Als Michael Goossens niet meer past in het tactische plaatje van Michel Preud’homme, wil hij naar het buitenland.
Als de naam van Michael Goossens dezer dagen valt, dan is het in de context van een inkomende transfer op Standard, voor wie hij als uitgaande pasmunt zou worden gebruikt. In ieder geval lijken de tekenen erop te wijzen dat de Luikenaars van de aanvaller af willen. “Die vraag wordt me tegenwoordig zonder ophouden gesteld”, antwoordt Goossens op de vraag of hij weg wil. “Het is de zaken echter in een verkeerd daglicht plaatsen. In de terugronde van het kampioenschap ben ik inderdaad op mijn honger gebleven. Ik speelde niet altijd en begreep echt niet wat me overkwam. Ongeveer een jaar geleden was ik geblesseerd aan de schouder. Na de bekerfinale van toen liet ik me opereren, waarna ik er alles aan gedaan heb om klaar te zijn tegend e hervatting van de trainingen. Mijn eerste ronde van het seizoen was dan ook goed, ik was zelfs de beste doelpuntenmaker van de ploeg. Tijdens de winterstage in Spanje echter ben ik het slechtoffer geworden van de turista. Ik raakte hersteld, maar toen zaten we midden in een periode die ik als tactisch turbulent zou omschrijven. En plots was ik van niks nog zeker.”
Op menselijk vlak zegt hij zich steeds op dezelfde golflengte te hebben bevonden met de nieuwe trainer Michel Preud’homme. “Hij kent de Luikse mentaliteit en staat kort bij de spelersgroep”, aldus Goossens. “Maar het klopt, op sportief vlak stelde ik me vragen. Als iemand steeds bereid was alles te doen voor de groep, dan was ik het wel, dacht ik zo. Ik heb altijd het belang van de groep laten voorgaan op dat van mij. Voor het eerst in mijn carrière heb ik zelfs op de linkerkant gespeeld. Ik speelde ook op rechts, in steun van de aanvallers en zelfs bijna als een nummer 10. Op den duur vonden de anderen zo hun draai, terwijl ik steeds als een pion op het schaakbord werd verplaatst. Eigenlijk had ik er behoefte aan een tijd op dezelfde positie te worden uitgespeeld om automatismen te verwerven. Als puntje bij paaltje komt, ben ik afgerekend op prestaties op voor mij ongewone posities. Ik ben een aanvaller en zou graag rond iemand als Ole-Martin Årst of Ivica Mornar zwerven. Ik was toch niet voor niks de beste schutter van Standard tot de winterstop ? Uiteraard ben ik niet gelukkig, want ik ben ambitieus, dat is normaal. Daarom ook heb ik om uitleg gevraagd.”
Sindsdien wordt hij alleen nog bij andere clubs genoemd : Club Brugge, Moeskroen, Bordeaux,… “Ik weet het”, zegt Goossens. “Maar er is niks, ik heb met die clubs geen enkele contact gehad. In België speel ik voor geen enkele andere club dan Standard. Ik heb nog drie jaar contract in Luik en wil het liefst van al blijven. Ik ben niet bang van wat concurrentie, maar ik wil wel graag weten of ik nog pas in de tactische plannen van Michel Preud’homme. Als dat niet het geval is, moet ik me erover bezinnen of ik niet beter naar het buitenland vertrek. Ik hoop van niet, want Standard, dat is mijn club. En ik wil er nog graag spelen.” (PB)
