Zondag speelde Rolando niet met Anderlecht op Cercle. Anderlechttrainer Besnik Hasi was eerst van plan om hem op te stellen, maar de speler zelf voelde zich na zes maanden zonder competitievoetbal onvoldoende fit. Is Rolando echt gemotiveerd om voor Anderlecht te voetballen, terwijl hij droomde van een transfer naar Italië?
“Om halfelf ’s avonds op de laatste dag van de transferperiode heeft hij me gezegd dat hij bij ons wilde komen om zich in de kijker te spelen, aangezien hij niet naar Italië kon”, gaf Anderlechtmanager Herman Van Holsbeeck aan.
Volgens een zekere Paulo Texeira zou Rolando bij FC Porto zelfs twaalf uur opgesloten zijn om hem te doen instemmen met de overgang, maar de beweringen van Texeira, die zich de ene keer uitgeeft als spelersmakelaar en de andere keer als journalist, en die een paar jaar geleden door de FIFA geschorst werd, worden vanuit Portugal weerlegd door twee journalisten die respectievelijk voor sportbladen A Bola en O Jogo de club dagelijks volgen. “Texeira is een kennis van de Italiaanse spelersmakelaar Peppino Tirri die afgelopen zomer tevergeefs gepoogd heeft Rolando te transfereren naar AS Roma.” Daarop kwam het tot een aanvaring tussen Texeira en Alexandre Pinto da Costa, de sterke man bij FC Porto. Rolando belandde bij Porto in de B-kern.
Het was niet de eerste keer dat het scheef zat tussen speler en club. Toen Rolando in 2012-2013 in conflict lag met toenmalig trainer Vítor Pereira wilde Porto hem verkopen aan Queens Park Rangers, maar de speler zag dat niet zitten. Uiteindelijk werd hij uitgeleend aan Napoli, dan aan Inter. Toen hij terugkeerde, wilde trainer Julen Lopetegui hem terug opnemen in de kern. Porto bood hem een nieuw contract aan voor vier jaar, plus de kapiteinsband, maar Rolando weigerde. Hij wilde terug naar Italië, waar AS Roma vier miljoen euro bood. Porto vroeg tien miljoen. Andere Italiaanse clubs waren geïnteresseerd in een huurovereenkomst, waaronder Inter dat 750.000 euro wilde neerdokken, maar Porto was alleen geïnteresseerd in een verkoop.
Hoe komt het dan dat de Draken uiteindelijk akkoord gingen om de verdediger voor veel minder (500.000 euro) uit te lenen aan Anderlecht? “Dankzij de tussenkomst van Luciano D’Onofrio“, klinkt het uit Portugal. “Dankzij hem zou Porto een optie hebben gekregen op twee beloftevolle spelers van Anderlecht (Tielemans en Praet, nvdr). België was niet echt de bestemming die Rolando in gedachten had, maar omdat hij nog onder contract lag, had hij geen keus: het was Anderlecht of nog een aantal maanden B-kern bij Porto.”
Op zijn 29e speelde Rolando al meer dan 300 matchen op het hoogste niveau, Portugese en Italiaanse competitie samen, plus negentien selecties voor de nationale ploeg. Heeft Anderlecht een moeilijke speler gehaald?
“Nee”, meent de Portugese pers. “Het is een rustige jongen, maar omringd door mensen die allemaal beweren hem te vertegenwoordigen. Een kluwen waar niemand klaar in ziet, terwijl Pinto da Costa van duidelijkheid houdt. Door Luciano D’Onofrio bij de zaak te betrekken, weet hij op zijn minst met wie hij te maken heeft.”
DOOR PATRICE SINTZEN
“Rolando had geen keus: het was Anderlecht of de B-kern bij Porto.”
