Een novemberavond in een Lokers café in 2005. Buiten is het hondenweer, maar Slavoljub Muslin lacht. “Ik heb al ander weer meegemaakt, ik heb al wat afgereisd, hoor.” Op dat moment is hij al actief geweest in Servië, Frankrijk, Marokko, Bulgarije en Oekraïne. De man die zijn reiskoffer altijd in de buurt heeft, praat uitstekend Frans. Komt ervan als je zes jaar in Frankrijk voetbalde en er nog eens negen jaar trainde.

Als speler won Muslin met Rode Ster vier titels in wat toen Joegoslavië was, hij speelde ook één UEFA Cupfinale. Als trainer werd hij in Servië drie keer kampioen en twee keer bekerwinnaar. Met het Bulgaarse Levski Sofia won hij titel én beker in één seizoen.

Maar vooral blijft hij een reiziger. Standard wordt zijn 19e club in 27 seizoenen. In Rusland werd hij vier keer ontslagen waaronder bij Lokomotiv Moskou na een Europese uitschakeling tegen Zulte Waregem, ook al stond hij toen tweede, en bij Perm, waar de spelers en trainers al lang niet betaald waren en hij dat aanklaagde. In Frankrijk liet hij geen sterke indruk na als trainer van Bordeaux en Lens. Zelf zegt hij over zijn ontslag bij Lens in 1997: “Twee spelers hadden een gebroken been, twee een kapotte knie, mijn kapitein was een half jaar uit, de voorzitter huilde toen hij me ontsloeg: ‘Ik moet toch iets doen.’ Het jaar daarop waren de vijf geblesseerden weer inzetbaar en werd Lens kampioen.” Bij de meeste clubs houdt hij zijn groep strak in de hand. “Ik zeg bij aankomst wat ik wil, en dat wie niet mee wil, het best kan vertrekken. Als iets me niet bevalt kan ik – euh – erg onaangenaam worden.”

Muslin is niet iemand die koste wat het kost zijn contract wil uitdoen. Wanneer zijn aanpak niet werkt, slaat hij desnoods zelf de deur achter zich dicht. “Ik ben twee keer bij Rode Ster na een titel opgestapt, omdat de directie een deel van de spelers wilde verkopen. Ik ben ook bij Metalurh Donetsk vertrokken omdat de technisch directeur zich met de opstelling ging bemoeien. Ik beslis, ik vraag alleen dat men me vertrouwt en me laat werken. Als je denkt dat je vrouw je bedriegt telkens als ze de deur uitgaat, kan je maar beter een eind maken aan je huwelijk.”

Bij Lokeren deed Muslin twee keer zijn contract niet uit. De eerste keer kreeg hij na zes maanden een aanbieding van Lokomotiv Moskou die hij niet kon weigeren, de tweede keer stapte hij op omdat hij zijn team niet meer herkende en het hem na het behalen van het behoud beter leek weg te gaan, ondanks een nog twee jaar lopend contract.

De nieuwe trainer van Standard, die zich liet inspireren door Johan Cruijff en Frank Rijkaard,werkte doorheen de jaren met tal van grote namen. “Ik ben geïnteresseerd in al mijn spelers, ook in hun leven naast het voetbal. Ze weten dat ik op het veld nooit hun vriend zal zijn, maar naast het veld ligt het anders, daar wil ik hun tweede vader zijn.” Bij Standard moet hij de teugels aanscherpen. Over het omgaan met sterke persoonlijkheden liet hij zich die novemberavond in 2005 ontvallen: “Ik ben geen arrogant man, maar ik ben ook van niets bang.”

DOOR PIERRE DANVOYE

Standard wordt Muslins 19e club in 27 jaar trainerschap.