Matthijs de Ligt

© belgaimage

Als voetbalfan vond ik het fantastisch dat Ajax doorstootte tot de halve finales van de Champions League. Deze campagne is het bewijs dat je ook zonder veel geld uit te geven en met een uitzonderlijke goede jeugdopleiding kan meedoen met de grote jongens.

Het was dus voor mij ook geen verrassing dat Matthijs de Ligt de overstap maakte naar een grotere ploeg. Ik vind dat deze prestatie veel lof verdient, maar ik vind ook dat er soms overdreven wordt, vooral op de grote prijsuitreikingen.

Een voorbeeld hiervan is het UEFA-elftal van het jaar, waarin met Frenkie de Jong en Matthijs de Ligt twee ex-Ajaxspelers stonden en er in totaal maar liefst 8 (ex-)Ajax spelers genomineerd waren. Ook bij de uitreiking van de Gouden Bal stonden er twee Ajacieden in de top 15 en werd De Ligt verkozen tot beste belofte. Het is straf dat deze spelers zo hoog eindigden op deze gala’s, maar ik vind dat je als belofte van het jaar en als één van de twee beste verdedigers ter wereld toch op zijn minst basisspeler moet zijn bij je club. Bij De Ligt, die bij Ajax nog kapitein was, is dat op dit moment niet altijd het geval. Normaal gezien staan Chiellini en Demiral op het wedstrijdblad bij de Oude Dame.

Voor dit seizoen had ik nog nooit van Demiral gehoord en deze jonge Turk blijkt nog maar 21 jaar te zijn, slechts één jaar ouder dan De Ligt, maar over hem wordt amper gesproken. Aangezien De Ligt nog geen vaste waarde is bij Juventus had ik liever iemand anders in het Elftal van het Jaar zien staan. Dit is geen kritiek op hem, maar ik denk dat hij nog een paar jaar moet wachten om echt aanspraak te kunnen maken op de titel van beste verdediger ter wereld.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content