Loyauteit is een moeilijk woord en niet alleen wegens de spelling. Toen Romelu Lukaku een maand geleden ostentatief niet juichte na zijn doelpunt tegen zijn ex-club West Bromwich kwam hem dat hier en daar op kritiek te staan. Nochtans is dat niet ongewoon, vele spelers tonen op die manier hun respect voor hun ex-club en hun ex-supporters. Alan Shearer, de gewaardeerde analist van Match of the Day, vond het maar niets. Hij heeft het gehad met die onderdrukte emoties. Niet juichen is volgens hem onnatuurlijk, onecht. Shearer heeft recht van spreken, hij is met 260 doelpunten absoluut recordhouder in de Premier League.
Toen Frank Lampard een week later voor Manchester City als invaller (en huurling van zusterclub New York City) de gelijkmaker aantekende tegen Chelsea was die kritiek er niet. Eén jaar West Brom of dertien jaar Chelsea, het maakt in de afweging en de beoordeling blijkbaar een groot verschil. Het doelpunt van Lukaku zal op het einde van het seizoen vermoedelijk niet doorwegen (West Brom-Everton werd 0-2). Hoe cruciaal die goal van Lampard is, zal pas in mei blijken. City lijkt in ieder geval de enige ploeg die de machine van José Mourinho eventueel kan belagen in de titelstrijd. Op die 21e september, na afloop van die 1-1 in Manchester, wilden de Chelseasupporters Lampard dat doelpunt nog wel vergeven. Na de match ging Lampy zijn Londense supporters groeten en werd hijzelf hartelijk en warm toegezongen. Hier en daar zal er die nacht in Londen wel eentje wakker geschrokken zijn: City kampioen met één puntje meer dan Chelsea. Als die nachtmerrie werkelijkheid wordt, zal Lampard op z’n appartement in New York nog intenser niet juichen.
De reactie van Mourinho op die late gelijkmaker was typisch. Hij wilde er niets over zeggen, want hij spreekt nooit over de spelers van de tegenstander. Om vervolgens te stellen dat echte clubliefde niet meer bestaat. Zodra een speler van club verandert, klopt zijn hart voor die nieuwe club en is de vorige vergeten, aldus de Portugees. Maar over een speler van de tegenstander praten doet hij dus niet. Mourinho is een meester in het krompraten van waarheden zodat ze – even toch – in zijn kraam passen. Zijn exposé over clubliefde is cynische onzin, zeker als het over Frank Lampard gaat. Lampard zelf was graag nog langer bij zijn Chelsea gebleven. Het is Mourinho die beslist heeft het contract van de middenvelder niet te verlengen.
Lampard is zonder discussie een van de allergrootste monumenten van Chelsea FC: dertien seizoenen basisspeler, titels en bekers, en met 211 doelpunten, als middenvelder, de topschutter aller tijden van de Blues. Hij is de onovertroffen infiltrator. Topspitsen staan instinctief op de juiste plaats, Lampard verschijnt op de juiste plaats. Zoals ook vorige maand in het Etihad Stadium tegen Chelsea.
Zaterdag 31 januari of zondag 1 februari is er Chelsea-Manchester City. In principe vertrekt Lampard in januari naar New York, maar meestal is er op het einde van zo’n huurperiode wat getouwtrek over de exacte datum. Ook nu is er al sprake van dat City Lampard zo lang mogelijk wil houden. Ook bij City is hij al populair. In september riepen de supporters hem uit tot speler van de maand en vorig weekend sierde hij de cover en de poster van het programmaboekje voor de match tegen Tottenham.
Mogelijk treffen beide clubs elkaar al eerder in de Capital One Cup of beter nog in de derde ronde van de FA Cup, in het eerste weekend van januari. Voor de petite histoire zou het mooi zijn dat er, na weer een late gelijkmaker van invaller Lampy in Manchester, een replay volgt op Stamford Bridge in Londen. Na 120 minuten is er daar nog geen afscheiding en dus moeten penalty’s de beslissing brengen. Lampard wil die kelk aan zich laten voorbijgaan, maar de penaltyreeks gaat gelijk op. Courtois trapt als elfde Chelseaspeler hoog over en staat dan oog in oog met de man die jarenlang de vaste strafschopnemer was bij Chelsea: Frank Lampard. Die vindt de linkerbenedenhoek van het doel op de Bridge blindelings. Exit Chelsea. Lampy juicht niet, groet zijn supporters (in het uitvak en in de thuisvakken), pakt zijn valiezen en vliegt naar New York. Bye bye José. ?
DOOR WIM HEIDBUCHEL
Er is al sprake van dat City Lampard zo lang mogelijk wil houden.
