Geboorteplaats en -datum?
Lommel, 24 augustus 1957.
Welke sporten beoefen je zelf?
Op dit moment geen eigenlijk. Maar ik houd mijn conditie wel op peil: wij hebben een huis met veel verdiepingen en ik ga regelmatig boodschappen doen. ( lacht) Vroeger zat ik in dezelfde judoclub als Ingrid Berghmans, in Leopoldsburg. Maar bij mij zijn daar nooit echt grote prijzen uit voortgekomen. Het speelt wel al jaren in mijn hoofd om wat meer te fietsen. Als kind speelden we in de zomer altijd de Tour de France na.Ik was degene met het mooiste truitje. Uren was ik bezig met wasco’s en stiften om mijn trui zo goed mogelijk op die van Eddy Merckx te laten lijken.
Welke sporten volg je passief?
Ik kijk graag naar Eurosport en blijf dan hangen bij de meest bizarre sporten. Gewichtheffen bijvoorbeeld, daar kan ik echt een hele tijd gebiologeerd naar kijken. De grimassen van die atleten wanneer ze de halter stoten, zijn fantastisch. Je hebt de indruk dat ze ieder moment kunnen ontploffen en dat je scherm dan vol bloed en ingewanden vliegt. ( lacht) Ik was vroeger ook fan van Serge Reding, de Belgische gewichtheffer.
Nog sporten die je kunnen bekoren?
Hoe gekker hoe liever: hamerslingeren, regatta’s, paardendressuur,… En het fascineert me ook hoe bepaalde sporten in sommige landen heel groot zijn, maar elders onbestaande. Cricket en rugby bijvoorbeeld, of veldrijden en motorcross bij ons. Tijdens mijn periode in de Verenigde Staten ging ik vaak naar de Los Angeles Lakers kijken, of naar het ijshockey. Zulke wedstrijden zijn bijna altijd een leuk kijkstuk, en alles gaat ook fenomenaal snel. En bij ijshockey is de sensatie ook een deel ingegeven door angst. Als zo’n puck in het publiek zou vliegen, dan riskeer je gegarandeerd een schedelbreuk. ( lacht)
Welke sporters heb je al ontmoet?
In Villa Vanthilt krijg ik regelmatig sporters over de vloer, maar de ene figuur blijft al langer bij dan de andere. Het bezoek van Jan Janssen vond ik wel memorabel. De man is zeventig, maar straalt een jongensachtige deugnieterij uit waar veel pubers niet aan kunnen tippen. Je verwacht een statige senior, maar hij zat constant schunnige moppen te tappen. Echt grappig, nog nooit maakte een studiogast zo veel scheve opmerkingen over de stagiaires… ( lacht)
Bregt Vermeulen
