Meer brains dan voeten

© BELGAIMAGE

Georges Leekens was de man die Toby Alderweireld helemaal liet doorbreken op het internationale toneel.

Georges Leekens: ‘In Rusland sprak iedereen over De Bruyne, Courtois, Lukaku en Hazard – terecht overigens – maar ze hebben wel Toby Alderweireld over het hoofd gezien. Voor mij was hij een van de meest in het oog springende spelers bij de Rode Duivels. Meer zelfs: hij speelde een fantastisch tornooi. Hij valt zelden op omdat hij geen reactie- of actiespeler is. Hij is ook geen vedette. Hij is een bijzonder nuttige pion die altijd in functie denkt en speelt van de ploeg. Hij laat de speler die naast of voor hem staat er beter uitzien. Zo iemand heb je nodig. Daarom noem ik hem een guarantee player, het soort speler waar je altijd op kan rekenen. Hij is de eerste van wie een trainer denkt: die moet vandaag in mijn ploeg staan.

Ze noemden mij vroeger Mac the Knife. Alderweireld is een totaal ander type.’ Georges Leekens

‘Heb je iemand nodig die op het veld de leiding kan nemen, dan kom je automatisch bij Alderweireld uit. Hij combineert mentaliteit, intelligentie en professionalisme. En dan spreek ik niet eens over zijn voetballende kwaliteiten. Heb je even tijd? Zijn crosspasses over veertig, vijftig meter zijn bekend. Weinig mensen weten dat Toby een goede vrije trap in de benen heeft. Hij zal ze niet trappen zoals Cristiano Ronaldo, maar hij kan een bal wel mooi in de hoeken plaatsen. Rechts of links. Of laat hem eens van op de zijkant een stilliggende bal voorzetten en je zal zien dat hij ze ook perfect kan klaarleggen.

Meer brains dan voeten
© GF

‘Ik geloof niet dat je over jonge voetballers rake voorspellingen kan maken. Maar als je zoals Alderweireld de twee voeten op de grond houdt, dan kan er toch weinig verkeerd gaan? Je mag zeggen wat je wil, maar ik geloofde in hem. Elf keer stond hij in de basis bij mij in veertien matchen. Dat zegt genoeg. Als er al twijfels waren dan kwamen die van buitenaf. In het begin moest ik hem wel op rechts zetten. Ik had centraal volk genoeg met Kompany, Lombaerts, Vermaelen en Van Buyten. Op de vleugels was de bezetting karig. Mij moest je vroeger niet op de back zetten – daar zouden ongelukken van gekomen zijn – maar ik wist dat Toby het wel aankon. Vandaag staat de positie van Alderweireld niet meer ter discussie: hij is een van de drie centrale verdedigers. Hij zal er altijd bij zijn, zelfs al melden er zich zes of zeven andere centrale verdedigers. Dat heeft hij zelf afgedwongen. Ik denk dat zijn carrière een serieuze boost heeft gekregen bij Tottenham.’

‘Mij noemden ze vroeger Mac the Knife. Een overblijfsel uit mijn jeugdjaren. Alderweireld is een totaal ander type verdediger. Hij heeft geen tackles nodig om iemand af te stoppen. Hij maakt heel weinig fouten en komt zelden in de problemen omdat zijn positiespel zo goed is. Hij speelt meer met zijn brains dan met zijn voeten. Dat betekent dat hij later een goede coach zou kunnen worden. Eigenlijk zeg ik alleen wat elke trainer die met hem heeft gewerkt denkt. Ik heb weinig verdiensten aan de doorbraak van Alderweireld. Ik heb maar een ding gedaan: ik heb hem proberen belangrijk te maken. Als ik hem nu zie voetballen, herken ik nog de oude Toby. Hij is dezelfde zelfverzekerde en plichtbewuste jongen die ik acht jaar geleden heb leren kennen. Hij is een van de spelers die de grootste evolutie heeft gemaakt bij de Rode Duivels. Maar hij weet vooral wie hij is. Hij zal nooit naast zijn schoenen lopen.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content