vraag is of mijn lichaam stand zal houden.”

In februari 2013 blesseerde je je zwaar aan de knie, waardoor je ook forfait moest geven voor de Olympische Spelen. Ooit overwogen om te stoppen?

“Neen, maar ik wist natuurlijk niet hoe de blessure zou evolueren. Er was zoveel kapot: kruisbanden gescheurd, meniscusletsel… Zou ik nog ooit op topniveau kunnen skiën? Een moeilijke periode, maar ik heb veel tijd met Tiger (Woods, nvdr) in het krachthonk doorgebracht. Niet de drang naar meer succes, maar de liefde voor het skiën heeft me gemotiveerd om niet op te geven. De adrenaline om boven op een berg te staan en mij dan naar beneden te storten… Verslavend.”

Is deze comeback de grootste triomf uit je carrière?

“Absoluut. Mijn zege op de afdaling in Lake Louise, amper mijn tweede race na een afwezigheid van bijna twee jaar, was voor mij evenveel waard als mijn olympische titel op de afdaling in Vancouver (2010, nvdr). Ik was ontroerd en heb die avond zelfs geweend.”

Worden de Olympische Winterspelen in 2018 je laatste kunstje?

“Misschien ga ik nog langer door, dat moet ik nog beslissen. Maar de Spelen in Pyeongchang (Zuid-Korea, nvdr) zijn in ieder geval het eerste doel.”

Wat kan je van Tiger leren?

“Hij is psychologisch heel sterk, een echt competitiebeest. Hij werd in zijn carrière, net zoals ik, met veel hoogtes en laagtes geconfronteerd. Als zo iemand je tijdens je revalidatie begeleidt, dan krijg je automatisch meer zelfvertrouwen.”

Je kampte maanden met een depressie, voel je je nu beter?

“Na mijn scheiding in 2013 (van Thomas Vonn, nvdr) heb ik ondervonden hoe moeilijk het was om openlijk over mijn depressie te praten. Zeker in de States, waar je niet wordt verondersteld om over je mentale problemen te spreken. Door dat toch te doen, heb ik een taboe proberen te doorbreken. Mensen met psychische problemen mogen niet gestigmatiseerd worden, maar moeten net begrip krijgen. Nu voel ik me opnieuw goed. Ik heb de voorbije twee jaar natuurlijk dieptepunten gehad, maar over het algemeen ben ik een gelukkige vrouw.”

DOOR FRANK LINKESCH

“Mensen met psychische problemen mogen niet gestigmatiseerd worden, maar moeten net begrip krijgen.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content