De populariteit van Michy Batshuayi was altijd al omgekeerd evenredig aan het krediet dat hij kreeg bij zijn club of de nationale selectie. Communiceren kan hij als de beste, doorbreken is een ander verhaal.
Soms, als een script niet wil werken, probeert de schrijver de elementen die de intrige bepalen in het voordeel van zijn personages te bewegen. Het is een goede manier om een scenario te herschrijven en een truukje dat Michy Batshuayi (26 jaar) al jaren gebruikt. Als ster van de sociale netwerken, Marvelambassadeur in België en fan van SpongeBob heeft Michy Batshuayi voluit de kaart van de storytelling getrokken. Of hoe je je carrière blijft verkopen aan een groot publiek.
In navolging van wereldkampioen Benjamin Mendy van Manchester City vertrouwde Batshuayi enkele seizoenen geleden zijn communicatie toe aan Sport Cover, een bedrijf dat in 2006 werd opgericht door Meïssa Ndiaye. In het handvest wordt breed uitgemeten hoe Sport Cover vol inzet op ‘het beheer en de groei van het merk en het imago’. Met andere woorden: communicatie- experts krijgen grote vergoedingen betaald om het imago op te poetsen van diegenen die hen inhuren. Eveneens klant zijn: Wissam Ben Yedder (AS Monaco), Jean-Kévin Augustin (AS Monaco) en ook William Vainqueur (Toulouse). Die laatste is oudgediende bij Standard en zal er mee voor zorgen dat Sport Cover Batshuayi inlijft wanneer die in de zomer van 2014 Standard verlaat. Dit gebeurt enkele maanden nadat Christophe Henrotay tijdens de wintermercato geprobeerd heeft om de speler bij Anderlecht onder te brengen. Een saga die blijft kleven aan het imago van de Rode Duivel, die – te snel – gecatalogeerd wordt als huursoldaat omdat hij even voordien zijn oude makelaar José de Médina heeft ingeruild voor Henrotay.
Michy, dat is geen jongetje meer. Mentaal is hij supersterk geworden.’ Cheikhou Kouyate
‘LOL’
De speler begrijpt snel dat hij de sleutels van zijn carrière moet toevertrouwen aan communicatiespecialisten. Hij heeft gegokt… en gewonnen. Batshuayi is intussen ver verwijderd van het imago van moeilijke jongen dat ontstond toen hij in 2008 bij Anderlecht werd doorgestuurd wegens ‘slecht gedrag’. Vandaag wordt de voormalige Standardspeler vaak gepresenteerd als een zorgeloze jongvolwassene, die geen last heeft van een opgeblazen ego.
‘Dat is geen imago, Michy heeft zichzelf nooit serieus genomen, ‘ probeert een intimus die soms achter het toetsenbord van Batshuayi plaatsneemt te overtuigen. ‘Hij weet dat er niet alleen voetbal is. Het is daarom dat hij zich bepaalde dingen permitteert die anderen choqueren. Voor hem is dat onbeduidend.’
Zonder er expliciet naar te verwijzen, alludeert de man op de ‘lol’ die verstuurd werd toen er op het einde van de laatste transferperiode geruchten de ronde deden over een overstap naar Anderlecht. ‘Zijn reactie was gewoon een grap, ‘ zegt de intimus, ‘van hetzelfde niveau als het gerucht, dat compleet niet met de realiteit strookte. Michy bereidde zich voor om zich bij de selectie te voegen, het was al weken duidelijk voor hem dat zijn toekomst bij Chelsea lag.’ Een ‘dwaasheid’ die de telefoon van het hoofdpersonage nochtans zo’n vierhonderd keer per dag deed zoemen.
FUNDAMENTEEL POSITIEF
Op het voetbalveld stelt de ster van de sociale netwerken zich sinds de hervatting van de competitie heel wat discreter op. Zijn dubbele goals tegen Grimsby Town en San Marino kunnen amper verhullen dat hij dit seizoensdebuut in de schaduw staat van Tammy Abraham bij Chelsea en van Romelu Lukaku in de nationale ploeg. Eind 2011, na zijn eerste Europese doelpunt met Standard tegen Kopenhagen, wordt hem nog een grote toekomst voorspeld. Tussen 18 december 2011 en 19 februari 2012 krijgt Michy Batshuayi hij zelfs de bijnaam Batsman: hij maakt acht doelpunten en is tien keer titularis. Hij wordt vergeleken met Romelu Lukaku voor zijn vroege maturiteit, met Karim Benzema voor zijn profiel en met Mario Balotelli voor zijn stijl. Kortom, hij lijkt klaar voor de top.
Twee jaar later is de nieuwbakken Ebbenhouten Schoen twintig en wordt hij beschouwd als de meest waarschijnlijke vervanger van de uitgevallen Christian Benteke voor het WK van 2014. Uiteindelijk zal Divock Origi de gelukkige zijn. Batshuayi, die de play-offs afraffelt met Standard, zit met zijn hoofd bij een transfer naar een grote club.
Het wordt uiteindelijk Olympique Marseille, waar hij de nummer twee wordt achter André-Pierre Gignac. Het zal het verhaal worden van een speler die nooit werkelijk de eerste keuze is. Het WK 2018 in Rusland is op dat vlak exemplarisch. Michy Batshuayi mag mee als back-up voor Romelu Lukaku, maar komt nooit van de bank. In de halve finale tegen Frankrijk krijgt hij welgeteld één speelminuut.
Die spreidstand verteert Batshuayi slechts, maar de houding van de bondscoach verschilt niet zo van veel andere trainers die zijn pad kruisten. Van José Riga (die Mémé Tchité boven hem verkoos), over Marcelo Bielsa (met André-Pierre Gignac), Antonio Conte ( Diego Costa en daarna Alvaro Morata) of Marcelino ( Santi Mina en Rodrigo) tot en met Frank Lampard (met Tammy Abraham) vandaag.
‘Het is onzin te denken dat Michy niet zou kunnen opschieten met zijn trainers’, klinkt het in de entourage van de speler. ‘Simpelweg omdat hij een fundamenteel positieve jongen is. Tijdens het EK 2016 heeft Antonio Conte – toen nog Italiaans bondscoach, maar op weg naar Chelsea – hem persoonlijk gebeld om te zeggen dat hij naar Chelsea moest komen.’
De Italiaanse verleidingstactiek werkt. Op 3 juli, 48 uur nadat bij in Rijsel met de rest van de ploeg- Wilmots ten onder gaat tegen Wales in de kwartfinales van het EK, tekent Michy Batshuayi een contract van vijf jaar met Chelsea voor 39 miljoen euro. Geblokkeerd door Diego Costa, zingt de Rode Duivel echter al snel een toontje lager. Hij moet tot 15 mei 2017 wachten op zijn eerste basisplaats in de Premier League. Batshuayi is alweer tweede keuze.
Na het vertrek van Diego Costa geeft Conte in de zomer van 2017 de voorkeur aan Alavaro Morata om zijn aanvalslinie te versterken. In januari vertrekt Batshuayi dan maar naar de Bundesliga om zijn plaats bij de Rode Duivels warm te houden. Een keuze die loont, maar die niet tot een definitieve transfer leidt. Wanneer Maurizio Sarri in juli 2018 wordt aangesteld bij Chelsea, moet Batshuayi al snel vaststellen dat de coach het duo Olivier Giroud – Alvaro Moratta boven hem verkiest. Hij wordt voor een jaar uitgeleend aan Valencia, zonder optie. Na Frankrijk, Engeland en Duitsland is het al zijn vierde grote competitie in goed twee jaar tijd.
Helaas kan Batsman niet aarden in Spanje. Nadat hij jaren alleen in de spits heeft geopereerd, kan de Belg zich maar moeilijk aanpassen aan het systeem met twee aanvallers van coach Marcelino, een aanhanger van snel en verticaal voetbal waar elke linie zich aan een strak plan moet houden. De tactische orders beknellen Michy, wiens hoofd sowieso al tolt van de bijna militaire trainingen en de voedingsvoorschriften van de perfectionistische coach. Marcelino bestaat het ruzie te maken met zijn speler omdat die na de training een wafel eet. De vertrouwensbreuk is onvermijdelijk. Met zijn Engelse contract is Batshuayi de duurste speler in de kleedkamer, té duur om de bank warm te houden. Eind december 2018 keert hij terug naar Chelsea.
EVERTON
Begin 2019 herleeft Batshuayi bij Crystal Palace. Met Roy Hodgson treft Batshuayi daar een coach die, net als hij, openbloeit als het water hem aan de lippen staat. Vier maanden en acht basisplaatsen later heeft de Belg vijf keer gescoord. ‘Michy bracht ons vorig jaar zijn ervaring op een moment dat de hele groep twijfelde’, zegt Palacespeler Mamadou Sakho. ‘Hij had veel gereisd, veel kleedkamers gezien en kon zich supersnel aanpassen. Michy kan dat omdat hij een aparte persoonlijkheid heeft. Een job, een stad en medespelers die je niet kent… Sommigen hebben daar problemen mee, maar Michy niet. Zijn kracht is dat hij op zijn 26e meer gezien heeft dan anderen op een hele carrière.’
Cheikhou Kouyate, de oud-Anderlechtspeler die nu ook bij Crystal Palace speelt, vond toch dat Batshuayi veranderd was: ‘Ik herkende die jongen van Standard niet meer die altijd glimlachte, zelfs wanneer het niet nodig was. ( lacht) Neen, hier was hij in staat om minutenlang te foeteren als hij niet scoorde. Dat zegt veel over zijn gewijzigde mentaliteit. Op training merkte je het ook: hij stond nog op doel te schieten als wij al onder de douche stonden. Vandaag zou ik zeggen dat hij twee kanten heeft. Buiten het terrein is hij een grapjas, maar op het terrein kan hij zich verbazingwekkend snel concentreren. Dan is het alsof hij een sluipmoordenaar wordt.’
Scherprechter op matchavonden, hilarische Instagrammer op andere momenten. Reiziger ook. Afgelopen zomer was Roma geïnteresseerd in een uitleenbeurt of een definitieve transfer, en kon Batshuayi na Jürgen Klinsmann, Christian Poulsen en Florin Raducioiu de vierde speler ooit worden die in de vijf grote Europese competities speelde. Chelsea, dat van de federatie tot juni 2020 geen aanwervingen meer mag doen, was echter niet te vermurwen.
Batshuayi zou met open armen ontvangen worden in Monaco, in Sevilla – dat een opvolger zoekt voor Ben Yedder – of in Everton, waar trainer Marco Silva zijn zwak voor de Rode Duivel nooit onder stoelen of banken stak. Het nummer 23 van The Blues zal echter nooit zomaar mogen vertrekken. Het is de keuze van de speler om te blijven, zo klinkt althans de officiële uitleg bij monde van Chelseadirectrice Marina Granovskaia.
‘Als hij de speelminuten krijgt die hij verdient, ben ik ervan overtuigd dat hij kan slagen bij Chelsea, ‘ beweert Cheikhou Kouyate. ‘Michy, dat is geen jongetje meer. Mentaal is hij supersterk geworden. Het is erg jammer dat hij momenteel niet beloond wordt voor alles wat hij gedaan heeft…’ In een goed script kondigt de ontknoping zich niet te vroeg aan. Wat valt er immers nog te schrijven als elk personage op zijn bestemming is? Qua spanningsboog zit de 26-jarige Michy Batshuayi dus helemaal op schema.
