Het mag gerust de U-bocht van het jaar worden genoemd, de carrièrewending van Luis Suárez. Deze zomer wilde hij plots absoluut weg bij Liverpool, dat pas als zevende was geëindigd. Als de ploeg zich niet kon plaatsen voor Europees voetbal en er kwam een team dat wél Champions League speelde met 40 miljoen pond (iets minder dan 50 miljoen euro) aanzetten, mocht hij gaan. Zo vertelde tenminste zijn makelaar de buitenwereld. Arsenal deed een bod van 40 miljoen plus één symbolische pond, maar ving bod. Suárez op zijn achterste poten, maar de Reds bewogen niet, ook al miste hun topspits de eerste vijf matchen van het seizoen met een schorsing.

Zes maanden later is de 26-jarige Uruguayaan (in januari wordt hij 27), de op twee na best betaalde speler van de Premier League. Alleen Wayne Rooney en Robin van Persie strijken per week meer op. Om hoeveel het juist gaat, is niet duidelijk, de pers gokt wat, maar grosso modo krijgt hij bijna een verdubbeling van zijn loon. Van zo’n 143.000 euro per week naar (vanaf volgend seizoen, nu is het nog wat minder) 240.000 euro. Per week jawel. Het contract loopt over 4,5 jaar. Liverpool, dat opnieuw meedraait in de top (voor het eerst sinds Kerstmis 2008 staat het zo hoog), onderstreept hiermee de sportieve ambities. Aan de titel wil men vooralsnog niet denken – in één jaar de sprong van plaats zeven naar plaats één maken, lijkt manager Brendan Rodgers te hoog gegrepen – maar een plaats bij de eerste vier moet wel kunnen. Voor de titel zet Rodgers Manchester City nog steeds op één, maar aan drie jaar afwezigheid in de Champions League moet volgens de manager wel een einde kunnen komen. De revival is immers niet nieuw, over heel 2013 gezien deed maar één ploeg beter dan de Reds: Arsenal.

Suárez toonde zich na zijn schorsing zéér belangrijk voor Liverpool. Hij begon het seizoen op het veld van Sunderland en scoorde prompt twee keer. Een mens zou dat een topprestatie uit frustratie kunnen noemen, maar het vervolg was even mooi. De statistieken zijn indrukwekkend. Na Sunderland volgden tot Kerstmis nog 12 matchen, en daarin maakte de spits 17 doelpunten. Alleen in de uitwedstrijden bij Newcastle, Arsenal en Hull scoorde Suárez niet. In Newcastle was hij wel goed voor twee assists, de andere twee matchen gingen niet toevallig verloren. Tegen West Brom maakte hij er drie, tegen Norwich onlangs zelfs vier. Zijn top bereikte hij wellicht op Tottenham, waar hij tijdens de 0-5 een voet had in alle goals: hij maakte er zelf twee en bracht er drie aan. Meteen verdween de kritiek op de ploeg dat die alleen sterk was in thuiswedstrijden.

De nieuwe contractdeal van Suárez is een pluim op de hoed van Brendan Rodgers. Vorige zomer nog de gebeten hond, omdat hij zijn nukkige spits niet wilde laten vertrekken, nu geroemd vanwege zijn humane kwaliteiten. De nieuwe deal is ook een pluim op de hoed van zijn persoonlijke manager, die sterk onderhandelde. Die man, Pere Guardiola (broer van Pep), heeft er financieel een uitstekend jaar opzitten. Hij bracht, met de hulp van de Italiaan Giovanni Branchini – omdat die goeie contacten had met Karl-Heinz Rummenigge – zijn broer onder bij Bayern. Niet op vraag van de Duitse landskampioen, maar omdat Guardiola Bayern een qua filosofie zeer aantrekkelijke ploeg vond. Hij loodste ook Thiago Alcántara naar Beieren, een transfer van 25 miljoen euro. En nu versierde hij dit contract voor Suárez, die voor racistische uitingen aan het adres van Patrice Evra én het bijten in het oor van Branislav Ivanovic in totaal 18 speeldagen schorsing kreeg. De bad boy heeft blijkbaar zijn lesje geleerd.

DOOR PETER T’KINT

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content