Zelf had hij de titelviering voorspeld voor begin april, maar uiteindelijk heeft JoséMourinho tot eind april moeten wachten op zijn vierde opeenvolgende titel en de tweede van Chelsea. Na twee met Porto nu de dubbel met Chelsea, de Portugees blijft een garantie voor succes. Al zei hij dat hij er dit keer minder plezier aan beleefde. “Een paar keer”, zei Mourinho zaterdag, zonder echt in te gaan op het waarom, “dacht ik aan opstappen. Gewoon, deur dicht en weg. Dat betekent echter niet dat jullie van mij verlost zijn, ik blijf ook volgend jaar. Met opnieuw één doel : de titel.”

Chelsea maakte dit seizoen thuis en in de topwedstrijden het verschil. Maar liefst negentien keer hield het de nul, thuis werd in de competitie maar één keer gelijk gespeeld en niet verloren, en zowel tegen Arsenal, Liverpool als Tottenham pakte Chelsea zes op zes. Tegen Man. United werd het drie op zes. Alleen in de bekers viel het tegen. Barcelona was veel te sterk in de Champions League, Liverpool hield Mourinho uit de Cup Final. Dat zijn dus nieuwe doelen voor volgend seizoen.

De spelers die Chelsea de titel bezorgden, zijn grotendeels de jongens die het ook vorig seizoen al deden, op één wissel na. Speelde Eidur Gudjohnsen vorig seizoen een heel belangrijke rol als link tussen aanval en middenveld, dan was de IJslander dit jaar veel bleker. Zijn rol werd, anders ingevuld, overgenomen door nieuwkomer Michael Essien. De Ghanees bracht iets meer kracht en vechtlust in de ploeg. Meteen rijst de vraag : is er voor Gudjohnsen nog veel toekomst weggelegd op Stamford Bridge, als straks Michael Ballack naar Londen komt ?

Ander verschil : lang speelde Chelsea met één echte centrumspits en kwam veel gevaar van de flanken, via Duff en Robben. Die hadden, zeker in het tweede deel van dit seizoen, veel minder in de pap te brokken. Mourinho gooide plots systematisch Drogba en Crespo naast mekaar. En dan de derde opmerkelijke wijziging : rond Nieuwjaar ging Mourinho vol in de clinch met Joe Cole, die hij verweet te veel voor het publiek te spelen. Cole pikte het op en was de voorbije maanden heel sterk.

Eén speeldag voor het einde viel ook het doek over de degradatie. Portsmouth pakte 20 op 27 en hees zich daarmee definitief in veiligheid. Zakken : Sunderland, West Brom en Birmingham City ( Nico Vaesen). Voor het derde promotieticket na Reading en Sheffield United strijden in tweede klasse straks Watford, Leeds, Preston en Crystal Palace.

Steven Gerrard werd door de spelers gekozen tot profvoetballer van het jaar. Wayne Rooney werd jonge prof. Bij een onschuldige tackle brak Rooney een beentje in zijn voet. Hij is zes weken out en onzeker voor het WK. Voor de voetbaljournalisten is Thierry Henry de speler van het jaar.

Alan Curbishley houdt het na vijftien jaar bekeken bij Charlton. Curbishley gaf vrijdagavond zijn ontslag, want hij ligt nog een seizoen vast. Het voedde even de speculaties rond een toekomst als bondscoach, maar Curbishley drukte die zelf snel de kop in. “Ik denk dat ik nooit in aanmerking kwam, ondanks een gesprek.” Na het afhaken van Felipe Scolari zou Middlesbrough-coach Steve McClaren in pole liggen. Hij bereikte met zijn ploeg de UEFA-finale en is al assistent van Sven-Goran Eriksson. McClaren (ex-Manchester United) kwam onlangs wel in opspraak, nadat bleek dat hij een affaire had met een secretaresse van de club.

Thierry Henry blijft men koppelen aan Barcelona. Volgens de Fransman Giuly, die Barça in Milaan naar de finale van de Champions League tegen… Arsenal schoot, is dat een uitgemaakte zaak. Henry zegt dat hij pas op het einde van het seizoen zijn beslissing aankondigt.

l

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content