France Football bracht verslag uit van een exclusieve ontmoeting tussen Pelé en Kylian Mbappé.
‘Tegenover hem voelde ik me heel klein. Je staat voor een monument. Het was alsof ik aan de voet van een berg stond, zonder dat ik wist hoe ik op de top moest geraken. Wanneer hij de kamer binnenkomt, vult hij de ruimte. Dat krijg je niet op bestelling, dat heb je of dat heb je niet. Zelfs wanneer ik even niet meer wist wat te zeggen, profiteerde ik van het moment om hem gewoon maar aan te kijken.’
Wie dacht dat de door een gemeenschappelijke sponsor geregelde ontmoeting tussen Pelé en Kylian Mbappé een verplicht nummertje was voor het Franse wonderkind, heeft het mis. ‘Normaal gezien ben ik niet van een kleintje vervaard en houd ik wel van een uitdaging, maar met Pelé, pfff. Hij is zo groot. Een koning zoals er maar één zal zijn in de geschiedenis. De tijd vloog voorbij en ik zal me dat gesprek voor altijd herinneren.’
De twee hadden het samen dus best naar hun zin en keuvelden er een paar uurtjes op los. Maar Mbappé was wel onder de indruk van zijn intussen 78-jarige gesprekspartner. ‘De enige die ook zo’n indruk op me nagelaten heeft, is Zizou. Toen ik hem tegenkwam, maakte ik me heel klein, herinner ik me nog. Bij Pelé was dat nog erger, want het was bijna irreëel. Voor mij is hij de koning van het voetbal. Hij maakt deel uit van de geschiedenis. Het was alsof ik een personage ontmoette dat uit een geschiedenisboek ontsnapt was. Eerlijk gezegd had ik nooit gedacht dat ik hem ooit zou tegenkomen en dat ik me tevreden zou moeten stellen met video’s van hem.
Wanneer een talentvolle speler tot ‘opvolger van Pelé’ gebombardeerd werd, was de Braziliaan daar zelf nooit mee opgezet, alsof hij niet van zijn troon gestoten wilde worden. Maar voor Mbappé maakt hij een uitzondering, zo ondervond de PSG-spits zelf aan den lijve. ‘Hij bleef maar herhalen dat ik hem deed denken aan hemzelf toen hij jong was. Fysiek maar ook in mijn gedrag. Hij keek me doordringend aan en ik had de indruk dat hij een beetje van zichzelf terugzag. Het was zelfs een beetje gênant. Ik wist niet meer welke houding ik mezelf moest geven. Hij herhaalde nog eens: ‘Je doet me zo aan mezelf denken…’ Ik antwoordde hem dat dat misschien een goed teken was… Hij was zo vriendelijk, een beetje zoals een grootvader met zijn kleinzoon.’
Op het einde van het gesprek kwam er nog een vraag van de gepensioneerde goalgetter. ‘Hij vroeg me om Brazilië op het volgende WK in Qatar te laten winnen. Ik zei hem dat dat niet mogelijk was, vooral omdat ik de ambitie had om het even goed te doen als hij.’ Zijn bewondering heeft dan toch grenzen.