Vrijdag buigt de Profliga zich over een voorstel van de Belgische eersteklassesupporters om de stijgende ticketprijzen aan te pakken. Een eerste stap op weg naar meer inspraak van de basis. Een reportage uit de buik van het eersteklassevoetbal.

Onder een blauwe kerstboom poseren? Dat zien Eddy Janssis (Standard, rood-wit) en Patrick Jolie (KV Kortijk, rood-wit) niet zo zitten. ” Dirk Vos (van AA Gent, blauw-wit) zou dat een fantastisch idee vinden, maar hij is hier nog niet, dus we doen iets anders”, zegt Janssis, voorzitter van de Belgische Supportersfederatie van Profclubs (SFP). De drie zijn namens die SFP net gaan praten op het ministerie van Economische Zaken. De SFP beschouwt zich als een emancipatiebeweging, die namens de basis als gesprekspartner wil deelnemen aan het voetbaldebat, zegt Dirk Vos. “Voetbal is niet alleen clubs, managers, spelers, sponsors. Zonder supporters geen voetbal. Een supporter, dat is de postbode, de bakker, de leraar van uw dochter, de kassajuffrouw in de Delhaize.”

De belangrijkste thema’s op de agenda van de SFP zijn: een maximaal veiligheidsbeleid met een minimum aan beperking, toegankelijkheid van personen met een beperking, democratische ticketprijzen en het bestrijden van kwetsende en racistische spreekkoren.

Wat was de aanleiding om naar de profliga te stappen?

Eddy Janssis: “De vaststelling dat het aantal bezoekende supporters sterk terugloopt. Daarom hebben we contact gezocht met de profliga, via Ludwig Sneyers. Ons eerste werkpunt is ticketprijzen voor bezoekers. Het tweede punt wordt het aantal plaatsen dat beschikbaar is voor bezoekende supporters en dat sterk terugloopt. Ons was gevraagd om een voorstel uit te werken. Dat charter is ondertekend door alle supportersfederaties, met inbegrip van die van Cercle. Liefst willen we die zaken geregeld zien voor de play-offs.”

Wat mogen die maximumprijzen zijn?

Patrick Jolie: Ons systeem is eenvoudig: 20 euro voor een zitplaats, 15 voor een staanplaats. Gaat het om niet-overdekte plaatsen, dan gaat er telkens vijf euro af. Bij play-off 1 komt er vijf euro bij die basisprijs, bij play-off 2 gaat er vijf euro af. De bedoeling is doen wat we ook met Binnenlandse Zaken hebben gedaan: overtuigen dat we als supporters georganiseerd zijn en willen meepraten over de zaken die ons aanbelangen.”

Dirk Vos: “Uiteindelijk zijn ook wij aandeelhouders in het voetbal. Door Binnenlandse Zaken worden wij bij alle rondetafelgesprekken rond veiligheid als een evenwaardige partner betrokken. Nu gaan we praten met de voetbaloverheden.”

Eddy Janssis: “We moeten duidelijk maken dat we geen vakbond zijn. Dat ligt gevoelig.”

Dirk Vos: “Omdat je werkt met managers. Wij noemen onszelf een expertisecentrum dat aan belangenbehartiging doet. Ons standpunt is simpel: als je alle betrokken aandeelhouders activeert, wordt de kwaliteit van je product beter. Veel incidenten met supporters kunnen voorkomen worden door vooraf rond de tafel te gaan zitten.”

Wanneer is die onvrede rond de prijzen er gekomen?

Dirk Vos: “Vijf jaar geleden hebben we de algemene prijsevolutie vergeleken met de prijsevolutie in het voetbal. Wat bleek? De prijzen van voetbaltickets waren met bijna 600 procent gestegen tegenover de andere prijzen in dezelfde periode. Als die evolutie was blijven doorgaan, was voetbal onbetaalbaar geworden. Een diehardsupporter eet desnoods een week niet om toch naar het voetbal te kunnen gaan, maar bij zulke prijsstijgingen haken families af.”

Patrick Jolie: “Wie vorig jaar alle matchen van zijn ploeg op een zitplaats wilde bijwonen in play-off 1, zowel uit als thuis, kwam met 500 euro (per persoon) niet toe.”

Wat betaalde je als je pakweg met Kortrijk naar Anderlecht ging?

Patrick Jolie: “41 euro voor een zitplaats in play-off 1, plus 10 euro voor je bus. Stel je voor, een vader die supportert voor Kortrijk en erbij wil zijn met zijn zoon om dat unieke evenement op Anderlecht bij te wonen. Dat kan bijna niet, zeker niet als je nog eens iets wil eten of drinken. Europees betaalden de supporters van Hamburg op Anderlecht minder. In competitieverband kostte diezelfde plaats 28 euro. Ook niet weinig.”

Dirk Vos: “Het comfort dat aangeboden wordt in de stadions staat alleszins niet in verhouding tot de gevraagde prijzen.”

Standard hanteerde twee jaar geleden voor die fantastische campagne voor de losse tickets prijzen van 45 tot 70 euro.

Eddy Janssis: “Ik ken mensen die 25 jaar reikhalzend uitkeken naar die titel en die dan de kers op de taart, de matchen voor de Champions League, niet konden betalen. Een meer kapitaalkrachtige toerist die maar één keer komt, neemt die plaats in.”

Dirk Vos: “Als je je trouwste klanten afstoot, krijg je een probleem.”

Misschien is het een discrete manier om bezoekers te weren.

Dirk Vos: “In de licentieovereenkomst staat dat vijf procent van het stadion beschikbaar moet zijn voor de bezoekers.”

Eddy Janssis: “Vroeger klaagden sommige clubs dat ze niet genoeg kaarten kregen voor het bezoekersvak, maar dit jaar heeft elke ploeg problemen om zijn vak bij uitwedstrijden vol te krijgen.”

Dirk Vos: “Als de prijzen omhoog gaan, daalt het aantal bezoekende supporters evenredig. Dat lees je uit de vergelijkende tabellen die we daarover gemaakt hebben. En een supportersclub die de helft van het seizoen met een half lege bus rijdt, wordt in zijn bestaan bedreigd.”

Is België in vergelijking met de ons omringende landen een duur voetballand?

Dirk Vos: “Ja. Ik ben net naar HSV-Stuttgart gaan kijken. Daar ga je voor 15 euro naar het voetbal, op een goeie overdekte zitplaats. Je moet er geen drie uur wachten eer je naar het toilet kan.”

Eddy Janssis: “Europees vorig jaar: HSV-Standard. 15 euro, voor een zitplaats!”

Jullie komen op voor de bezoekende supporters. Wat met de thuissupporters?

Dirk Vos: “Als thuissupporter kan ik kiezen waar ik ga staan of zitten, of welke formule ik wil. Als bezoeker heb je geen keus. Een club die zijn prijzen voor de thuissupporters verhoogt, verliest zijn fans.”

Eddy Janssis: “De man die een ticket koopt voor de thuisvakken, kan ook een abonnement kopen dat veel goedkoper is.”

Hamburgers

Hoe weten jullie of onvrede lokaal heerst, dan wel of het om een algemeen probleem gaat?

Patrick Jolie: “We hebben nu een systeem ontwikkeld van meldformulieren. Bij iedere uitwedstrijd krijgen wij mails van alle supportersfederaties, die ons melden hoe de matchen verlopen zijn. Wij lopen daar niet mee naar de media, maar proberen met de clubs te praten. Dankzij die meldformulieren hebben we statistieken die we aan Binnenlandse Zaken kunnen overmaken.

“Alles kan besproken worden: het gebrek aan toiletpapier, of als supporters ziek geworden zijn na het eten van hamburgers in een bepaald stadion, onveilige tribunes, klachten over willekeurig geweld van bepaalde politiegroepen tegen bepaalde groepen supporters, …”

Wat willen jullie, naast de prijzen voor bezoekers, nog aankaarten?

Dirk Vos: “Een probleem dat vaak terugkomt, is de toegankelijkheid van stadions voor supporters met een beperking. Op dat vlak krijgen wij veel steun van de vzw Intro, die veel expertise heeft inzake die problematiek bij festivals.”

Patrick Jolie: “Vorig jaar moest Genk naar Rijsel. Vanuit Rijsel liet men weten dat het Blue Army on Wheels niet welkom was, omdat ze de tribune niet op konden. Wij hebben dan contact genomen met de burgemeester van Rijsel, Martine Aubry, en de dinsdag van de wedstrijd kregen wij groen licht.”

Dirk Vos: “Dat is de waarde van een netwerk. Het is evident dat de mensen van Kortrijk betere contacten hebben in Rijsel dan Genk.”

Patrick Jolie: “Bij veel clubs hanteert men andere tarieven voor personen met een beperking. Bij de ene moet de begeleider betalen, bij de andere mag de begeleider gratis binnen.”

Vaak klagen supporters over een willekeurige aanpak door de politie, die verschilt van stadion tot stadion. Leeft dat gevoel ook bij jullie?

Dirk Vos: “Over het algemeen wordt erkend dat België een van de beste voetbalwetgevingen heeft. Alleen is er een probleem van interpretatie, omdat de ene politiezone andere normen hanteert dan de andere. Als je dat wil aanklagen, moet je materiaal hebben: statistieken, en geen individuele gevallen. Vorig jaar vroegen we twee studenten om onderzoek te doen naar de toepassing van de voetbalwet: die bleek niet overal op dezelfde manier toegepast te worden. Buiten het stadion gelden de regels van de lokale politiezone, die vaak bepaald wordt door de burgemeester. Op dit moment trekt België de kaart van de Friendly Policing. Dat loonde tijdens Euro 2000. De enige stad waar het niet toegepast werd – Charleroi – was de enige waar rellen waren. Met Friendly Policing krijg je statistisch gezien veel minder incidenten.”

Met welke Belgische stadions hebben bezoekende fans het moeilijk?

Eddy Janssis: “Op basis van de meldformulieren zijn dat dit seizoen Lierse – dat een voorlopige bezoekende tribune bouwde die als onveilig werd ervaren, door de constructie – en Sint-Truiden, waar je in een klein vakske bijeengepropt wordt en 28 euro betaalt voor een staanplaats. We hebben met Lierse gepraat, nu weten we dat dat maar een oplossing is voor één seizoen.”

Patrick Jolie: “Sint-Truiden biedt bijvoorbeeld geen zitplaatsen voor de bezoekers.”

Moeten staanplaatsen blijven bestaan?

Dirk Vos: “Elke club heeft een groep supporters die staanplaatsen willen. In België heeft men daar geen oren naar. HSV heeft een volledige staantribune, en toch spelen ze Europees.”

Hebben jullie invloed op de harde kernen?

Dirk Vos: “Echte harde kernen in de zin van hooliganisme hebben we in België niet meer. Je hebt wel sfeergroepen: ultra’s. In se is de ultrabeweging een positieve beweging, het is helemaal geen vervolg op het hooliganisme van vroeger.”

Eddy Janssis: “De dialoog loont. Je moet dicht genoeg bij die fans staan, om te weten wat er leeft, en er meteen mee praten.”

Belgacom TV

Zijn jullie geconsulteerd bij de competitiehervorming?

Eddy Janssis: “Nee. We hebben dat gevraagd, maar men heeft ons niet gehoord.”

Hoe zit dat met acties rond racisme en communautaire spreekkoren?

Patrick Jolie: “Wij hebben het aanbod gedaan om zelf tussen te komen. Binnenlandse Zaken ging akkoord, we zouden een zetel krijgen in de ethische commissie die de bond wilde aanstellen, maar we zitten er niet in.”

Heb jij als Vlaamse fan van Standard het gevoel dat Standard als Waalse club geviseerd wordt in Vlaanderen, Eddy?

Eddy Janssis: “Als ik eerlijk moet zijn: ja. Ik zie hoe langer hoe meer: ‘Weg met de Walen!’ Maar liever geen namen.”

Wat hebben jullie al afgedwongen?

Eddy Janssis: “De afschaffing van de fancard. Onlangs hebben we gelobbyd voor de zondagprogrammatie van Belgacom TV. De tegenstanders die het verst van elkaar wonen – met andere woorden: de match met de verste verplaatsing voor de bezoekers dus – vindt nu om 18 uur plaats, en die met de kortste verplaatsing om 20.30 uur. Vorig jaar was dat nog niet zo. We hebben dat besproken met Belgacom TV.”

Dirk Vos: “Je moet praten in het belang van de kwaliteit van het product dat ons allen aangaat. Het gevolg is dat we uiteindelijk als klant behandeld zullen worden. Heel wat supportersgroepen hebben vertrouwen in de dialoog die wij nu voeren. Levert dat geen resultaat op, dan staan er verschillende actiegroepen klaar om andere acties te voeren.”

Eddy Janssis: “Twee jaar geleden had ik op Gent met mijnheer Louwagie een discussie over de prijzen voor de laatste wedstrijd waar de supporters van Standard 38 euro betaalden. Nu hebben we met hem een overeenkomst afgesloten waarbij volgend seizoen de bezoekende supporters bij Gent-Standard en Standard-Gent maximaal 20 euro betalen. Dat is toch een evolutie ten goede.”

door geert foutré & bregt vermeulen

“De prijzen van voetbaltickets waren

in vijf jaar met bijna 600 procent gestegen tegenover de andere prijzen in dezelfde periode.” Dirk Vos

“Wie vorig jaar alle matchen van zijn ploeg op een zitplaats wilde bijwonen in play-off 1, kwam met 500 euro

niet toe.” Patrick Jolie

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content