Landskampioen en bekerfinalist Club Brugge werd ingrijpend vernieuwd. Hoofdtrainer Trond Sollied, assistent Chris Van Puyvelde en beloftetrainer Cedomir Janevski trokken na vijf jaar naar Olympiakos Piraeus. Gewezen Clubspelers Jan Ceulemans, Franky Van der Elst en Luc Sanders kwamen in hun plaats. De verdedigers Hans Cornelis, David Rozehnal en Peter Van der Heyden en de middenvelders Nastja Ceh en Timmy Simons vertrokken, met Joos Valgaeren, Sven Vermant, Ivan Leko en Grégory Dufer werden er vooral ervaren spelers gehaald die hun strepen al verdienden in meer gereputeerde competities dan de Belgische. Gert Verheyen volgt Simons op als aanvoerder.

VERDEDIGING

In doel is er niets veranderd. Tomislav Butina, die zijn laatste contractjaar ingaat, heeft na een uitstekend seizoen ieders vertrouwen. Stijn Stijnen is, dixit keepertrainer Dany Verlinden, klaar voor zijn opvolging en Glenn Verbauwhede is belofte-international.

Achterin neemt de herstelde Olivier De Cock zijn vertrouwde rechtsbackplaats weer in en op links werd in januari al Michael Klukowski aangetrokken ter vervanging van Van der Heyden. Belofte-international Günther Vanaudenaerde is een stevige, tweevoetige rechterflankverdediger die al bewees dat hij ook op links goed uit de voeten kan. In het centrum is Club Brugge onmiskenbaar versterkt. Birger Maertens, de betere voetballer, en Philippe Clement, de beste kopper, krijgen er grote concurrentie van Joos Valgaeren en de eindelijk fitte Marek Spilar, mannen van vele oorlogen. Jeugdinternational Jason Vandelannoite is ook inzetbaar als back.

MIDDENVELD

Met Leko, Vermant en Dufer kwamen er op het middenveld drie creatieve voetballers bij. Met het vertrek van Timmy Simons is het balrecuperend vermogen er wel gedaald. Het is vanuit die optiek opvallend dat ook nu Simons weg is en er centrale verdedigers op overschot zijn Philippe Clement nog niet is gebruikt als verdedigende middenvelder, toch de positie waarvoor hij destijds onder René Verheyen werd gehaald en waarop hij international werd. Maertens werd daar wel al even geprobeerd, maar tot nu toe werd er vooral gekozen voor de betere voeten : de driehoek Gaëtan Englebert, Vermant en Leko. Voor verbetering vatbaar daarin is behalve de defensieve weerbaarheid ook de infiltratie vanuit het middenveld. In 4-4-2, wat ook al werd gespeeld, zijn Dufer, Sergiy Serebrennikov, Gert Verheyen en De Cock inzetbaar als rechtermiddenvelder, Jonathan Blondel, Ivan Gvozdenovic, nog niet fit na zijn knieoperatie, en Simoes de Oliveira als linkermiddenvelder. Kevin Roelandts, Vincent Provoost en Bart Vlaeminck zijn jonge centrale middenvelders.

AANVAL

Club Brugge deed het in de voorbereiding meestal met drie spitsen : Verheyen op rechts, Manasseh Ishiaku centraal en Bosko Balaban vanaf de linkerkant. Ishiaku is een spits met fysieke en technische kwaliteiten, maar toonde zich nog niet de grote afwerker – remember ook de bekerfinale, waarin hij tevergeefs drie keer alleen voor doel verscheen. Balaban is dat wel. Hij is een zeer doelgerichte aanvaller die gevaarlijk is als hij vanaf links vanuit de schaduw van een diepe spits kan komen en met rechts kan uithalen. Rune Lange, een nuttige centrumspits in het spelsysteem van Trond Sollied, is de komende maanden out wegens een kuitoperatie. Dieter Van Tornhout is een jonge, vrij mobiele targetman, Jeanvion Yulu-Matondo een snelle rechtsvoetige spits, Simoes de Oliveira een linksvoetige, explosieve dribbelaar. Dufer kan ook als rechtsbuiten uitgespeeld worden, Blondel als linksbuiten.

CONCLUSIE

Club Brugge onderging in het tussenseizoen grote veranderingen, maar beschikt ook nu weer over een goed gestoffeerde, polyvalente kern die veel keuzemogelijkheden biedt. Aan de technische staf om daar een sterk geheel van te maken. Jan Ceulemans is niet een trainer die, zoals Trond Sollied bij AA Gent en Club Brugge deed, binnen de maand een gestructureerd spelsysteem installeert waarin alles duidelijk en iedereen op elkaar afgestemd is. Hij is een trainer die een ploeg zét en die met ruimte voor verbeelding zichzelf laat inspelen. Dat kan iets langer duren. Dat hij over veel ervaren spelers beschikt, jongens die wéten waar ze moeten lopen, is een voordeel net als het feit dat hij in tegenstelling tot zijn voorganger wel de keuze is van sportleider Marc Degryse en voorzitter Michel D’Hooghe. Kwalificatie voor de Champions League en een goede competitiestart kunnen het groeiproces versnellen.

door Christian Vandenabeele

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content