Michel Verschueren is vorige week zeventig geworden. We moeten dat toch een paar keer herhalen voor we het ten volle vatten. Vraag is of Verschueren volgend jaar 71, dan wel 69 zal zijn. Want het zou ons niets verwonderen mocht het bij hem terug aftellen. Dat God de Vader hem op zijn bureau heeft geroepen en gezegd : “Verschueren, gij zijt de beste transfer die ik ooit gedaan heb. Ge zult nog een tijdje blijven.”
Zeventig. Liersevoorzitter Freddy Van Laer wordt ook zeventig. Net als Liersetrainer Walter Meeuws, als ze die in Turkije voordien niet hebben gestenigd. Voor Van Laer valt die vreselijke verjaardag in 2003, voor Walter in 2021. Wat ook weer niet zo eindeloos ver weg meer is als een mens er even bij stilstaat. Aan Van Laer hebben wij moeten denken toen wij vorige week Lierse zagen spelen op Genk. Jezus, wat was dat. De voorzitter hebben wij niet gezien in het Fenixstadion. Was misschien gaan eten met zijn goede vriend Edgard Troonbeeckx. De twee clubleiders die er de voorbije jaren in geslaagd zijn om met hun bescheiden ploeg kampioen te worden, terwijl kenners hadden gesteld dat in deze tijden van miljardenbudgetten alleen Anderlecht of Brugge de titel konden pakken.
Gelukkig zijn er in het voetbal mensen als Van Laer. Verstaat de kunst om in elk interview al na de tweede vraag mee te delen dat hij maar tot zijn veertiende naar school is geweest. Daarmee zet hij zichzelf meesterlijk uit de wind, want zo iemand is elke domheid vergeven terwijl elke slimheid extra bewondering opwekt. Na de derde vraag praat Van Laer dan gegarandeerd zijn mond voorbij, en komt met een antwoord dat hem maanden zal achtervolgen. Dat zijn duurbetaalde voetballers best wat harder mochten werken was zo een uitspraak. Of dat een 4-0 nederlaag geen goed uitgangspunt was voor de terugmatch. Spelers kwaad, trainer woedend, Neel de Ceulaer of Gaston Vets die met hun vergoelijkende taal nog wat olie op het vuur goten… onder Jos Daerden scheelde het niet veel of Van Laer mocht niet eens meer naar de thuismatchen komen kijken. Dat was slecht voor de groepsgeest en het zelfvertrouwen van de jongens.
Wij hebben hem ooit, voor een als gebruikelijk diepgravend artikel, gevraagd hoe het kwam dat de contacten met Hugo Broos waren afgesprongen. “Door de tunnel”, antwoordde Van Laer droogweg. Hoezo, door de tunnel ? Welke tunnel ? “De Kennedytunnel. Hugo had geen zin om daar elke dag twee keer in de file te gaan staan. We hebben nog geïnformeerd naar de prijs van een brug maar dat was niet te betalen.” Zijn zo’n mensen goud waard, of niet ?
Een paar jaar geleden had Lierse met VTM een contract afgesloten voor het uitzenden van zijn Europese duels. Daarin verbond VTM er zich ook toe om tijdens de week vóór elke match een paar trailers in prime time te geven. Toen de eerste wedstrijd naderde belde Van Laer op om te vragen of ze niet een paar spotjes konden uitzenden om de match aan te kondigen. Was dat geen goed idee ? Natuurlijk, maar dat stond toch in het contract. Van Laer : “In het contract ? Waar staat dat dan ?” Wel, die trailers. “Ah, zijn dat spotjes ? Dat wist ik niet. De enige trailers die ik ken zijn die van mijn kamions.”
Beste mijnheer Van Laer, Freddy, blijf voorzitter tot uw zeventigste. Of beter : tot uw vijfenzeventigste. Vetsen, dat is goed voor de jeugd. Een Van Laer, dat is voor de grote mensen. En vergeet de jaarlijkse worstenbroodavond niet.
