KO(ostende)
Hoeveel klappen kan een mens redelijkerwijs incasseren voor hij definitief tegen het canvas gaat? De vraag mag gesteld na een horror-veertiendaagse voor KV Oostende. Een bekerfinale had dit moeizame seizoen van de wederopbouw kunnen redden en een kwalificatie tegen KAA Gent was best verdiend geweest. Maar Oostende deed twee keer zichzelf tekort. Met dom rood voor Nkaka en met de tragisch falende Zivkovic in de terugmatch. Het elftal heeft onmiskenbaar vooruitgang gemaakt de voorbije weken, er zit leven in en de indiv...
Hoeveel klappen kan een mens redelijkerwijs incasseren voor hij definitief tegen het canvas gaat? De vraag mag gesteld na een horror-veertiendaagse voor KV Oostende. Een bekerfinale had dit moeizame seizoen van de wederopbouw kunnen redden en een kwalificatie tegen KAA Gent was best verdiend geweest. Maar Oostende deed twee keer zichzelf tekort. Met dom rood voor Nkaka en met de tragisch falende Zivkovic in de terugmatch. Het elftal heeft onmiskenbaar vooruitgang gemaakt de voorbije weken, er zit leven in en de individuele prestaties gaan crescendo. De mentaliteit en de werkethiek zijn naar verluidt een stuk beter nu, een zeer negatieve erfenis van vorig seizoen in de kleedkamer geraakt stilaan opgekuist. Maar tegelijk spelen de vele gebreken Oostende telkens opnieuw parten: simpele tegendoelpunten en zelfs in periodes van overwicht en druk ongemeen veel slordigheden en slechte keuzes in de opbouw. Canesin moet een belangrijke speler zijn maar is vreemd genoeg slecht uit de winterstop gekomen en Coopman heeft de hem toegedichte rol van creatieve spelmaker nog niet ingevuld. En er is een gezonde dosis pech mee gemoeid, zeker waar, ook zondag nog tegen Antwerp. En zo is de realiteit twee overwinningen in zestien competitiematchen, tien ervan verloren. Een goeie start en een paar goed getimede overwinningen onderweg hebben KV Oostende voor echte degradatiestress behoed, maar het mag een waarschuwing zijn voor volgend seizoen. En de vraag is: heeft KVO midden een saneringsoperatie en met nog wat wurgcontracten uit de Couckeperiode als een molensteen om de nek geld om te doen wat nodig is? Even viel hij uit zijn rol en deed hij zowaar aan zijn notoire voorganger-nonkel Abbas denken toen hij na het pijnlijke verlies van Charleroi op Le Canonnier naar beneden stormde. Zijn al aangeslagen coach Mazzu kreeg er nog een keer een opgewonden Bayat overheen en die ging ook nog wat spelers de levieten lezen. Totaal ongepast van een clubleider die ook op bondsniveau en in de Pro League graag een prominente rol opeist. In de kleedkamer en - beter nog - een dag later zijn zegje doen was slimmer geweest dan nu zijn trainer met toch niet geringe verdienste publiek zijn ongenoegen kenbaar maken. Mazzu kijkt er mogelijk niet van op. Een tijd geleden zagen (en hoorden) getuigen hoe Mogi (de makelaar dus) Bayat na een thuisnederlaag de trainer zeer geagiteerd de levieten las. Vreemde situatie, toch? Bayat (Mehdi dan) mag terecht meer verwachten van zijn elftal, maar wie een sleutelspeler als Benavente verkoopt en vervangt door het mysterie Morioka neemt natuurlijk zelf ook een risico...
