Waarom Monika, Marcin ?

“Vanaf het eerste contact was er iets in haar dat mij aantrok. Niet seksueel, want ik ben niet iemand die vooral de fysiek zoekt. Ik zoek mij goed te voelen bij iemand en bij haar was ik meteen mezelf. Ik hield ervan bij haar te zijn. We konden goed praten en lachen samen. In haar gezelschap vond ik de rust die een profvoetballer zoekt. Mijn eerste indruk was ook : zij is creatief, zij weet van aanpakken. En ik zag ook een zekere opvoeding, ik wist dat ze een basis had. Want ik hou niet zo van mensen die al meteen hard van stapel lopen.”

Hoe was je huwelijksdag ?

“Bijna zoals in een Amerikaanse film ( lacht). Toen we eindelijk een datum gevonden hadden op een zaterdag, zoals de traditie het in Polen wil, vond Hugo Broos dat ik die dag per se moest meedoen op Antwerp. Ik was verrast, want bij ons moet voor die ene dag in je leven alles wijken. De invitaties waren toen, drie maanden op voorhand, al wel klaar en de ringen gegraveerd op 14 oktober, de zaterdag, maar dankzij grote inspanningen van de mensen in Polen kon het huwelijk alsnog verplaatst worden naar de zondag. Maar ’s ochtends hing er zo’n dikke mist dat ze lang overwogen om mijn vlucht af te gelasten ! Zo zou ik pas om acht uur ’s avonds in Warschau zijn, terwijl mijn huwelijk om vijf uur was ! Ik heb in de luchthaven twintig minuten zitten bidden ( lacht) !”

Wat was de uitslag van Antwerp-Moeskroen ?

“1-0 voor Antwerp.”

Wat is er belangrijk voor Monika ?

“Zij houdt van een stabiel leven, uiteraard zoals iedereen met bepaalde pleziertjes. Zoals alle vrouwen houdt ook zij wel van interieur, kleren en juwelen, maar het is niet het belangrijkste. Zij is geen vrouw die je moet overdonderen of op wie je indruk moet maken. Zij leeft rustig, met de voeten op de grond. Ze houdt van haar huis, waarin ze veel meer doet dan ik. En nu zijn haar kinderen het belangrijkste, denk ik. Momenteel offert ze zichzelf voor een groot deel op.”

Hoe doorbreek je wel eens de sleur voor haar ?

“Door met haar en de kinderen een uitstap te maken naar zee, meestal Blankenberge, of naar een park.”

Wat mag het voor jou zijn ?

“Ik hou ontzettend van films, dat is mijn manier om de stress en het voetbal van mij af te zetten. Niet bepaald één genre, maar in mijn collectie zitten alleen films die iets met de realiteit hebben. Ik zoek in films ook een beetje antwoorden op het leven. Er moet een boodschap in zitten die je helpt in de wereld. Zodat de dag dat mijn zoon erop zal stoten, hij zal denken : papa heeft die film daar- en daarvoor. Dat is ook de manier waarop ik mijn levensweg heb gevonden.”

Wie beslist waar jullie op vakantie gaan ?

“Monika, maar we zijn niet echt globetrotters. Griekenland, Spanje, Mallorca. Aan de zon, de zee en een strandstoel heb ik voldoende, misschien omdat ik als voetballer al veel reisde, zag en meemaakte. Monika is meer voor excursies en het proeven van de plaatselijke traditionele keuken en zo. Mij zegt het niets.”

Waarin verschillen jullie fundamenteel ?

“Zij is stabiel, ik ben dynamischer.”

Emotioneler ?

“Misschien. Als er zich een probleem stelt, enerveert zij zich minder snel dan ik.”

Waarover verschillen jullie van mening ?

“Ik wil twee kinderen, Monika vier. Zolang we niet weer in Warschau bij vrienden en familie wonen, volstaat twee alleszins. Want hier is niemand om ons te helpen en ons wat vrijheid te geven, de kinderen zijn in België altijd bij ons.”

door Christian Vandenabeele

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content