Romelu Lukaku gaat dus in de toekomst de strijd aan met topspitsen als Fernando Torres, Didier Drogba, Nicolas Anelka en Salomon Kalou. Hij wil bij Chelsea verder naar zijn mogelijkheden peilen en heeft een verstandige keuze gemaakt. Lukaku krijgt in Londen alle tijd om te rijpen en zal niet meteen onder druk worden gezet. Dat komt zijn ontwikkelingsproces ongetwijfeld ten goede. Dat hij aanvankelijk op de bank dreigt te belanden, weegt niet op tegen de voordelen die Chelsea biedt: een schitterend kader, voetballen in een fascinerende competitie, in een beladen en geladen sfeer. En een jonge trainer, de Portugese kroonprins André Villas-Boas, die spelers beter maakt, een eigenschap die niet veel trainers die in onze competitie werken hebben.

Er zit uiteraard nog veel progressie in Romelu Lukaku, zeker op technisch vlak. De 18-jarige spits is geen verfijnde voetballer, zijn balbehandeling is soms gebrekkig, zijn kopspel en zelfs zijn afwerking en positiespel voor de goal kunnen beter, maar zijn power en snelheid zijn pluspunten voor de Engelse competitie. De vraag is alleen in welke mate hij overeind blijft als er in een hoog tempo wordt gespeeld en als hij het moet opnemen tegen rauwe en meedogenloze verdedigers die de Engelse competitie nog altijd kenmerken. Lukaku, die niet bij die voetballers hoort die zichzelf bejubelen, zal er snel achterkomen en vanuit zijn nuchterheid de juiste conclusies trekken.

Het vertrek van Romelu Lukaku is een verarming voor de Belgische competitie, maar voor Anderlecht viel hij niet meer tegen te houden: een voetballer die weet dat een club als Chelsea lonkt, valt nog moeilijk te motiveren. Lukaku bleef zich inzetten maar mentaal had hij al geruime tijd afscheid genomen van Anderlecht.

Eén dag voor de overgang van Romelu Lukaku presenteerde Anderlecht met Milan Jovanovic een nieuwe aankoop. Dat gebeurde met zo veel poeha dat de Serviër wel de reddende engel leek die uit de hemel is neergedaald. Het valt af te wachten of hij zijn vroegere scherpte terugvindt. Bij Liverpool viel Jovanovic door de mand en in zijn laatste seizoen bij Standard leek hij te stagneren. Slechts incidenteel spatte zijn klasse nog eens op.

Het heet dat Milan Jovanovic de leider is die Anderlecht nodig heeft, maar veel meer dan een kreet lijkt dat niet te zijn. Jovanovic is vaak een woelwater, soms ongecontroleerd en extreem geëmotioneerd, ook in de kleedkamer. Het is de vraag hoe de andere Anderlechtspelers, van wie het sommigen niet aan een ego ontbreekt, daarmee omspringen. Niet toevallig liet Club Brugge eerder weten absoluut niet in de Serviër geïnteresseerd te zijn toen die zou zijn aangeboden.

Vaak vraag je je af op grond van welke criteria clubs spelers aantrekken. Zeker Anderlecht, dat moet constateren dat er van de vroegere cultuur steeds minder overblijft. Dat paars-wit nu interesse toonde voor Dieumerci Mbokani is eigenlijk verbijsterend. In 2008 kon Mbokani niet snel genoeg aan Standard worden verkocht omdat er met hem niets te beginnen viel. Ze zouden hem bij wijze van spreken naar Luik hebben gedragen. Bij Monaco maakte de aanvaller het al evenmin en bij VfL Wolfsburg ergerde trainer Felix Magath zich mateloos aan zijn instelling. Mbokani speelde na de jaarwisseling slechts zeven wedstrijden voor de Noord-Duitse club.

Gegarandeerd zegt hij dat dit niet aan hem ligt. Net zoals ook Jovanovic vindt dat het niet zijn schuld is dat hij in Liverpool weinig speelde. En Eden Hazard beledigd was omdat hij in de interland tegen Turkije werd vervangen. Hij ging tijdens de wedstrijd zelfs een hamburger eten. Wat voor een respect heb je dan voor je trainer en ploegmaats?

Zelfkritiek bestaat niet meer in het voetbal. Omdat al die pseudovedetten omringd zijn door een hofhouding van jaknikkers die hen vertellen wat ze graag horen en vaak niet wat ze denken. Terecht gaat Georges Leekens daar hard tegenin. Hij bleek nog in een milde bui en schorste hem maar voor twee wedstrijden. Dat er mensen zijn die dat een overdreven sanctie vinden, toont hoe de verhoudingen in de voetbalsport zijn veranderd.

DOOR JACQUES SYS

Welke voetballer heeft nog zelfkritiek?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content