Bij Lokeren kreeg hij geen contract, bij Germinal Beerschot vroeg men zich af wat hij bij Ajax ging zoeken, bij Anderlecht waren er twijfels, maar toen Jelle Van Damme bij Wolverhampton niet aardde, stonden de Belgische topclubs wel op de stoep.

G eorges Leekens was het die het sportief management van Lokeren in het voorjaar van 2001 adviseert om een jonge verdediger die bij de beloften uitkwam een contract te geven. Het contractvoorstel belandt onder aan de stapel op het bureau van toenmalig sportief directeur Willy Verhoost. Niet iedereen op Daknam deelt de mening van Leekens en ziet in de jonge Van Damme, die nooit opgeroepen was voor een nationale jeugdselectie, een toekomstig talent. Als Louis de Vries, op dat moment algemeen directeur van Germinal Beerschot, verneemt dat Van Damme geen contract heeft, nodigt hij de speler uit om naar het Kiel te komen.

Toen hem vorig jaar de vraag gesteld werd of het klopte dat Van Dammes contractvoorstel voor Lokeren destijds geen prioriteit was, reageerde Verhoost kregelig: “Waarom begin je over zaken van tien jaar geleden? Lokeren had een beperkt budget, wij moesten keuzes maken aan wie we een contract zouden geven. Nu is het gemakkelijk oordelen, maar toen was niet duidelijk wie van de jonge talenten een contract verdiende en wie niet.”

Bij Germinal Beerschot is Van Damme alweer weg voor iedereen hem opgemerkt heeft. Eén keer slechts is hij er basisspeler, een paar keer valt hij in. Tot die dag waarop Ajax op het Kiel komt rondneuzen. De Amsterdamse club heeft in ruil voor zijn financiële participatie in het nieuwe Antwerpse project het recht bedongen om er elk seizoen een paar spelers uit te nodigen voor een stage, op voorwaarde dat het spelers betreft die ze zelf niet in huis hebben. Dat jaar merkt trainer Ronald Koeman in zijn zoektocht naar een linksachter Pieterjan Monteyne op, maar die zien ze op het Kiel niet graag vertrekken. Onder Franky Van der Elst, die hem zelf opgemerkt had bij tweedeklasser Roeselare, ontwikkelt Monteyne zich tot de vaste linksback. Geen probleem. Bij een wedstrijd van de beloften ziet Koeman een interessant alternatief. Op het Kiel trekken ze grote ogen wanneer de Nederlandse trainer aangeeft dat hij wel iets ziet in Jelle Van Damme. Franky Van der Elst is verbaasd. Van Damme zit dat jaar alleen in de A-kern omdat hem dat bij zijn transfer is beloofd, geeft hij toe. Nog groter is de verbazing wanneer Van Damme na zijn stage een contract krijgt en al in zijn eerste seizoen bij Ajax in de basis verschijnt.

Niet gelukkig

Omdat hij bij Ajax als linksachter uit de basis verdwijnt voor de Braziliaan Maxwell (die zelf een plaats zakt omdat Wesley Sneijder als linkermiddenvelder furore maakt) wil Van Damme weg. Achteraf geeft hij dat snelle vertrek uit Amsterdam aan als een van de dingen die hij anders had moeten doen: “Ik had gewoon langer moeten blijven.” Southampton koopt hem, de kennismaking met de Premier League bevalt Jelle Van Damme wel, maar na een goeie start raakt hij geblesseerd. Een uitleenbeurt bij Werder Bremen is geen succes en omdat Southampton intussen in tweede klasse zit, wil het definitief van Jelle af. Uiteindelijk betaalt Anderlecht in 2006 ongeveer een half miljoen euro voor de speler die het vier jaar later voor het zesvoudige verkoopt aan Wolverhampton.

Bij Anderlecht worden grote vraagtekens gezet bij een speler die met zijn fysieke manier van voetballen veeleer iemand voor Club of Standard lijkt. Andere kenners nemen zijn verdediging op. “Als ik op dit moment nog centrale middenvelder bij Anderlecht zou zijn, wil ik elke week Van Damme naast mij”, geeft Johan Walem in 2007 in een interview mee. “Die heeft zo veel kracht en werkt zo hard dat hij de speler naast hem ontlast en beter maakt.” Mbark Boussoufa zal het graag beamen.

Eind september 2008 – hij is dan dik twee jaar op Anderlecht – levert een rondvraag in de fanshop naar wiens truitje het best verkoopt een verrassend resultaat op: Jelle is op dat moment de populairste, met 25 procent van de verkochte truitjes. “Jelle kan met zijn temperament een dode ploeg weer tot leven wekken”, geeft Anderlechtmonument Paul Van Himst hem nog een mooi compliment. Maar al bij de onderhandelingen met paars-wit had Van Damme aangegeven dat, mocht zich de kans voordoen om nog eens naar de Premier League te verhuizen, hij die wel wil grijpen. Wanneer Wolverhampton zich meldt, moet hij niet lang nadenken.

Al gauw wordt Van Damme er geconfronteerd met de harde realiteit. Wolverhampton heeft dan wel de intentie om verzorgder voetbal te brengen, het Europese voetbal dat de top tien in de Premier League serveert, speelt het nog lang niet. Op de linksback geblokkeerd door een vaste waarde belandt Van Damme links op het middenveld, maar in een heel ander systeem dan bij Anderlecht, dat bij balbezit een 3-4-3 hanteerde. Al na de voorbereiding heeft Van Damme een slecht voorgevoel bij wat komen zou. Wanneer zijn vrouw Elke Clijsters besluit de laatste maanden van haar zwangerschap in België door te brengen, voelt hij zich plots erg alleen. Wolverhampton is nu ook niet de meest idyllische plek in Engeland.

Kort na de competitiestart valt Van Damme uit met een kuitblessure. Tijdens zijn revalidatie passeert hij op Anderlecht en laat er zich ontvallen dat het in Engeland niet allemaal rozengeur en maneschijn is. Weer fit start hij op de bank tegen Tottenham. Bij een 0-1-voorsprong mag hij bij de rust invallen. Wolverhampton verliest met 3-1 en Van Damme krijgt flink wat kritiek op zijn prestatie. Een aangeslagen Van Damme krijgt ’s avonds een Belgische journalist aan de lijn die hem vraagt hoe het loopt. ’s Anderendaags leest Vlaanderen dat Jelle het in de Engelse Midlands niet zo naar zijn zin heeft. In en rond de club is men not amused met de artikels. Van Damme kwijnt weg en geeft aan dat hij liefst naar België terugkeert.

Onyewu

Bij Anderlecht zijn de meningen aan de top verdeeld omtrent een mogelijke terugkeer. Men wil hem wel terug, maar dan aan de voorwaarden die paars-wit stelt: geen riante transfersom voor Wolverhampton, geen vorstelijk contract. Dat kan de Brusselse club zich niet permitteren na het mislopen van de Champions League. Helemaal bovenin is men ook Van Dammes geflirt met Standard van vorig seizoen nog niet vergeten.

Toen, wordt gefluisterd, zou Van Damme zelf per sms hebben laten weten dat hij geïnteresseerd was, waarop Standard hem aangemaand zou hebben om zijn situatie bij Anderlecht te deblokkeren. Een dik jaar na de eerste contacten is Standard nog steeds geïnteresseerd en het reageert prompt. Wanneer het een bericht op de website plaatst dat het definitief afziet van de speler, omdat de door Wolverhampton gevraagde transfersom (drie miljoen euro) te hoog ligt, ruikt Club Brugge zijn kans. Bij de eerste contacten hoort manager Luc Devroe dat Van Dammes voorkeur bij gelijke kansen steeds uitgaat naar Standard, omdat de speler aan het bouwen is in Hasselt en niet van plan is om met zijn gezin naar Brugge te verhuizen. Er een appartement huren waar hij af en toe kan blijven slapen, is het enige haalbare alternatief.

Bij Club krijgt de speler betere voorwaarden dan in Luik, bovendien komt Club meteen tot een akkoord met de Wolves. De onmiddellijk te betalen transfersom voor Club ligt ook iets lager dan wat de Engelse club aan Standard vroeg. Wanneer Standard dat verneemt, aarzelt het geen moment. Dit keer moet het wel de eerder gevraagde transfersom (drie miljoen euro) betalen, wil het over het bod van Club gaan. Natuurlijk wil Wolverhampton het liefst de som die ze een half jaar geleden voor Van Damme betaalden helemaal recupereren. Terwijl Club die zondag nog aan de pers laat verstaan dat een akkoord met Van Damme nakend is (dat bericht haalde de maandagkrant) is Van Damme zelf op weg naar Luik, de club die nog altijd zijn voorkeur geniet, ook al kon hij bij Club meer verdienen. Maandagavond wordt hij er om halfzes aan de pers voorgesteld.

Nog één probleem moet Luciano D’Onofrio oplossen. Na een fiks duel in het Vanden Stockstadion op 21 mei 2009 (tijdens de heenmatch van de dubbele barrage) diende toenmalig Standardverdediger Oguchi Onyewu klacht in tegen Van Damme, die hem een paar keer dirty monkey genoemd zou hebben. Onyewu vond dat hij de morele plicht had een sterk gebaar te stellen tegen het banaliseren van sommige vormen van racisme in de sport, maar toonde zich bereid die klacht in te trekken mits excuses van zijn sportieve tegenstander. Van Damme gaf aan dat zulke opmerkingen deel uitmaken van intimidatie tijdens een wedstrijd, benadrukte dat hij zelf ook een en ander namens Onyewu over zich had gekregen en besloot met: “Ik benadruk dat ik geen racist ben.” De zaak staat echter nog altijd op de rol. D’Onofrio, die Onyewu een transfer naar AC Milan bezorgde en een goed contact heeft met de Amerikaan, zou het niet zo’n goed signaal vinden als Van Damme veroordeeld zou worden voor racisme terwijl hij de trui van Standard draagt. Is er een oplossing in der minne in aantocht?

door geert foutré en pierre bilic – beelden: reporters

Bij Club Brugge kreeg hij betere voorwaarden dan in Luik.

D’Onofrio zou het niet zo’n goed signaal vinden als Van Damme veroordeeld zou worden voor racisme terwijl hij de trui van Standard draagt.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content