Een historische fout wordt zondag rechtgezet, want Milaan-Sanremo keert terug naar zijn roots: de Via Roma. Die legendarische straat was van 1949 tot 1985 en van 1994 tot 2007 het eindpunt van de Primavera, met als laatste winnaar Oscar Freire, maar werd van 2008 tot vorig jaar als finish vervangen door de Lungomare Italo Calvino. Aanvankelijk wegens ‘wegwerkzaamheden’, maar dat bleek een drogreden want de vele winkeliers langs de Via Roma hadden hun veto gesteld tegen de Classicissima. Een wielercircus voor je etalage betekent immers minder inkomsten, en dus moest de aankomst verhuizen naar een paar blokken verderop, langs de Ligurische kust.

Wegwerkzaamheden op de Lungomare Italo Calvino dwongen de organisatoren dit jaar echter weer naar een nieuwe finish te zoeken. Toen het stadsbestuur voorstelde om terug te keren naar het centrum en de Via Roma, moesten zij niet lang twijfelen.

De nieuwe/oude aankomst kan een bepalende impact hebben op het koersverloop, want de eindstreep op de Via Roma ligt twee kilometer na de afdaling van de Poggio, duizend meter minder ver dan die op de Lungomare. Punchers die ontsnappen op de 3,7 km lange bult van Sanremo – op de klim of zelfs in de afzink – maken nu meer kans om uit de greep van het peloton te blijven, zeker bij rugwind.

Factoren die de Poggio opnieuw de rol van scherprechter kunnen bezorgen. Want was de ‘kleine heuvel’ – letterlijk vertaald -, of zijn afdaling, tot midden jaren negentig nog hét lanceerplatform voor de latere winnaar, dan lag hij vanaf toen geplaveid met offensieve voornemens die zelden een verlengstuk kregen. Tussen 1997 en 2011 konden alleen Paolo Bettini (2003) en Filippo Pozzato (2006) een aanval succesvol afronden. Sinds de vier zeges van Erik Zabel (1997, 1998, 2000 en 2001) deden weinig sprinters het immers nog in de broek voor de Poggio. Ze gingen meer bergop trainen en hun ploegen stemden hun tactiek af op een massaspurt, wat leidde tot overwinningen van Freire (2004, 2007, 2010), Alessandro Petacchi (2005) en Mark Cavendish (2009).

In 2012 en 2013 leek Fabian Cancellara voor de ommekeer in dat spintscenario te zorgen door met enkele medevluchters te demarreren op de Poggio en weg te blijven tot de finish. Tot zijn frustratie profiteerden Simon Gerrans en Gerald Ciolek van zijn aanvalsdrift. Vorig jaar waren aanvallen van Philippe Gilbert, Lars Petter Nordhaug en Greg Van Avermaet echter opnieuw vergeefs, en bleek Alexander Kristoff de snelste van een koppeloton van 25 renners.

Ondanks de nieuwe finish is de kans op een herhaling van dat verloop zondag toch reëel. Le Manie, de helling die in 2008 op 90 kilometer van Sanremo werd ingelast om het de sprinters moeilijker te maken, is immers uit het parcours geschrapt. En dat weerhield zelfs Cavendish er niet van om een jaar later de zege te pakken. Nu krijgt de Brit een ‘makkelijker’ parcours voorgeschoteld met alleen de Capi, de Cipressa en de Poggio. Geen toeval dus dat Cav al een hele winter droomt van een tweede overwinning. Maar dan moet hij wel voorbij Kristoff, Degenkolb, Gilbert, Kwiatkowski en andere Sagans.

DOOR JONAS CRETEUR

Punchers die ontsnappen op de Poggio maken nu meer kans om uit de greep van het peloton te blijven.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content