In tijden van nood kent men zijn vrienden. Toen Club in spelersnood raakte, stond de bank op. Onder hen: Enoch Kofi Adu.
Met beiden vier zeges in zeven wedstrijden staan zondag op Sclessin de twee best presterende ploegen uit play-off 1 tegenover elkaar. Dat Club Brugge daarbij is, mag gerust een verrassing worden genoemd, na de droge tik die Standard op speeldag 1 in Brugge uitdeelde (0-2) en de uppercut (3-4) die de West-Vlamingen in hun tweede thuiswedstrijd van Zulte Waregem kregen. Maar met een 6 op 6 tegen Lokeren, een 4 op 6 tegen Anderlecht en een voorlopige 3 op 3 tegen bekerfinalist RC Genk presteerde Club in de andere matchen uitstekend. In de wetenschap dat blauw-zwart in deze eindfase op verplaatsing nog niet verloor (7 op 9), ziet het er met uitmatchen in Luik en Waregem goed uit. In de reguliere competitie won het immers de beide partijen: op Sclessin werd het 1-3, in Waregem 1-2.
Uiteraard is dat laatste de theorie, want de ploeg die zondag op Sclessin aan de aftrap zal komen, ziet er heel anders uit dan het team dat op 23 december de Luikenaars na de rust van het veld speelde. Toen startte Club met: Kujovic – Hoefkens, Donk, Larsen, Stenman – Verstraete, Zimling, Odjidja – Tchité, Bacca, Lestienne. Van dat elftal zijn zondag alleen Kujovic, Lestienne en Bacca zeker van de partij. Hoefkens en Donk zijn geschorst, Zimling is verkocht, Verstraete miste daar zijn eerste helft en verdween vervolgens in de anonimiteit van de belofteploeg, Tchité heeft het verkorven, en Larsen, Stenman en Odjidja zijn geblesseerd. Voortbouwen op het resultaat van toen kan Club dus niet.
Het tekent wel de rijkdom van Club dat de vervangers de ploeg op Europese koers houden, maar ook de mentale veerkracht van dieinvallers. Want jongens als Høgli, Almebäck, Jørgensen en Adu deden het de voorbije weken van degelijk (Høgli) tot goed (Adu, Jørgensen) en onberispelijk (Almebäck) op een moment dat ze afgeschreven waren. Nu ja, afgeschreven, Adu was dat niet. Die kwam pas half januari naar Brugge en kon zijn aanpassingsperiode gebruiken. Maar de rest was al gewikt en gewogen.
Is het toeval dat het juist drie Scandinaviërs zijn op wie Club in deze tijden van tegenspoed kan rekenen? Wellicht niet. Zondag loofde Juan Carlos Garrido nog de inzet en beroepsernst van Michael Almebäck. Na de dramatische 6-1 op Anderlecht en zijn Europees falen afgeschreven, maar op training een voorbeeld van inzet en beroepsernst. Toen de 2-1 tegen Lokeren een feit was, liep Garrido zondag ook het veld op om met een brede lach Tom Høgli te feliciteren. Voor de gelegenheid linksachter, net als tegen Zulte Waregem. Toen nog zwaar bekritiseerd, maar zowel tegen Anderlecht als tegen Lokeren nadien onberispelijk.
Ghanese parel
Of Enoch Kofi Adu (in september 23) ook over Scandinavische veerkracht beschikt, valt af te wachten. De in januari voor ongeveer 1,3 miljoen euro naar Brugge gehaalde Ghanees zette zijn eerste stappen bij de Liberty Professionals (de gewezen ploeg van Michael Essien en Derek Boateng) uit Accra, de hoofdstad van Ghana. Daar speelde hij nog samen met Christoph Diandy, dit seizoen door Anderlecht uitgeleend aan Charleroi. Internationale faam bereikte Adu op het WK U17 in Zuid-Korea, waar hij met Ghana de halve finale bereikte. Daar bleek Spanje te sterk. Adu hield er wel een transfer aan over, in december 2007 verhuisde hij naar Nice. Een jaar later tekende hij er een eerste profcontract, maar spelen voor Nice deed hij geen minuut. De eersteklasser stelde hem wel op bij de B-ploeg, in de CFA2. Na één jaar A-kern vond Nice zijn progressie onvoldoende en kreeg Adu, nog één jaar onder contract, zijn vrijheid.
Een nieuwe plek vindt de Ghanees in Denemarken, bij Nordsjaelland. Daar breekt hij wel door. Hij speelt er in zijn eerste seizoen 29 matchen en zijn club pakt de beker. Het jaar daarop wordt de ploeg zelfs kampioen. Adu gebruikt de aanbieding van Club in de onderhandelingen voor een beter contract. Hij heeft goeie papieren, een jaar eerder was ook FC Twente geïnteresseerd. Maar uiteindelijk blijft Adu bij de Denen, die Cham- pions League spelen. Een mooi forum, vindt hij.
Die Champions League bevalt hem aardig. Hij speelt in de groepsfase elk duel, pakt een punt tegen Juventus en… krijgt lof van John Terry, op dat moment onder vuur voor zijn racisme-uitspraken aan het adres van Anton Ferdinand. Adu staat al op de spelersbus als Terry tot zijn grote verbazing op hem af stapt. Met enige fierheid vertelt hij Ghanasoccernet hoe Terry en hij gedurende 45 (!) minuten staan praten en dat Terry hem een speler vindt met een mooie toekomst. “Toen hij wegging,” zegt Adu, “riep een andere speler hetzelfde.” Dat bleek David Luiz te zijn.
Dat de Denen zo onder de indruk zijn van het talent, leidt zelfs even tot andere speculatie. Adu is Ghanees jeugdinternational, na dat bewuste WK werd hij met de U20 van zijn land in 2009 ook Afrikaans kampioen. Maar een A-selectie zit er, ondanks de Deense titel, niet in en dus duikt plots het gerucht op dat Denemarken hem wil naturaliseren. Adu haast zich om dat officieel te ontkennen, “ik voldoe zelfs nog niet aan de eisen om Deens staatsburger te worden.”
Club haalt hem in de aanloop naar het duel tegen AA Gent, de eerste match van 2013. Na een handvol trainingen wordt hij in de ploeg gedropt. Een week later verliest blauw-zwart zwaar op Genk, met 4-1. Adu speelt matig en verdwijnt uit de ploeg. Na 2,5 jaar basisspeler te zijn geweest, komt dat hard aan bij de Ghanees die eind februari op de website Ghanamma zijn frustraties uit. “Ik wil deze club helpen om dingen te bereiken, om trofeeën te winnen, maar als je hard werkt, hard traint, een prof bent en je om een of andere reden niet speelt, is het moeilijk. Frustrerend. Ik ben ambitieus: ik wil elke wedstrijd spelen”, zegt hij. “Ik versta niet wat er gebeurt, maar ik ga hard blijven werken en misschien valt het oog van de coach wel op mij.”
Dat gebeurt. Tegen Lierse, op speeldag 30, mag hij nog eens starten. In play-off 1 moet hij wachten tot speeldag 5 en de match in Genk. Een kans die hij grijpt. Ook zondag?
DOOR PETER T’KINT
“Ik ben ambitieus: ik wil elke wedstrijd spelen.” Enoch Adu
