Missie EK: hoe Romelu Lukaku toewerkte naar zijn grote toernooi

© GETTY

Als we vrijdag nog verder doorstoten in dit tornooi, zal dat voor een groot stuk te danken zijn aan Romelu Lukaku. Het inside verhaal van hoe Big Rom zich klaarmaakte om de beste doelschutter van EURO 2020 te worden.

Het was een duel in het duel, de schok der titanen. Romelu Lukaku versus Cristiano Ronaldo. De twee giganten van de Serie A tegenover mekaar, met als lokaas een kwartfinale tegen… Italië. Twee punchers. De eerste scoorde niet, maar werkte zich te pletter. Zoals gewoonlijk. De tweede deed er ook alles aan om op het scorebord te komen, maar bleef uiteindelijk eveneens steken op de nul. Hij moest eruit, nog wel (voorlopig?) met de titel van beste doelschutter van het tornooi. Zijn gebaren tijdens de match in Sevilla onderstreepten de immense ontgoocheling. Bijna waren we vergeten dat Thomas Vermaelen nog steeds in staat is om een topmatch te spelen tegen een van de beste spitsen ter wereld.

Sevilla. Een naam die tot vandaag vooral voor kriebels zorgde bij Lukaku. Het FC uit deze stad was in augustus 2020 nog tegenstander van zijn Inter in de finale van de Europa League. Dat verhaal kent u ongetwijfeld nog: een owngoal, een nederlaag, en een – achteraf druk besproken – forfait voor de uitreiking van de medailles aan de verliezers. Vandaag weten we dat die verloren avond voor Romelu Lukaku de aanzet gaf voor een ongelooflijk seizoen dat al mooi was en op een climax kan eindigen.

Trust me, we gaan volgend jaar kampioen zijn.’ Kort maar krachtig is de boodschap die Romelu Lukaku een paar dagen na die finale tegen Sevilla naar Andrea Opi stuurt. Opi is de man die Roc Nation ten dienste stelt van Romelu Lukaku. Opi begeleidt hem alle dagen, regelt zijn agenda, enzovoort. Big Rom heeft er, als hij het berichtje verstuurt, drie dagen in het donker opzitten. Dagen waarin hij nadenkt en wat telefoontjes pleegt. Onder meer eentje naar de coach die hem in het profvoetbal lanceerde: Ariël Jacobs. Daarna vermant hij zich. Doel: goals maken, zoveel mogelijk, in zijn tweede seizoen bij Inter. Ook met dit in het achterhoofd: de titel.

Missie EK: hoe Romelu Lukaku toewerkte naar zijn grote toernooi
© BELGAIMAGE

Corona regeert nog steeds het dagelijkse leven als hij terugkeert naar Milaan. Big Rom kruipt er in zijn bubbel. Plaats: City Life, een relatief nieuwe wijk in Milaan, redelijk futuristisch. De gebouwen op dit domein komen uit de verbeelding van bekende architecten. Je hebt er alles wat nodig is. Een commercieel centrum, torens met kantoorgebouwen die overdag wat leven brengen, maar ook residenties. Lukaku huurt er twee appartementen: eentje voor zichzelf, en eentje voor zijn mama. Adolphine brengt veel tijd door in Milaan, als oppas voor het zoontje van Romelu. Romeo is iets ouder dan twee jaar. Als je Big Rom, die de lippen stil houdt als je polst naar de identiteit van de mama, ziet scoren en voor de camera’s een A ziet vormen: dat is voor haar.

City Life is zijn bubbel. Tijdens de eerste lockdown richtte hij hier een fitnessruimte in, met een loopband waarvoor de club zorgde. Medebewoners konden hem tegelijk spurtjes zien trekken in de ondergrondse garage! Het harde werk wierp zijn vruchten af: toen hij terugkeerde, noteerde de medische staf van de club wijzigingen. Big Rom was nog gespierder, en had vetmassa verloren. Op een bepaald moment woog hij meer dan 100 kilo. Daar zijn er inmiddels zeven, acht van verdwenen. Ook het vetpercentage slonk, vandaag bedraagt dat nog zo’n 10 procent.

Wereldklasse

Het plan was van bij de start duidelijk: het seizoen 2020/21 moest het zijne worden. Zijn eerste jaar in Italië was al niet min: 34 doelpunten, waaronder twee in de Champions League en zeven in de Europa League. Maar Lukaku wilde meer, ook om voor een allerlaatste keer de puntjes op de i te zetten tegenover de Engelsen. Het wringt nog altijd dat er op dat eiland mensen rondlopen die niet helemaal in hem geloofden toen hij nog in de Premier League voetbalde.

Dat merken we in een interview met The Times. Daarin heeft hij het over zijn statistieken in Italië, en zegt hij: ‘Zien jullie nu wat ik ook had kunnen brengen in Engeland?’

Het plan was van bij de start duidelijk: het seizoen 2020/21 moest het zijne worden.

Het lijkt veel op een bewuste mediastrategie. Tegelijkertijd, zo signaleert de zakenkrant L’Echo in zeer uitgebreid portret van Lukaku, wist hij immers op zijn Instagramaccount alle berichten die werden geplaatst voor zijn verhuis naar Italië. Alsof Romelu symbolisch een kruis wilde maken over een competitie waar hij acht jaar doorbracht en 113 keer scoorde. Alsof hij een nieuwe start wilde maken.

Op dat moment, in de zomer van 2020, begint een race in de race, een duel met Cristiano Ronaldo. Doel: de titel van beste doelschutter in de Serie A. Lukaku zal die strijd verliezen. 24 goals voor hem, 29 voor de Portugees. Maar die strijd in de strijd is minder van belang dat de strijd waar het echt om gaat: de titel. En die is wel voor het Inter van Lukaku. Hij wordt en passant ook verkozen tot beste speler van het kampioenschap. Zijn cijfers zijn immers sterk (zie kader), zeker als je ze afzet tegen wat andere doelpuntenmakers doen in de grote competities.

Twee dagen voor de 1/8 finale op dit EK in Sevilla, had Lukaku het in Tubeke over dat duel tegen Cristiano. ‘Het heeft me gevoed. Ik ben onder de indruk van zijn dribbelkunst en traptechniek. Anderzijds denk ik dat hij ook wel mijn kracht en mijn spel met de rug naar doel zou willen.’ Lukaku zegt tegenover de media ook onder de indruk te zijn van de mentale kracht van de Portugees. ‘Pet af voor wat hij nog doet op zijn 36e. Toen Juventus werd uitgeschakeld in de Champions League draaide hij meteen de knop om en scoorde hij drie keer in de competitie tegen Cagliari. Cristiano is iemand op wie je altijd kan rekenen.’

Erkenning. Vaak proef je, als hij aan het woord is, bij Romelu nog steeds een zekere frustratie bij gebrek aan erkenning voor wat hij presteert. ‘Als mensen de prestaties becommentariëren van de beste spitsen, jongens als Robert Lewandowski, Karim Benzema, Harry Kane of Cristiano Ronaldo, hebben ze het altijd over wereldklasse. Als ze het over mij hebben, dan gaat het vooral over ‘mijn goeie vorm’. Ik denk nochtans dat ik ook mijn plaats mag opeisen in dat lijstje van spelers met wereldklasse. De twee voorbije seizoenen heb ik dat bewezen. De titel met Inter heeft veel goeds gedaan voor mijn zelfvertrouwen. De volgende stap is iets winnen met de nationale ploeg. Dat zou een bekroning zijn voor deze generatie.’

Romelu Lukaku omsingeld door Portugezen: 'De titel met Inter heeft veel goeds gedaan met mijn zelfvertrouwen.'
Romelu Lukaku omsingeld door Portugezen: ‘De titel met Inter heeft veel goeds gedaan met mijn zelfvertrouwen.’© BELGAIMAGE

De jonge Lukaku

Toen we onlangs in Tubeke een gesprek hadden met Thorgan Hazard, de held van het duel tegen Portugal, hadden we het over de vergelijking van Lukaku met de beste spitsen ter wereld. Niet toevallig, want Hazard deelt elke dag kleedkamer én oefenveld met een van de grootste aanstormende talenten in de spits: Erling Haaland. Ploegmaat bij Borussia en, helaas, met Noorwegen de grote afwezige op dit tornooi.

Thorgan zei toen: ‘Ik zie veel overeenkomsten tussen beiden. Ik ken Romelu al heel lang, we zaten in de jeugd al samen bij de jonge Duivels. Wat Haaland nu toont, doet me heel hard denken aan de Romelu van toen. Ze hebben beiden ongelooflijke kwaliteiten in het afmaken en een zeer sterke mentale ingesteldheid. Ik denk dat Haaland zelfs nog vlotter scoort dan de jonge Romelu. Als hij dezelfde progressie maakt als Lukaku, wordt die jongen niet af te stoppen en is dat gegarandeerd een Gouden Bal. Want dat is juist onrustwekkend: Haaland kan op diverse punten nog veel beter. Ik herinner me zijn eerste trainingen bij Dortmund. Uit alle richtingen schoot die op doel en voortdurend was het raak. Zijn kracht was ongelooflijk. We stonden allemaal perplex.’

Roc Nation

Terug naar Italië, terug naar de bubbel. Terug ook naar Andrea Opi, zijn begeleider in Milaan. Een paar weken voor dit EK verscheen een boek over Romelu, van de hand van een Italiaanse journalist Emanuele Giulianelli. Hij mikte vooral op jonge lezers en nam in zijn boek overwegend getuigenissen over Lukaku op. Veel mensen kennen we: Dries Mertens, Thibaut Courtois, Marouane Fellaini, Jean-François Gillet, Cristiano Biraghi (ex-ploegmaat van Lukaku bij Inter, vandaag voetballend voor Fiorentina). Wekenlang voerde Giulianelli de forcing opdat het onderwerp van zijn boek ook een getuigenis over zijn leven zou geven. Helaas tevergeefs.

De schrijver bezorgde Lukaku wel een exemplaar van het boek en kreeg via Opi te horen dat de spits van de Rode Duivels zeer te spreken was over de inhoud. Maar dat hij desondanks toch geen zin had om aan het boek mee te werken. Giulianelli concludeerde eruit dat Opi en Roc Nation alles proberen te beheersen. En dat Lukaku, anders dan we dachten, misschien toch niet helemaal de baas is over zijn communicatie.

Kevin De Bruyne en Axel Witsel hebben ook een overeenkomst met het bedrijf. ‘Zij beheren onze imagorechten en onze communicatie’, signaleerde Witsel vorige vrijdag. Daarom vind je nog amper interviews, individuele dan, met Romelu.

Op het EK maakte hij al twee keer zijn opwachting: een keer de dag voor de wedstrijd in Kopenhagen en een tweede keer vorige vrijdag in Tubeke. Telkens gaat het dan om optredens voor alle media samen. Alleen de rechtenhouders krijgen hem even alleen te spreken. Roc Nation had het liever anders gezien, dat Lukaku werd weggehouden van de media tijdens het hele tornooi, maar op zo’n EK of ook een WK is het de voetbalbond die de communicatie van de spelers beheert. Geen agentschap, hoe belangrijk ook.

‘De Belgische internationals die meewerkten aan het boek heb ik niet moeten smeken’, zegt de auteur. ‘Ze hebben allemaal graag getuigd, omdat ze Romelu zien als een goed iemand, een goeie vriend. Ik heb in dezelfde periode een gelijkaardig boek gemaakt rond Zlatan Ibrahimovic. Ook hij weigerde zijn medewerking, maar om een andere reden. Als hij er niks aan kon verdienen, liet zijn entourage me weten, dan kwam er geen samenwerking.’

Lukaku, hier in duel met Pepe, is altijd een bepleiter van de goede zaak geweest. En dat wordt in Italië gewaardeerd.
Lukaku, hier in duel met Pepe, is altijd een bepleiter van de goede zaak geweest. En dat wordt in Italië gewaardeerd.© BELGAIMAGE

Emanuele Giulianelli ziet veel overeenkomsten tussen de twee spitsen. ‘Beiden hadden ze geen makkelijke jeugd en leefden niet in luxe. Ze hebben ook allebei moeten vechten tegen discriminatie, hun afkomst maakte hun leven niet makkelijk. Beiden werden ze sterren dankzij hun werkkracht en een sterk karakter. Ze kregen niks cadeau. Dat was de boodschap die mijn boeken willen meegeven aan de jonge lezers. Voor het boek over Romelu ben ik ook jeugdvrienden gaan opzoeken in de buurt van Antwerpen. Zij vertelden me dat ze nog steeds zeer veel lachen als hij een keer in de buurt is en hen gaat opzoeken. Lukaku gedraagt zich nooit als een diva.’

Giulianelli hoorde er de volgende anekdote: ‘Tijdens het WK in 2014 kreeg de directeur van zijn oude school een promotie. Toen Lukaku dat vernam, stuurde hij een berichtje: felicitaties voor de beste directeur ter wereld. In het boek staan verschillende zaken die duidelijk maken dat Romelu nooit is vergeten van waar hij kwam. Hij verhuisde niet naar een andere planeet, maar bleef in contact met mensen uit zijn verleden. Ook met trainers van vroeger.’

Altijd met de glimlach in mediacontacten, altijd in een Italiaans waarmee hij iedereen afbluft. Niet in basic Italiaans, maar met een rijke woordenschat. Giulianelli: ‘Romelu heeft Italiaans geleerd aan een ongelooflijke snelheid. Als je dat vergelijkt met Cristiano. Die spreekt na al die tijd amper de taal. Omdat hij nooit de inspanning deed om het te leren.’

Maserati

De com van Big Rom. Zijn spotje voor Kinder Bueno staat nog in ons collectieve geheugen. Dat was vroeger. Het nu is anders. Roc Nation tilde zijn gamma naar een ander niveau. De merken waarvoor Romelu Lukaku nu reclame maakt, spelen in een ander segment, constateert L’Echo in een portret: Maserati, Sony, Gillette, Abercrombie & Fitch, Versace. Vorige week sierde hij zelfs de cover van L’Uomo. De foto: Lukaku in kamerjas met daaronder een boxershort.

Romelu Lukaku is de CEO van zijn eigen merk, signaleert de baas van Roc Nation.

Zijn populariteit stelt hem in staat om XXL-contracten binnen te rijven, maar ook om de goeie zaak te bepleiten. Hij is de man achter het knielgebaar dat de Rode Duivels nu al een aantal interlands maken voor de aftrap. Een knie op de grond, en, voor sommigen, een vuist in de lucht. Soms weigert de tegenstander mee te doen, andere keren volgen ze het voorbeeld. De Portugezen deden het ook. Niet direct, er kwam eerst wat gefluit van de fans toen ze niet direct knielden. Toen ze het wel deden, kregen de spelers massaal applaus.

Romelu is nooit vergeten van waar hij kwam. Hij verhuisde niet naar een andere planeet, maar bleef in contact met mensen uit zijn verleden.’

Emanuele Giulianelli

Voor het duel tegen de Denen had Lukaku het er nog over. ‘Ik vecht tegen alle discriminatie. Er is niet alleen de beweging Black Lives Matter. Ik vecht tegen alle discriminatie rond huidskleur, religie of seksuele geaardheid.’

‘Dit is iets wat ze in Italië enorm appreciëren’, signaleert Giulianelli. ‘Voetbalfans zijn zeer te spreken over zijn initiatieven in verband met de BLM-beweging. De pers ook. Het Italiaanse voetbal heeft een vuile reputatie als het gaat om racisme, maar men mag vooral niet denken dat het gaat om een meerderheid. Het probleem is dat het kleinste incident direct tot grote krantenkoppen leidt, terwijl de meeste mensen zeer tolerant zijn. Lukaku is geliefd omdat hij op vele vlakken een standpunt durft in te nemen. Als hij een interview geeft, komt hij vaak terug op waarden en op problemen in de samenleving. Romelu verbergt zich nergens.’

Meer dan zestig doelpunten in twee seizoenen bij Inter naast zijn treffers in de nationale ploeg. Kampioen, en beste speler in de serie A, onder het commando van Antonio Conte, de trainer die hem het best begreep sinds Lukaku voor de grootste clubs ging voetballen. Aan die samenwerking kwam helaas een einde.

Zijn dat voldoende argumenten om te suggereren dat de blik deze zomer op een andere bestemming is gericht? Blijkbaar niet. Een Italiaanse collega weet het: ‘Lukaku blijft voor 200 procent zeker bij Inter. Hij voelt er zich in zijn sas en heeft het geregeld over de nieuwe campagne in de Champions League. Soms hoor je wel verhalen over een terugkeer naar Engeland, maar wij in Milaan hebben niet de indruk dat het een prioriteit is. Dat horen we ook van zijn makelaar Federico Pastorello. Lukaku is er zich van bewust dat nog een paar jaar blijven bij Inter hem tot een symbool van de Italiaanse competitie kan maken. Inter zit weliswaar financieel nog in een complexe situatie, maar het is niet Lukaku die ze in de vitrine willen zetten. Ons gevoel is dat ze eerder Achraf Hakimi willen verzilveren.’

Pastorello (die onder meer ook Kasper Schmeichel en Antonio Conte in zijn portefeuille heeft) begon Lukaku te vertegenwoordigen nadat die brak met Mino Raiola. Lukaku deed dat omdat hij het gevoel had dat hij zijn belangen in Engeland onvoldoende behartigde.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content