Waarom het woord ‘België’ in Servisch cyrillisch schrift staat geschreven in het hart van Nebojsa Pavlovic, de verdedigende middenvelder van Gent.
Tijdens de vorige winterstop belandde Nebojsa Pavlovic in Gent. Een paar maanden later werd de verdedigende middenvelder al vergeleken met Timmy Simons : als referentie kan dat tellen. “Het is niet aan mij om me met Simons te vergelijken”, vindt Pavlovic. “Dat laat ik liever aan anderen over.”
Met zijn gestalte (1,89 m), kalmte, eenvoud en werkkracht zet Pavlovic zich door op het Gentse middenveld en alle ballen die hij recupereert, levert hij gaaf in bij de techniciens rondom hem. Zijn kopbalsterkte exploiteert Pavlovic zowel in defensief als in offensief opzicht. Kortom, in geen tijd heeft Pavlovic zich in het Belgische voetbal geïntegreerd.
“Mijn vrienden hadden me gezegd dat het Belgisch voetbal me prima zou liggen en de praktijk gaf hen gelijk. Bij Gent kwam ik in een goed georganiseerd team terecht.
“Men zegt soms dat Gent te veel het accent legt op fysiek voetbal, maar met die beoordeling doet men ons onrecht aan. Al bij de eerste kennismaking met de groep stelde ik vast dat er één uitzonderlijk begaafde speler rondliep ( Mbark Boussoufa), een aantal technisch zeer onderlegde voetballers ( Davy De Beule, Christophe Grégoire, Dario Smoje …), jongens met veel ervaring ( Frédéric Herpoel, Stephen Laybutt, Sandy Martens …), een goalgetter ( Dominic Foley) en ook nog een opvallend beloftevol element ( Nicolas Lombaerts).
“De coach beschikt over veel ervaring en kan een groep bijeen houden. Georges Leekens vroeg me om eenvoudig te blijven voetballen. Hij wilde dat ik me concentreerde op mijn defensief werk. Wel, ik had zes maanden de tijd om de mensen van Gent te overtuigen en ik heb geen seconde aan de show gedacht. Eenvoud is ook belangrijk in een voetbalploeg. Er zijn voldoende creatieve spelers in ons team. Nee, ik ervaar mijn job niet als ondankbaar. Integendeel, positie van de verdedigende middenvelder is strategisch belangrijk in een elftal.
“Weinig ruimte en veel duels : dat zijn twee kenmerken van het Belgisch voetbal. In Servië beschik je als voetballer over veel meer ruimte, er wordt minder druk op de tegenstander gezet. Bij Gent ondervond ik vlug dat je in België niet te veel kunstjes met de bal moet uithalen. Er wordt hier nadrukkelijk concreet gevoetbald.
“In het Belgisch voetbal wordt het verschil dikwijls gemaakt via stilstaande fasen. Gent besteedt daar veel aandacht aan, we zijn sterk in de lucht. De samenwerking met Wouter Vrancken verliep van bij het begin vlot. Als hij mee oprukte, wist ik dat ik moest blijven hangen om het middenveld te organiseren als we balverlies leden en we de bal moesten proberen te recupereren. Nu, die taak is me op het lijf geschreven.
“Deze zomer zijn Boussoufa en Wouter Vrancken vertrokken. Dat is uiteraard een fameuze aderlating, al schiet ik ook goed op met Patrice Noukeu en heeft Adekanmi Olufade voorin bewezen dat hij talent heeft.”
Mikken op Europa
Mbark Boussoufa, straks keert hij terug naar het Ottenstadion. De schok Gent-Anderlecht komt dichterbij. Die dag zal Gent de defensieve diensten van Nebojsa Pavlovic weer goed kunnen gebruiken.
“Gent kende een moeilijk seizoensbegin”, geeft de Serviër toe. “We hadden toen ook niet altijd het geluk aan onze zijde. Maar intussen hebben we de scheve situatie al rechtgezet. Gent heeft de middelen om een zeer degelijk kampioenschap af te werken. Natuurlijk heeft het vertrek van Boussoufa een leegte achtergelaten. We hebben een aantal dingen moeten herschikken, dat is duidelijk. Boussoufa kon op ieder moment van een match openingen creëren. Een schitterende jongen, Mbark. Hij bleef altijd bescheiden, hij besefte zeer goed dat hij niets kon forceren als hij niet werd gedragen door de collectieve organisatie binnen de ploeg. Akkoord, Boussoufa maakte dikwijls het verschil, maar we hebben ook gewonnen zonder hem. Gent was meer dan Boussoufa. Dat hebben we vorig seizoen al bewezen en dat bewijzen we dit seizoen nog meer.
“Net als vorig seizoen hebben we weer een goede mix in onze ploeg : techniek, discipline, atletisch vermogen. Dit Gent heeft veel kwaliteit in huis. Ik ben ervan overtuigd dat de topclubs – Anderlecht, Club Brugge, Standard en Genk – niet sterker zijn dan wij. Tegen Standard hebben we dat trouwens al getoond. We moeten resoluut durven te mikken op Europees voetbal.”
Pavlovic prijst zich gelukkig dat hij bij een club als Gent is verzeild. Aan projecten ontbreekt het de club van voorzitter Ivan De Witte nu eenmaal niet. “Ze zijn begonnen aan de bouw van een nieuw stadion. Dat stadion is het symbool van de ambitie van deze club. Ik ben hier ook goed opgevangen. Ik voel me goed in deze streek, aanpassingsproblemen heb ik omzeggens niet gekend. Eerst woonde ik in Deinze, maar met mijn vrouw Dragana heb ik me nu in Melle gevestigd. Ik ken hier zelfs al een paar uitstekende Servische restaurants. Niet dat ik daarvoor veel tijd heb. Voetbal neemt me helemaal in beslag. Ik wil hier eerst slagen als voetballer, daar moet alles voor wijken. Ik had Servië nog nooit verlaten, dus een avontuur is het hoe dan ook. Natuurlijk mis ik mijn familie soms, maar echt heimwee voel ik niet. Ik wist waar ik aan begon. Als je in het buitenland wil voetballen, weet je van tevoren dat je je bepaalde opofferingen zal moeten getroosten.
“6 mei wordt misschien een moeilijke dag”, besluit Pavlovic. “In Servië heeft elke familie een patroonheilige. De heilige van mijn familie is Sint-Gregorius. Hij wordt gevierd op 6 mei. Die familiale en religieuze traditie noemen ze de slava. Die dag zal ik er beslist wat nostalgisch bijlopen.”l
PIERRE BILIC
