Na een flirt van enkele jaren werden Romelu Lukaku en Antonio Conte eindelijk aan elkaar gekoppeld. De Italiaanse generaal zag het niet zitten om Inter aan te voeren zonder de Belgische goalgetter.
Zelfs Pep Guardiola is onder de indruk wanneer hij Antonio Conte aan de andere kant van Het Kanaal ziet neerstrijken om de Premier League te veroveren. Guardiola, die op dat moment nog niet weet dat hij twee titels op rij zou pakken met Manchester City, koestert zelfs een grote bewondering voor de Italiaanse tacticus. ‘Ze spelen een ander soort positiespel dan dat van mij, maar het uitgangspunt blijf hetzelfde. En hij doet het heel goed.’
De voetbalwereld is al lang gecharmeerd van het Juventus van Conte, maar iedereen wordt met verstomming geslagen na de masterclass van de Italianen tijdens het EK 2016. La Squadra overvleugelt het tornooi op tactisch vlak terwijl ze het zonder de grootste talenten als Marco Verratti moeten rooien. Nadat Marc Wilmots en zijn Rode Duivels in de groepsfase belachelijk worden gemaakt, krijgt Vicente del Bosque met Spanje in de achtste finales een lesje in tactiek. In de kwartfinales loopt het voor de Italianen uiteindelijk fout in de strafschoppenreeks tegen wereldkampioen Duitsland. Al aarzelde Joachim Löw niet om gedurende 120 minuten zijn line-up af te stemmen op de tactische hersenspinsels van Conte.
Bij Inter zal er dit seizoen geen wandelvoetbal te zien zijn. Het moet snel gaan. Héél snel.
De voetbalfreak in Romelu Lukaku wachtte niet tot de zomer van 2016 om geboeid te zijn door Conte. Enkele maanden voor het EK, na een geflatteerde zege tegen de Azzurri in Brussel, was Big Rom al onder de indruk geraakt van de tactische demonstratie van Italië. Hij keek verder dan de naakte cijfers en kwam daardoor zowaar tot een andere analyse dan de bondscoach. ‘De eerste vijf minuten hebben we afgezien. We waren nergens en zij konden toen ook scoren. We hebben gewonnen dankzij enkele individuele flitsen, maar eenmaal in de kleedkamer moesten we toegeven dat Italië op tactisch vlak heel sterk had gespeeld.’
VOORAKKOORD
Nadat hij met zijn eigen ogen het oeuvre van Conte heeft kunnen bewonderen, ziet hij zichzelf wel opereren onder de orders van de Italiaanse maestro. En de crush lijkt wederzijds. Na het EK zet de board van Chelsea in op Michy Batshuayi, maar San Antonio wilde klaarblijkelijk een andere Rode Duivel vastleggen. Uiteindelijk is het
met de hulp van een herrezen Diego Costa dat Conte de titel naar Stamford Bridge brengt. Tijdens de zomer die volgt, loopt Conte opnieuw achter Lukaku aan nadat zijn relatie met Costa helemaal verstoord raakt. Maar het gedroomde huwelijk wordt gedwarsboomd door de voorakkoorden die Mino Raiola heeft getroffen met Manchester United, een club waar hij beter ingewerkt is dan bij Chelsea. Plots moet Big Rom doelpunten maken voor José Mourinho, terwijl Conte een beroerd tweede seizoen beleeft in Londen en er nooit in zal slagen om Alvaro Morata te integreren in zijn systeem.
Met alle volmachten in handen bij Inter kan de coach uit de regio Puglia de eindeloos lijkende hegemonie van Juve, die hij nota bene zelf gelanceerd heeft, proberen te doorbreken. En wie staat helemaal bovenaan de boodschappenlijst? Lukaku uiteraard. De timing voor het langverwachte rendez-vous kan niet beter: Lukaku heeft zich onomwonden op de Italiaanse markt gepositioneerd door zijn zaken te laten behartigen door Federico Pastorello, een makelaar die een loper heeft van veel Italiaanse clubs en ook Conte vertegenwoordigt. Na enkele complicaties, veroorzaakt door Juventus dat de deal wil doen ontploffen, mag Lukaku eindelijk het blauw en zwarte shirt van Inter aantrekken. Nu hij de stap naar de Serie A heeft gemaakt zal hij zijn passie voor het Italiaanse voetbal eindelijk kunnen botvieren. De laatste jaren werd zijn hartstocht gestimuleerd door de avonturen van zijn broer Jordan bij Lazio, van wie hij alle matchen bekeek, en aangescherpt door de Italiaanse trainingssessies van Johan Walem toen die aan het hoofd stond van de beloften van Anderlecht. ‘De trainer was een doorslaggevende factor in mijn keuze’, verklaarde Romelu tijdens zijn eerste
interview als Nerazzurro. ‘Conte is de beste trainer in de wereld. Hij focust op het beter maken van zijn spelers en zijn carrière spreekt voor zich.’
Romelu zinspeelde wellicht op het palmares van Conte: in zijn laatste vijf seizoenen als clubtrainer werd hij vier keer kampioen en het hoofdstuk Chelsea sloot hij af met winst van de FA Cup.
GEAUTOMATISEERD VOETBAL
In het Giuseppe Meazzastadion worden intussen de contouren van een 3-5-2 duidelijk zichtbaar. Met die opstelling was Conte al succesvol bij Juventus en de nationale ploeg van Italië. Hij had zijn systeem enkel aangepast bij Chelsea om zijn sleutelspeler Eden Hazard in optimale mogelijkheden te laten voetballen.
De plannen van Conte waren zonneklaar tijdens de voorbereidingsmatchen. Maar het spel van de Italiaan is zo geautomatiseerd dat het veel denkwerk en een bovengemiddeld tactisch inzicht vergt. Karakteristieken die perfect aansluiten bij de liefde die Lukaku heeft voor het spelletje. Omgekeerd past het profiel van de Rode Duivel bij het voetbal dat Conte wil ontwikkelen. Bij Inter zal er dit seizoen geen wandelvoetbal te zien zijn. Het moet snel gaan. Héél snel. Het zal Lukaku toelaten om zijn twee grootste kwaliteiten in stelling te brengen: de bal in een tijd deviëren en meteen de ruimtes achter de verdediging opzoeken. ‘Mooi en offensief voetbal uitrollen, is een kunst. Het is een kunst om na een balrecuperatie snel vooruit te spelen en tegelijk het evenwicht te bewaren tussen aanval en verdediging.’
Conte is de beste trainer ter wereld. Hij focust op het beter maken van zijn spelers en zijn carrière spreekt voor zich.’ Romelu Lukaku
De woorden van Conte zijn een echo van het discours dat Fabio Capello afstak tijdens zijn passage bij Real Madrid toen hij het tikitaka van de Spanjaarden probeerde te counteren. ‘Het Nederland van Ruud Gullit en Marco van Basten kon mij bekoren. Ze hadden drie of vier baltoetsen nodig om voor doel op te duiken. Jullie Spanjaarden pingelen te veel met de bal.’
Van het spectaculaire Hollandse voetbal behield Conte de opbouw in driehoekjes. Een speler blijft in steun, een tweede speler wordt bediend terwijl hij met zijn gezicht richting doel van de tegenstander staat en een derde komt vanuit het niets tevoorschijn en moet van de geboden ruimte profiteren. Het is een choreografie waarin Lukaku gebruikt zal worden als eerste of laatste schakel. Vooral omdat de Rode Duivel het type is dat nauwlettend het script zal lezen en in staat is om het tot in de kleinste details te interpreteren.
TELEGELEIDE SPRINTS
Het is geleden van mei 2010, toen Javier Zanetti de beker met de grote oren door de
Madrileense hemel zwierde, dat Inter de top van het Europese voetbal bestormde. Om die plaats weer in te nemen, zal La Beneamata het succesrecept van weleer moeten hergebruiken. De Milanezen winnen wanneer ze op een ordentelijke manier voetballen en gedreven worden door een charismatische leider die niet bang is om het alleen op te nemen tegen de rest van de wereld. Conte is the right man in the right place. Hij moet de smaak van triomf opnieuw injecteren in de bloedvaten van een club met een rommelige voorgeschiedenis. ‘Winnen is zalig. Ik heb vrede met mezelf na een overwinning’, vertelde Conte ooit. ‘Daarom ben ik bereid om hard te werken en een maximaal aantal opties voor te leggen aan de spelers. Ik kan mij enkel ontspannen wanneer ik win.’
Een redenering die onvermijdelijk doet denken aan Lukaku, die een tijdje geleden zomaar aankondigde dat hij op internationaal pensioen zal gaan na het EK 2020. Het is een methode als een ander om te benadrukken hoe belangrijk het wordt om volgend jaar, precies een eeuw na winst op de Olympische Spelen, het Belgische volk een tweede titel te schenken.
Alvorens Europa rond te reizen onder aanvoering van Roberto Martínez moet Lukaku zich concentreren op zijn nieuwe uitdaging bij Inter. Een nieuwe challenge bestaande uit lang uitgesponnen telegeleide sprints, geprogrammeerde deviaties en vooral doelpunten. Lukaku werd bovenal naar Milaan gehaald om de netten in de Serie A te doen trillen – in dat opzicht is zijn bondgenootschap met Lautaro Martínez veelbelovend – en de Belgische kolos was voor Inter wellicht de meest bedrijfszekere investering op de spelersmarkt.
De hete zomer van de Nerazzurri
Het zat al maanden in de pijplijn: Antonio Conte zou Luciano Spalletti vervangen in de dug-out van Inter. Dankzij die lange aanloopperiode kregen de Nerazzurri genoeg tijd om de zomermercato op een serene manier aan te pakken. En toch ging het er heftig aan toe bij Inter toen de transfermarkt openging. Het openlijke conflict tussen de clubleiding en ex-aanvoerder Mauro Icardi werd op de spits gedreven en er was het hele gedoe rond Radja Nainggolan, van wie kwatongen beweerden dat zijn hoge salaris niet in verhouding was tot zijn rendement. De twee grootverdieners werden dus vriendelijk verzocht om andere oorden op te zoeken. Terwijl de Ninja een opvangplaats vond in Sardinië bij zijn grote liefde Cagliari, zit de Argentijnse scherpschutter nog vast in een soort transitzone.
Om Nainggolan te vervangen, klopte Inter opnieuw aan bij Cagliari. De jonge international Nicolò Barella, die enkele maanden geleden door Nainggolan uitgeroepen werd tot zijn opvolger, kreeg de Milanezen zo ver dat ze bereid waren om enkele miljoenen in hem te investeren. Al is het niet uitgesloten dat er een extra middenvelder komt. Een van de namen die geregeld opduikt is die van Sergej Milinkovic-Savic, ex-Genk en de absolute sterkhouder van Lazio, maar die operatie is dermate complex dat het een race wordt tegen de klok.
Diego Godín, gratis overgekomen van Atlético Madrid, kwam de onverzettelijke achterhoede versterken die voorts uit Stefan de Vrij en Milan Skriniar bestaat. Voor de rechterflank in de 3-5-2 van Conte werd de jonge Oostenrijker Valentino Lazaro voor 22 miljoen euro weggeplukt bij Hertha Berlijn. Omdat de Braziliaan Dalbert het goed doet op zijn linkerflank concentreert het management zich nu vooral op het verfraaien van het aanvallende compartiment. Met slechts twee echte spitsen op de loonlijst is er ruimte genoeg om dat onderdeel te versterken. In die optiek is het niet verrassend dat de naam van Edin Dzeko steeds luider klinkt.
Aan uitgaande zijde moet de mercato van Inter nog op gang komen. Net als Icardi werd ook Ivan Perisic aangepord om een nieuwe werkgever te zoeken. Na het sluiten van de lucratieve Engelse markt werd even gevreesd dat er voor de Kroaat geen afnemer gevonden zou worden, maar Bayern München trok Perisic uiteindelijk aan omdat eerste keuze Leroy Sané een zware knieblessure opliep. Het is nu aan Conte om Inter voor het eerst in tien jaar naar de eerste plaats in de Serie A te gidsen.
