Jullie waren eerst zes maanden verloofd en dan pas zijn jullie getrouwd.

We hebben het bij wijze van spreken volgens de regels van het boekje gedaan. Dat komt misschien ouderwets over, maar voor ons was het belangrijk. Men zegt dat je eerst moet samenwonen om zeker te zijn dat je bij elkaar past, maar bij ons was dat niet aan de orde. Er was bij ons geen twijfel, we waren zeker van onze relatie. Natuurlijk zijn er de kleine probleemjes van elke dag, maar we vormen een bijzonder hecht koppel.

Met veel gemeenschappelijke punten ?

We hebben dezelfde opvattingen over het leven, en delen dezelfde hobby’s : de bioscoop, muziek – al beweert Sandra dat ik er bizarre smaken op na houd. Ik kan nochtans tamelijk veel hebben, van Frans chanson over metal en hard rock, maar ik heb een hekel aan te veel lawaai, zoals in house en techno. Sandra heeft een voorkeur voor de klassieke, Franstalige dingen : Aznavour, Piaf, Brel. Sinds we getrouwd zijn, hebben we twee concerten van U2 bijgewoond. Onze bioscoopkeuzes maken we op basis van de affiches en van de acteurs : De Niro, Bruce Willis, Mel Gibson, Harrison Ford, zeg maar de grote Amerikaanse sterren. Qua genre vallen we voor sciencefiction en thrillers, maar een Franse komedie gaat er ook goed in.

Werk je zelf in je huis ?

Dit huis staat hier twee jaar. Vooral de vader van Sandra heeft er al veel in gewerkt. Ik probeer wat te helpen en te leren, maar ik vrees dat ik er weinig talent voor heb. We zijn echt halsoverkop verliefd geworden op dit huis : het is een modern huis en het ligt vlak bij onze twee families.

Jullie hebben een dochtertje van twee en een half jaar. Wat voor ouders zijn jullie ?

Op het vlak van strengheid zijn we elkaar waard. Als één van ons een opmerking maakt, zwijgt de ander. Ik vind niet dat je elkaar kan tegenspreken. We proberen haar beleefdheid en de klassieke waarden bij te brengen, en haar grillen te temperen. Daar hou ik ook bij andere kinderen niet van, dus. Laora kon al vlug praten en was al vroeg onafhankelijk. Zonder ophouden zoekt ze de grenzen op; welnu, het gebeurt dat ze de grenzen vindt en ertegen botst.

Daarbij nog een kat en een grote hond…

We hebben altijd huisdieren gehad. De hond en de kat schieten goed met elkaar op. Zonan is een vriendelijke hond, en hij is zeer voorzichtig met Laora. Alleen kan hij het niet laten om putten te graven en weg te lopen. Soms neem ik hem mee met de wagen. Dan gaat hij in de weide de koeien lastig vallen. Gelukkig is de boer een vriendelijk man, hij kan daar hartelijk om lachen. In de living mag Zonan niet komen, maar hij probeert het telkens weer. Laurent Wuillot en Olivier Suray verwennen hem te veel, telkens als ze op bezoek komen. Dan moeten ze hem constant roepen. Als ik bij Olivier kom en ik heb de hond niet bij me, krijg ik steevast een uitbrander.

Wat is je grote hobby ?

Ik ben een culinaire freak. Vooral pasta, de Italiaanse keuken dus, maar ik ben ook verzot op vis. Sandra en ik houden ervan om speciale sausjes te bereiden. De eerste die thuiskomt, begint het eten te maken. Alleen het vlees bakken laat ik aan Sandra over, ik ben op dat vlak niet zeker van mijn stuk. Ik vind het normaal dat ik wat help in het huishouden. Een kind, het huis, eten klaarmaken, dat is toch veel. Ik vind het helemaal geen opgave om de mouwen op te stropen. Bovendien, dat ontspant me. En ik hou me veel met Laora bezig, natuurlijk.

Archeologie houdt je ook bezig.

Ja, dat heeft me altijd gefascineerd. In het zesde leerjaar kreeg ik met Kerstmis de keuze tussen twee boeken : een over fauna en flora, en een over de prehistorie. Ik heb voor het laatste gekozen. Het oude Egypte, dat blijft me boeien. Ik wil absoluut ooit naar Egypte om er de piramiden te gaan bekijken. Onze enige exotische reis tot nog toe ging naar Mexico en daar zijn we dan nog niet eens geraakt. Ik kreeg waterpokken en moest veertien dagen rusten. Maar ik kijk graag thuis naar documentaires, en naar alles dat met ontdekkingen te maken heeft.

Is vriendschap belangrijk in je leven ?

We hebben ook vrienden buiten het voetbal. Echte vrienden, bedoel ik dan – geen mensen die met je sympathiseren en je een maand later gratis tickets vragen. Dat verdraag ik niet, daar ben ik onverzettelijk in.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content