De terugkeer van Mircea Rednic naar Luik moet Standard weer op één lijn krijgen.

Tevergeefs probeerde AA Gent spelersmakelaar Paul Courant op te zadelen met de opdracht om contact te zoeken met zijn vriend Mircea Lucescu, de coach van Sjachtar Donetsk en een dichte kennis van Mircea Rednic. De opzet? Standard schaakmat zetten en de ex-verdediger binnenhalen als opvolger voor de doorgestuurde Trond Sollied. Maar de vijftigjarige Roemeen werd door een andere (onbekende) spelersagent binnen geloodst bij de Rouches, omdat Rednic altijd zin had om ooit eens terug te keren naar de club waar de 88-voudige international tussen 1991 en 1996 voetbalde, na een tip van Lucescu die in 1991 een aanbod van Standard weigerde omdat hij meer zin had in een avontuur bij Brescia. In die jaren gebeurde de rekrutering door algemeen secretaris Roger Henrotay. De 88-voudige Roemeense internationaal (die het WK ’82 en ’90 meemaakte en ook op het EK ’84 speelde) Rednic liet alleen maar goede herinneringen achter, vroeg en verkreeg ondertussen de Belgische nationaliteit. Hij kocht ook een huis in Neupré, waar zijn familie tot vandaag bleef wonen want als trainer reisde Rednic doorheen Saudi-Arabië, Rusland en zelfs Azerbeidzjan. Het was niet de eerste keer dat zijn naam op Sclessin werd vernoemd. Dat gebeurde ook al voor de komst van de Nederlander Ron Jans.

Rednic groeide op aan de andere kant van het IJzeren Gordijn, de tijd van de Koude Oorlog tussen oost en west. Hij werd uiteindelijk verkozen boven Frank Vercauteren – aangezien voorzitter Roland Duchâtelet twijfelde aan zijn karakter – oud-speler Guy Hellers en vooral Felice Mazzu, de succescoach van WS Woluwe die werd aangeprezen door Philippe Saint-Jean. Maar de verhuis van Mazzu werd tegengehouden door voorzitter Michel Farin, die absoluut wil promoveren met de Brusselse tweedeklasser.

Verraad

De afgelopen jaren weken voelde op Sclessin vooral technisch directeur Jean-François de Sart zich geviseerd. De Sart betwistte de inhoud van sommige persartikels, die hij niet compleet vond, met als thema’s de povere spelkwaliteit, het armoedige rendement van de nieuwe spelers én de lage positie van de Rouches in het klassement van de Jupiler Pro League. Op de wekelijkse ontmoeting met de pers zorgden de aanvoerders Jelle Van Damme, Réginal Goreux, Sébastien Pocognoli en Laurent Ciman voor een opmerkelijke gebeurtenis. Het viertal leek vorige donderdag wel een kwartet rebellen, die probeerden het gewicht van de verantwoordelijkheid op de schouders van het Luikse bestuur te duwen. Ze uitten hun ongenoegen en vonden niet dat het vertrek van Jans de oplossing was voor de bestaande problemen. Door zichzelf in die positie te manoeuvreren, probeerden ze zichzelf te beschermen maar betrof het evenzeer een motie van wantrouwen tegenover de clubdirectie. De aanwezigheid van vier voetballers op de wekelijkse persbijeenkomst was op zich al speciaal. Gewoonlijk wordt er immers slechts plaats voorbehouden voor een tot twee spelers. Met dit signaal wilden ze tonen dat de kleedkamer één eenheid vormt. De hoofdrolspelers zijn minder naïef dan velen denken. Van Damme weet dat hij hard nodig blijft en het huidige Standard kan nooit deze vier sterkhouders verbannen. Alhoewel Duchâtelet zeker niet op dezelfde manier zijn club leidt als Luciano D’Onofrio, lijkt het er toch sterk op dat de rebellen zich aan een gepeperde rekening mochten verwachten. Zeker de aanwezigheid van Goreux viel op gezien zijn kwetsbaar sportief statuut. De rechterflankspeler vormde sportief geen prioriteit voor Jans, die de Haïtiaanse international graag al kwijt wilde tijdens de voorbereiding op het huidige seizoen.

Briljante zakenman

Vooral het vertrek van Pierre François liet een grote leemte achter. Ondanks het feit dat hij goede contacten onderhield met Mogi Bayat, vertolkte de algemeen directeur de rol van administratieve kapitein die graag door de verschillende media werd geconsulteerd. Hij was naar buiten de stem van het bestuur. Door de afwezigheid van zo iemand moet Duchâtelet nu vaker dan voorzien optreden als woordvoerder. Ondertussen rekende François net voor de partij tegen Cercle Brugge af met Duchâtelet, door te onderstrepen dat “de Rouches hun ziel verloren hebben”.

Met een briljante zakenman als Duchâtelet is het extreem moeilijk samen te werken. “Hij verandert vaak elke vijf minuten van idee”, wordt ons verteld. “Wanneer een zaak werd afgerond, bestaat altijd de kans dat hij de volgende ochtend alles volledig omgooit.” Voor de transfers bij Standard doet de voorzitter een beroep op scout Rob Delahaije, een Nederlandse oud-speler en ex-trainer van MVV uit Maastricht die verantwoordelijk wordt gehouden voor de aanwerving van Dudu Biton, Danny Verbeek (ondertussen al verhuurd aan NAC) en Astrit Ajdarevic. Hij was het die Duchâtelet, een fan van het Nederlandse voetbal, wees op de kwaliteiten van Jans. De 54-jarige coach was zo uit op een buitenlands avontuur dat hij met zijn aangeboren hartelijkheid en briljante communicatie de voorzitter snel overtuigde. Bovendien kon de voormalige trainer van FC Groningen en Heerenveen wel om met druk, in tegenstelling tot zijn voorganger José Riga.

De huidige crisis zorgt ervoor dat de mening van Delahaije niet langer volledig wordt gevolgd. Rednic onderhoudt nauwe contacten met Roger Henrotay, een oude bekende van het huis en tegenwoordig spelersmakelaar. Samen met zijn zoon Christophe Henrotay heeft hij toegang bij de Europese topclubs, die misschien Standard kunnen helpen door overbodige spelers te verkopen. Het zou De Sart goed uitkomen als de Luikenaars de Nederlandse invloed konden verdringen. De Sart lag al in de clinch met Ron Jans lang voor diens ontslag. Hij vond dat de spelers fysiek te kort kwamen in de eerste matchen, dat er tactisch geen goeie organisatie stond, dat er sprake was van slechte opstelling bij afvallende ballen en wanneer de tegenstander counterde. Behalve Ciman zou Jans geen enkele speler beter gemaakt hebben. Jans op zijn beurt ergerde zich aan de aanwezigheid van De Sart op training en zijn voortdurende gesprekken met de spelers.

Rednic is erg tevreden met zijn terugkeer bij Standard: “Ik wil deze club iets teruggeven van wat Standard mij aan kansen geboden heeft. Standard moet met twee spitsen spelen: thuis en bij voorkeur ook uit.”

DOOR PIERRE BILIC – BEELD: IMAGEGLOBE

De Sart lag al in de clinch met Ron Jans lang voor diens ontslag.