Jürgen Klopp ontwijkt geen enkel onderwerp: ‘Liverpool was een tuin die moest worden gewied’

© GETTY

Dacht je dat je Jürgen Kloppkende? Think again! Een lang gesprek over Pep Guardiola, het christendom, de Brexit en Liverpools herstelde positie aan de top van het Europese voetbal. Leun achterover en geniet!

De aanleiding voor het gesprek met Jürgen Klopp is het boek A Game of Two Halves. De opbrengst van dat boek gaat naar het UNHCR, het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. De bedoeling is om de aandacht te vestigen op hun werk met kindvluchtelingen. Logisch dus dat het gesprek daarmee aanvat.

Dank je wel dat je dit wilt doen. Weet je waarvoor het precies is?

Jürgen Klopp: ‘Ik las de woorden ‘goed doel’ en ik zei: oké!’

Het is om geld in te zamelen voor kinderen op de vlucht. Voetbal is de meest wijdverspreide sport ter wereld. Tot op zekere hoogte weerspiegelt het ook wat er gebeurt in een land. Neem nu de toestand met de Brexit: tegelijk zie je dat racisme opnieuw een ernstig probleem is in het voetbal.

Klopp: ‘Honderd procent akkoord. Onlangs sprak ik met een Franse journalist over racisme. Hij vertelde me dat George Weah en enkele andere beroemde ex-voetballers zich wat ondergewaardeerd voelden als het ging om trofeeën zoals de Ballon d’Or. Ze waren er vrij zeker van dat het racisme was. Ik begreep niet hoe zoiets kon.

‘Dat is niet hoe ik de wereld zie. Wat mij betreft gaat het er in de kleedkamer om of je kunt voetballen of niet, ongeacht je kleur, geloof of ras. Je kunt voetballen of je kunt dat niet, de rest is van geen belang, daar staat niemand bij stil.

‘Wij hebben een gebedsruimte voor Mo Salah en Sadio Mané. En er zijn nog andere islamitische gebruiken die wij respecteren, zoals het wassen voor een match, dat we integreren in onze wedstrijdvoorbereiding. Iedereen hier accepteert dat we allemaal verschillend zijn, maar we trekken allemaal aan hetzelfde zeel.’

Dat is relatief nieuw. Een decennium geleden had ik nooit gedacht dat er een moslim in de Premier League zou spelen. Het was echt een sport van de blanke arbeidersklasse.

Klopp: ‘Dat is waar. Toen ik bij Mainz voetbalde, stortte Joegoslavië in en volgde een reeks oorlogen in de Balkan. In mijn ploeg speelden Kroaten en Serviërs en andere nationaliteiten uit ex-Joegoslavië. Die kwamen echt goed overeen. Het enige waar ze niet over spraken, was de oorlog. Ze speelden bij Mainz door de oorlog. Ze wisten aan de oorlog te ontsnappen omdat ze konden voetballen, wat betekende dat ze in een ander land een nieuw leven konden opbouwen. Ze keken thuis naar het nieuws, maar wat de Serviërs van de Kroaten dachten en vice versa, dat werd nooit een probleem in de kleedkamer.

Jürgen Klopp: 'Wij hebben bij Liverpool een gebedsruimte voor Mo Salah en Sadio Mané. En er zijn nog andere islamitische gebruiken die wij respecteren.'
Jürgen Klopp: ‘Wij hebben bij Liverpool een gebedsruimte voor Mo Salah en Sadio Mané. En er zijn nog andere islamitische gebruiken die wij respecteren.’© Belga Image

‘Ik zeg niet dat er geen problemen bestaan. Natuurlijk zijn die er. We zijn allemaal mensen, met onze sterktes en zwaktes. Maar het gaat er niet om elkaars zwakheden aan te wijzen en te zeggen: ‘Daarom ben jij anders.’

‘Ik dacht echt dat racistische uitlatingen uit het voetbal verdwenen waren. Toen ik hoorde wat er in Montenegro gebeurd was – de racistische spreekkoren tegen Callum Hudson-Odoi en Danny Rose – was ik echt gechoqueerd.

‘Ik kijk naar voetbal zonder geluid, want ik ben niet geïnteresseerd in wat die analisten te vertellen hebben, en dus begreep ik niet wat Raheem Sterling aan het doen was toen hij vlak voor de fans van Montenegro zijn handen aan zijn oren zette toen Engeland zijn vijfde goal vierde. Nadien las ik wat er gebeurd was. Ik kan me echt inbeelden hoe wrang dat voor die jongens moet zijn. Ik kan het natuurlijk nooit exact aanvoelen, want het is mij nooit overkomen, maar het is zo krankzinnig dat het opnieuw begonnen is. We houden andere mensen verantwoordelijk voor ons eigen falen.

‘De Brexit is daar een goed voorbeeld van. Wat is de reden van die Brexit? We willen een grens. Waarom willen we een grens? Dan kunnen sommige mensen het land niet in. O, sorry, je hebt de juiste vakjes niet aangevinkt, je moet opkrassen.

‘Dat is waarom ik racisme in het voetbal niet begrijp, want voetbal brengt iedereen van de hele wereld samen om hetzelfde spel te spelen. Dat gaat prima, ook al spreek je allemaal een andere taal.’

Over Duitsland en de geschiedenis

Jij behoort tot de eerste generatie die opgegroeid is zonder de directe schuld van de recente geschiedenis.

Klopp: ‘Ja, dat heet Vergangenheitsbewältigung. Er is geen goeie vertaling voor, maar het komt neer op: in het reine komen met het verleden.’

Betekent het dat je werd opgevoed met de idee dat het beter is om verenigd te zijn dan verdeeld te zijn of te discrimineren?

Klopp: ‘Kijk, ik hou van mijn land. Ik woon er graag. Ik zie dat land echt graag. Maar ik hou er niet méér van dan van andere landen, eerlijk gezegd. Oké, ik ken meer mensen daar en ik ben een Duitser, dus da’s cool.

‘Ik weet ook dat dat prachtige land in staat was om een van de grootste fouten in de wereldgeschiedenis te begaan, door een klootzak te volgen in de verkeerde richting. Natuurlijk deed hij het niet alleen, maar de mensen waren bereid hem te volgen. De generatie vóór mij zei altijd: ‘Ja, maar we wisten niet precies wat er aan de hand was. Wir haben es nicht gewußt. ‘ Maar dat je slecht geïnformeerd bent, ontslaat je niet van je verantwoordelijkheid. We hebben nu niet dezelfde situatie – het is bijlange zo extreem niet – maar je kunt niet doen alsof je niet weet wat er aan het gebeuren is. Mijn generatie is de laatste generatie die zich verantwoordelijk voelt voor wat Duitsland aangericht heeft in de Tweede Wereldoorlog.

Jürgen Klopp: 'Ik heb nooit nagedacht over hoe ik me zou moeten gedragen langs de zijlijn. Het gebeurt gewoon. Dat ben ik.'
Jürgen Klopp: ‘Ik heb nooit nagedacht over hoe ik me zou moeten gedragen langs de zijlijn. Het gebeurt gewoon. Dat ben ik.’© Belga Image

‘Wij zijn nog direct verbonden met de mannen die in de oorlog gevochten hebben. Mijn zonen hebben een andere relatie met Duitsland. Maar we mogen niet vergeten wat er gebeurd is. We hebben een verantwoordelijkheid tegenover het verleden. Alleen trekken sommigen zich daar niks van aan. Als niet al je sensoren aan staan, dan is het misschien gemakkelijker om het te negeren, maar als je morele principes hebt, als je een christen bent of zo, dan kun je dat niet doen.’

Over zijn job bij Liverpool

Liverpool is, bij gebrek aan een beter woord, een socialistische stad. Jij bent op een heel bijzondere manier verbonden met de mensen in Liverpool. Maar wat was je reactie toen je de job van manager kreeg aangeboden. Waarom voelde je dat die geknipt was voor jou?

Klopp: ‘Ik wist al iets over de stad, want ik was hier enkele jaren geleden voor een reclamespot en toen zag ik Albert Dock ( complex met gerestaureerde dokgebouwen en pakhuizen in Liverpool, nvdr). Men vertelde me over de stadsvernieuwing. Maar meer kennis had ik niet. Als voetballiefhebber wist ik dat de club in een dipje zat, voor vier of vijf jaar al, met één uitzondering in 2014, toen ze bijna kampioen werden. Natuurlijk wist ik dat Liverpool FC een rijke traditie had met trofeeën in eigen land en in Europa.

Als beginnend trainer bij Mainz: 'Toen ik daar slaagde, was ik compleet bevrijd, want ik wist dat ik de job aankon.'
Als beginnend trainer bij Mainz: ‘Toen ik daar slaagde, was ik compleet bevrijd, want ik wist dat ik de job aankon.’© GETTY

‘Om eerlijk te zijn: ik wilde echt die roem opnieuw naar de club brengen. Het was duidelijk voor mij dat deze club een schitterend hart heeft. Het was als een tuin die moest gewied worden zodat er weer bloemen zouden groeien.

‘Ik besefte dat dit niet het beste team was dat Liverpool ooit had gehad, maar veel van de spelers bevielen me echt. Ik wou die job heel graag. Ik kan niet uitleggen waarom, maar het voelde juist. Ik wist dat als ze me kwamen halen, ik dit echt wilde doen.

‘Ik hoopte alleen maar dat het voorstel op het juiste moment zou komen, want ik had nood aan wat vakantie na het coachen van Mainz en Dortmund. Uiteindelijk had ik vier maanden vrij!’

Over de Engelse taal

Na die onderbreking kwam je naar Liverpool. Tijdens je eerste persconferentie kwam je vast te zitten door je gebrekkige kennis van het Engels.

Klopp: ‘Voor jullie, Engelsen, is het gemakkelijk – jullie hoeven geen andere taal te spreken! Als Engels mijn moedertaal was geweest, dan zou ik geen andere taal geleerd hebben, want dan heb je dat niet nodig.

‘Engels is de eerste vreemde taal die in Duitse scholen wordt onderwezen, maar ik was er nooit erg goed in. De volgende generatie is er sterk in. Mijn zonen spreken het vloeiend zonder hier ooit gewoond te hebben, waarschijnlijk door de Engelse muziek waar ze naar luisteren.

‘Mijn Engels is nog altijd niet zo goed, maar uiteraard wel goed genoeg om mijn boodschap over te brengen. En ik ben wel geïnteresseerd in taal, want ik hou van communicatie. Voor ik naar hier kwam, luisterde ik naar Talksport! Wat ze daar zeggen is ongelooflijke bullshit, maar ik pikte heel wat voetbaltermen op en ik hoorde verschillende accenten – Schots allicht en Iers. Ik bleef ernaar luisteren toen ik hier was. Een halfuurtje onderweg naar het werk en een halfuurtje op de terugweg verbeterden mijn kennis en gaven me een grote woordenschat.’

Over leiderschap

Dus je kwam naar Liverpool en zoals je zei: het was een tuin die moest worden gewied. Vier jaar later vergaat het de club heel wat beter. Je bent klaarblijkelijk een succesvolle leider, maar hoe belangrijk zijn de mensen om je heen?

Klopp: ‘Ik zie het zo: om een goeie leider te zijn moet je genoeg vertrouwen hebben om sterke mensen om je heen te verzamelen. Zwakke leiders hebben het daar altijd moeilijk mee, want zij kunnen niet werken met mensen die in een bepaald aspect misschien beter zijn dan zijzelf. Ik kan dat gemakkelijk accepteren. Toen ik mijn trainerscarrière begon bij Mainz, moest ik alles leren over de job, want we hadden geen scoutingafdeling, geen analisten, niemand die me hielp met de training of wat dan ook. Ik deed alles zelf. Dat betekent dat ik heel erg het werk respecteer dat iedereen bij Liverpool doet.

‘Ik wil de besten om me heen hebben. Iedereen die hier werkt, is beter in zijn taak dan ik dat zou zijn. Ik denk dat ik op dit moment de enige ben die hen allemaal kan samenbrengen en dat is waarom ik belangrijk ben. We haalden Pepijn Lijnders terug naar de club om assistent te worden. We haalden Mona Nemmer van Bayern München als afdelingshoofd voeding. We haalden een fysiotherapeut uit Duitsland omdat ik nog altijd niet helemaal begrijp hoe Engelse fysiotherapeuten werken. Dat is een totaal andere job dan de mijne, dat zijn meer dokters dan masseurs.

Met Pep Guardiola: 'Die is ook hevig, maar het ziet er beter uit bij hem. Als ik schreeuw, lijk ik op een seriemoordenaar.'
Met Pep Guardiola: ‘Die is ook hevig, maar het ziet er beter uit bij hem. Als ik schreeuw, lijk ik op een seriemoordenaar.’© GETTY

‘Dat is wat ik moest doen om het team samen te stellen, en dan creëerden we een positieve sfeer hier op Melwood door de staf en de spelers uit te nodigen naar Tenerife, samen met hun vrouw, hun man, hun kinderen, whatever… Dat hebben we nu drie keer gedaan, de laatste keer waren er zo’n negentig volwassenen en vijftig kinderen. Liverpool FC betaalt een degelijk hotel en ze hebben een geweldige vakantie met schitterend weer. Dat creëert een sfeer, het brengt iedereen samen.

‘Voetbalclubs spreken vaak over het team achter het team, maar hier zijn dat geen loze woorden. Iedereen die voor deze club werkt weet dat hij of zij belangrijk is. Natuurlijk kunnen zij geen doelpunten maken of een clean sheet houden, maar ze zijn ongelooflijk belangrijk voor de dagelijkse werking van de club. Hopelijk voelde je dat ook een beetje toen je eerder op de dag lunchte in het restaurant hier. Het zijn lieve mensen en ze zijn nauw met elkaar verbonden.’

Over het christendom

Maakt je geloof deel uit van het fundament dat je zelfvertrouwen geeft?

Klopp: ‘Zo denk ik daar nooit over. In een persconferentie sprak ik al eens over het oordeel van God dat op een zekere dag komt, en dat is hoe ik het begrijp. Ik ben erop voorbereid. Ik doe geen slechte dingen. Ik kwets of beschadig niemand. Met mijn spelers is dat soms anders. Misschien staan ze niet in de ploeg of moet ik hen verkopen. Dat is meteen het lastigste aan mijn job.

‘Dus ja, een christen zijn betekent voor mij, eenvoudig gezegd, dat je de plek waar je werkt een beetje beter maakt. Denk niet alleen aan jezelf. We zijn allemaal egoïstisch, maar overdrijf er niet mee. Als ik ergens binnenkom waar er een gewone sfeer hangt die opeens onder het nulpunt zakt wanneer ik door de deur stap, dan is er duidelijk iets mis. Dat zou niet mogen gebeuren als je openstaat voor een gesprek. Doe niet altijd wat je wilt doen, doe vooral wat je moet doen. Dat is echt niet zo moeilijk.

‘Ik ben geen pastoor. Ik ga mensen niet vertellen wat ze moeten doen en hoe ze hun leven moeten leiden. Het christendom, zoals ik het zie, draait om goedheid.’

Jouw samenvatting van christendom is je gedragen zoals elk redelijk persoon zich zou willen gedragen: doe geen kwaad en doe je best.

Klopp: ‘ Yeah, ik denk dat veel mensen zo in elkaar zitten eigenlijk. Maar aan hen vraagt men niet waarom ze zo zijn. In mijn positie krijg ik die vraag wel en dus deel ik mijn visie, dat is al.’

Over gedrag langs de lijn en Guardiola

Waarom sta je aan de middenlijn te kijken hoe de andere ploeg zich opwarmt voor een wedstrijd?

Klopp: ‘Ik zie mijn eigen ploeg al heel de week, dus ik hoef ze niet te zien opwarmen. Voor de wedstrijd krijg je de opstelling van de tegenstander, maar je weet niet in welk systeem ze zullen spelen. Soms kun je dat afleiden uit hun opwarming. Je kunt bijvoorbeeld zien of ze met vier man achterin zullen spelen. Soms spelen ze met drie of vijf man achterin, maar als de achterste lijn tijdens de opwarming uit vier spelers bestaat, dan is dat allicht de manier waarop ze zullen spelen.

‘Ik sta daar om zoveel mogelijk informatie te verzamelen, maar ook om een gevoel te krijgen over het andere team. Ja, dat is het: ik wil een gevoel krijgen. Toen we tegen Dortmund speelden, wist ik dat het voor mijn voormalige spelers wat vervelend zou zijn, maar dat hield me niet tegen! Terwijl ik toekeek, konden ze zien dat ik daar echt aanwezig was. Dat was de eerste kleine overwinning van de avond.’

Dat is dan zoals boksers bij de weging? Elkaar in de ogen staren, juist? Een soort van statement maken.

Klopp: ‘Als spelers heel dichtbij komen, is dat wat ongemakkelijk, maar daar ben ik aan gewend. Ik weet dat ze denken: ‘Waar kijkt hij naar?’ Dan hoor ik soms de assistent-trainers van de tegenstander naar hun spelers roepen dat ze bij me uit de buurt moeten blijven. Ik probeer hen nochtans niet te intimideren, ik ben gewoon geïnteresseerd in wat de andere ploeg aan het doen is.’

Je bent al op de vingers getikt omdat je zo tekeergaat langs de lijn. Een supporter wil dat de spelers spelen zoals hij dat zou doen en dat de manager coacht zoals hij zou coachen. Welnu, jij coacht zoals ik dat zou doen…

Klopp: ( lacht schor)

Kun je je ooit voorstellen dat je gewoon zou zitten en toekijken?

Klopp: ‘ Yeah, ik denk dat ik dat in de toekomst wel zou kunnen. Ik ben al veel rustiger dan vroeger. Ik weet dat het moeilijk te geloven valt, maar echt, ik ben al een compleet andere persoon. Het zit zo, ik praat de hele week met mijn spelers. We bereiden dingen voor. We geven goeie raad. We geven informatie door. Tijdens een wedstrijd is het moeilijk om veel instructies te geven, want er is te veel lawaai en het spel gaat te snel. Je kunt dus alleen tijdens de rust echt praten.

‘Ik vind dus dat je mijn job kunt vergelijken met een reservetank voor de jongens: als hun energiepeil zakt, heb ik nog genoeg om te delen. Ik heb al een paar keer tegen spelers gezegd: ‘Ik zal je al mijn kracht geven. Ik heb die zelf niet nodig, dus ga ervoor! Ik zal je een schop onder je kont geven als je dat nodig hebt. Ik zal op je roepen wanneer je voelt dat je verzwakt.’ Het is beter voor hen dat ze agressief zijn en kwaad op mij dan dat ze niet reageren op een situatie en uiteindelijk denken: ‘Oei, dat was een gemiste kans.’ Het is beter dat ze denken: ‘ Boss, je bent een eikel’ en vervolgens bewijzen tot wat ze in staat zijn.

Met Steven Gerrard: 'Als je mij vraagt wie me zou moeten opvolgen, dan zou ik Stevie zeggen.'
Met Steven Gerrard: ‘Als je mij vraagt wie me zou moeten opvolgen, dan zou ik Stevie zeggen.’© GETTY

‘Ik heb nooit nagedacht over hoe ik me zou moeten gedragen langs de zijlijn. Het gebeurt gewoon. Dat ben ik. Het interesseert me niet wat mensen over me zeggen, maar ik weet best dat sommigen denken dat ik geen coach ben omdat ik te hevig ben om coach te zijn. Ik ben die emotionele kerel.’

Terwijl ze Pep Guardiola als de coach zien.

Klopp: ‘Pep is ook hevig, maar niet zó hevig. Het ziet er bij hem beter uit wanneer hij schreeuwt. Pep ziet er altijd perfect uit – lichaam, kleren, allemaal perfect. Wanneer ik schreeuw, lijk ik op een seriemoordenaar. Dat komt door mijn gezicht, ik bijt op een bepaalde manier op mijn tanden. Ik kijk met exact hetzelfde gezicht naar baby’s. Dan zeg ik: ‘Wat ben jij schattig!’ En dan beginnen ze vaak te huilen.’

Over zijn ‘intensiteit’

Hoe bouw je op naar de intensiteit van de negentig minuten? Heb je een bepaalde routine? Hoe snel kun je een wedstrijd verwerken, ongeacht wie er won? Kun je het even wegstoppen en er pas ’s maandags mee omgaan?

Klopp: ‘Ik heb nooit een knop gehad die ik kan uit of aan zetten, maar ik ben er al veel beter in dan vroeger. Ik geef twaalf, dertien interviews na een wedstrijd, dus ik krijg niet echt de kans om aan mezelf te denken.’

Zeg dat nog eens – hoevéél interviews?

Klopp: ‘Een dozijn ongeveer. Een stuk of zes voor de tv, denk ik en dan radio, radio, radio en het tv-kanaal van de club.’

Ben je daar contractueel toe verplicht?

Klopp: ‘Ja. De eisen bij interviews na Champions Leaguematchen liggen zelfs nog hoger.’

Wil dat zeggen dat je op die manier tijd krijgt voor decompressie, omdat je alles al tegen de pers hebt verteld?

Klopp: ‘Dat weet ik zo nog niet. Na de wedstrijd ga ik recht naar de kleedkamer, voor even. Dan kom ik buiten en staat Matt McCann ( de persverantwoordelijk van Liverpool FC, nvdr) me op te wachten en gaan we erop af. Hoe moet ik dat uitleggen? Het is alsof je een stuk vlees bent dat niet gekookt is. Soms voel je wat rauw aan, maar je moet erheen en dan krijg je soms meteen een dwaze vraag als: ‘Waarom heb je deze of gene speler opgesteld?’ Je moet leren om af en toe op je tong te bijten… Ik heb een probleem met verliezen. Ik ben geen goeie verliezer, maar ik heb lang geleden aanvaard dat je al eens verliest. So far, so good. Maar soms is een interviewer niet erg tactvol of zelfs niet geïnteresseerd in wat ik te zeggen heb, wil hij alleen maar een straffe quote of vraagt hij: ‘Hoe kon je dit of dat nu laten gebeuren?’ Ja, dan is het wel eens lastig om beheerst te blijven. Van tijd tot tijd haal ik naar hen uit met woorden.

Jürgen Klopp: 'Voetbalclubs spreken vaak over het team achter het team, maar hier zijn dat geen loze woorden. Iedereen die voor deze club werkt weet dat hij of zij belangrijk is.'
Jürgen Klopp: ‘Voetbalclubs spreken vaak over het team achter het team, maar hier zijn dat geen loze woorden. Iedereen die voor deze club werkt weet dat hij of zij belangrijk is.’© GETTY

‘In Duitsland stond ik bekend om mijn ongemakkelijke interviews. Dan haalde ik live op tv uit naar de interviewer: ‘Welke wedstrijd zag jij misschien? Blablabla…”

Dat heb ik je hier nog niet zien doen.

Klopp: ‘Ik ben zo niet meer. Ik ben rustiger.’

De leeftijd.

Klopp: ‘Absoluut. Nadat ik de interviews gegeven heb en de spelers heb gezien, denk ik niet meer aan de wedstrijd. Mijn twee zonen, die nu 30 en 33 zijn, zijn allebei voetbalgek. Wanneer zij dus naar Liverpool komen, praten ze constant over voetbal. Of ze sturen me sms’jes vanuit Duitsland. Na een wedstrijd moet ik hen zeggen: ‘Hou nu alsjeblief jullie mond.’ Ik zag de wedstrijd al. Ik was erbij! Ik wil er nu niet meer over praten. Morgen heb ik er een meeting over.’

Over de volgende Liverpoolmanager

Het boeit me wat je daarnet zei over vertrouwen hebben als leider. Ik vroeg me af of het samenhangt met het feit dat je je niet oncomfortabel voelt wegens de legendarische oud-voetballers die rond de club hangen. Kenny Dalglish is non- executive director en je lijkt je geenszins bedreigd te voelen door zijn aanwezigheid. Je haalde ook Steven Gerrard binnen als coach van de U18. Er zijn managers in jouw positie die zouden zeggen: ‘Ik zorg er liever voor dat oud-spelers uit de buurt blijven.’ Maar jij omarmt hen.

Klopp: ‘Om te beginnen zijn Kenny en Stevie vanaf dag één een grote hulp geweest. Ten tweede: mijn positie als manager heeft niks te maken met de mensen rondom mij. Als Liverpool me morgen zou willen ontslaan, dan zou Kenny misschien de eerste keuze zijn om mij te vervangen, maar ze zouden waarschijnlijk Stevie laten overkomen van Glasgow. Als je mij vraagt wie me zou moeten opvolgen, dan zou ik Stevie zeggen. Hij was hier eerder op de dag, voor tien minuutjes maar. Ik help hem wanneer ik kan. Als iemand jouw job krijgt, dan gaat het niet om die persoon, dan gaat het erom dat jij niet goed genoeg bent. Ik ben oud genoeg om te weten dat ik alles doe voor deze job. Ik ben geen genie, ik ben niet perfect, maar ik geef me honderd procent voor deze club. Is dat genoeg? Top dan. Is dat niet genoeg? Dan is het gewoon een probleem van het ogenblik. Ik ben niet jaloers, ik ben niet sceptisch. Ik sta helemaal open. Als je mijn hulp wilt, dan krijg je die. Mijn familie vindt vaak dat ik me te snel bloot geef, maar ik denk dat het verspilde tijd zou zijn om zo niet te zijn. Ik hou van het leven, ik hou van mijn werk, ik hou van de meeste mensen, dat is nu eenmaal zo.’

Over ’the normal one’ zijn

Ik kan merken dat je er zoveel in stopt dat je wat ruimte nodig hebt om er van los te komen. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik je zag hier op Melwood. Je kwam aangereden in een Opel, niet de meest blitse wagen…

Klopp: ‘Ik rijd nog altijd met een Opel.’

… en dat is geweldig, maar dat is niet het imago van de meeste mensen in het voetbalwereldje. Ik heb het gevoel dat je je niet hebt ondergedompeld in de glamoureuze kant van het voetbal. Je hebt een leven erbuiten. Wat doe je wanneer je niet aan het werk bent?

Klopp: ‘Echtgenote, hond, vrienden, familie. Mijn twee zonen zijn mijn beste vrienden, dus dat is echt fijn. Ze werken allebei in Duitsland. Zoals ik al zei: het zijn twee voetbalfanaten, dus ze komen zo vaak ze kunnen naar hier, zeker voor de topwedstrijden. Ze sms’en me voortdurend. Ik ben net terug van zes dagen Dubai met mijn vrouw, mijn zonen en hun vriendinnen. Ik ben perfect gelukkig.

‘Om eerlijk te zijn begon ik van mijn job als manager te genieten van het moment dat ik me geen zorgen moest maken om geld. Dat overkwam me vrij vroeg eigenlijk, want ik heb in feite amper geld nodig. Het is krankzinnig wat we in het voetbal verdienen, maar de kans bestaat altijd dat je je job kwijtraakt en dat je naam verbrand is. Als ze – de pers, de fans – het op jou gemunt hebben, dan kom je nergens meer aan de bak. Zoiets gebeurde vaak in Duitsland.

‘Dus toen ik bij Mainz slaagde, was ik compleet bevrijd, want ik wist dat ik de job aankon. Al werd ik bondscoach van Fiji, dan zou ik daar nog enorm van genieten en er goed in zijn. Tot dat moment was de druk groot, want je moest presteren.

‘Ik ben nergens zo goed in als in voetbal. Dus als ik dit niet doe, wat kan ik dan wel doen?’

Je bent hier tot in 2022, juist?

Klopp: ‘Mijn contract loopt tot 2022. ‘

Is dit dan je thuis? Of is dat toch eerder het Zwarte Woud?

Klopp: ‘Ik verliet het Zwarte Woud toen ik negentien was. Mainz is mijn thuis. We zijn daar een huis aan het bouwen. Een van onze zonen woont er, de andere in Berlijn.’

Het is erg, maar ik moet bekennen dat ik niet weet waar Mainz ligt.

Klopp: ‘Dicht bij Frankfurt, in het zuidwesten van Duitsland. Er wonen 180.000 mensen, heel veel studenten. Het ligt op de oevers van de Rijn en het is een bekend wijngebied. Het is erg aangenaam, moet ik zeggen. Het weer is er veel beter dan hier of in Dortmund… ( iemand klopt op de deur, nvdr) Het spijt me, maar ik moet ervandoor. Bedankt om langs te komen.’

Jürgen Klopp ontwijkt geen enkel onderwerp: 'Liverpool was een tuin die moest worden gewied'

A Game of Two Halves

Dit interview met Jürgen Klopp is slechts een fragment van een langer interview dat werd gepubliceerd in het boek A Game of Two Halves van Amy Raphael. Er staan nog interviews in met onder meer Pep Guardiola, Frank Lampard, Rio Ferdinand, Ian Wright, Eric Dier, Steven Gerrard,…

Het boek werd gepubliceerd door uitgeverij Allen & Unwin. Een deel van de opbrengsten van de verkoop gaan naar UNHCR, het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen van de Verenigde Naties. Meer informatie vind je op www.unhcr.org/football.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content