Rustig legde Marc Wilmots vorige week in een interview met het Duitse weekblad Der Kicker uit hoe hij meewerkte aan de renaissance van de Rode Duivels. Hij zei met klem tegen naturalisaties te zijn omdat hij spelers wil die bereid zijn om voor België te sterven, hij vertelde dat hij enorm had genoten van de euforie bij de supporters. Die vreugde ziet hij vooral als een identificatie met België. Marc Wilmots als bruggenbouwer tussen twee gemeenschappen, als predikant van de nationale eenheid in een naar versplintering dreigend land, het is een beeld dat we van de bondscoach kennen.

Zelfverzekerd vertelde Wilmots ook hoe hij het WK zou voorbereiden. Iedere speler krijgt vanaf 11 mei een individueel programma, onmogelijk was het immers om voor iedere voetballer dezelfde criteria te hanteren. Hij zei dat hij voor zichzelf al lang weet op welke manier hij het uitvallen van Christian Benteke gaat oplossen en hij betoogde vooral dat hij had geleerd van de fouten uit het verleden. Daarom, zo declameerde hij, zijn spelersvrouwen tijdens het WK niet welkom.

Geen spatje twijfel uitte Wilmots over zijn aanpak. Op de vraag of het wel zo verstandig is om zijn contract nu te verlengen omdat een WK altijd kan mislukken, antwoordde Wilmots opmerkelijk. Hij zei dat hij in dat geval zelf wel opstapt en dat de voetbalbond zich wat dat betreft echt geen zorgen hoefde te maken. Zijn grote sterkte, zo sprak hij, is immers zijn vrijheid. Die koestert hij. Voor hem hoeft er niets. Hij wil alleen werken op de manier zoals hij dat ziet. Daarom had hij in 2006 een aanbod geweigerd om bij de nationale ploeg adjunct te worden van René Vandereycken. Omdat die een heel andere filosofie heeft.

Marc Wilmots is een nuchtere boerenzoon die niet snel zal koketteren met de manier waarop hij de Rode Duivels op de weg naar Brazilië heeft gezet. Hij heeft geen nood aan gebakken lucht, hij is echt, een verademing in een wereldje waarin mensen zichzelf zo graag opblazen. Maar nog voor de successen was Wilmots altijd al overtuigd van zijn kwaliteiten. Die wilde hij nu verzilverd zien. Ook daarom sleepten de contractbesprekingen zo lang aan. Je kreeg op een gegeven moment de indruk dat het hier echt om een fundamentele beslissing ging. Alsof de nationale ploeg zonder Wilmots plots zou instorten. Terwijl er natuurlijk nog trainers zijn die met deze gouden lichting kunnen presteren. Op voorwaarde dat je duidelijkheid schept, spelers volwassen behandelt en een goed gevoel geeft en de ploeg op een strakke manier leidt zonder de indruk te geven dat je ze versmacht in allerhande regels.

Natuurlijk neemt de voetbalbond een risico door nu het contract van Marc Wilmots met vier jaar te verlengen. Van de ene kant is dit een signaal naar de groep, een teken van continuïteit, van de andere kant is er de vrees dat de uitmuntende sfeer die er nu bij de Rode Duivels heerst bij een mislukt WK snel kan vertroebelen. Maar dan, sprak Wilmots in Der Kicker, stapt hij dus zelf op. Geen woord daarbij over clausules. Want diep in zijn binnenste gelooft de bondscoach nooit het dat zo ver komt.

De carrière van Marc Wilmots heeft een hoge vlucht genomen. Vijf jaar geleden, toen René Vandereycken ontslagen werd en vervangen werd door Frankie Vercauteren, circuleerde de naam van Wilmots ook al, samen met die van onder meer Jean-François de Sart. Maar Wilmots bleek binnen de bond niet alleen voorstanders te hebben. Na een korte flirt met Louis van Gaal werd Dick Advocaat dan naar voren geschoven, die vervolgens Wilmots als een van de assistenten binnenhaalde.

Ook een trainerscarrière is vaak afhankelijk van toevalligheden. Nu ligt het hele land aan de voeten van Marc Wilmots, die in Brazilië echt voor zijn grote examen staat. Een groep meer dan een maand leiden, tegen een achtergrond van hoge verwachtingen, is nog wat anders dan vier dagen. Conflicten kunnen smeulen en uitbarsten, de media zullen iedere beweging nauwgezet registreren. Het is dan ook pas op het WK dat zal blijken in hoeverre de contractverlenging een goede zaak is. Marc Wilmots ligt er niet wakker van. Hij weet zich geruggensteund door een getalenteerde groep. Een groep die hem heeft gekozen. ?

DOOR JACQUES SYS

Het was alsof de nationale ploeg zonder Wilmots plots zou instorten.