Het weekend stond bol van de kwalificatie-interlands. Laten we beginnen bij de wedstrijd waar de Belgen het meeste naar uitkeken, Schotland-Kroatië. Door de 0-0 blijft België groepsleider.

Gui Polspoel : Ik heb alleen maar de samenvatting kunnen bekijken, maar daaruit bleek dat die Schotten heel goed kunnen voetballen. Wij hebben een soort kick-and-rush beeld van de Schotten, met voorin een toren waar ze alle ballen naartoe keilen, maar dat heb ik niet gezien. Dat was ook al zo in de heenwedstrijd tegen de Belgen. Ik denk wel dat het een kwaaie klant wordt, omdat de Belgische ploeg niet echt goed rond draait en een aantal sleutelfiguren nog onder hun niveau spelen. Ik denk daarbij aan een Vanderhaeghe die toch een heel belangrijke speler is in dat systeem. Wat ik anderzijds niet begreep, is dat in dat elftal van Kroatië, toch een groot voetballand, nog altijd zo’n figuur als Robert Prosinecki rondloopt. Dat is lachwekkend, we hebben die man voldoende bij Standard bezig gezien. Los van het feit dat Prosinecki een uitstekend voetballer met een geniale baltoets is, door hem neer te zetten als je centrale figuur druk je het tempo. Die man past niet meer in het moderne voetbal. Hij is ook makkelijk uit te schakelen, we hebben dat een aantal keer bij Standard gezien. Als ik selectieheer was van Kroatië en ik heb Belgische sympathieën, dan stelde ik hem straks zeker weer op.

België mist tegen Schotland een aantal basisfiguren. Hoe erg is dat ?

Mpenza, Valgaeren en ik reken ook Baseggio bij dat lijstje. Ik wil niet meer terugkomen op Finland, dat was één wedstrijd, maar als je alles bij elkaar neemt, moet je toch concluderen dat we geen overschot van talent hebben. Dat we het moeten hebben van blokvorming en van de weinige mensen met internationaal talent die op hun top moeten spelen. Al die voorwaarden zijn op dit moment, denk ik, niet vervuld. Al hoop ik nu enorm dat ik me vergis en dat België straks gewoon naar het WK gaat, zeker nu Nederland er niet bij zal zijn.

Is dat dé verrassing van het weekend ?

Ja, samen de zware nederlaag van Duitsland. Maar Nederland er niet bij, met zo’n generatie talent…Ik kan Van Hooijdonk begrijpen als hij vindt dat dat een schande is. De groep die Nederland bij elkaar heeft, daar halen wij geen vijftig procent van als je dat zou kunnen afwegen of van een cijfertje voorzien. Ik denk dat je het dan bij Van Gaal moet zoeken, als exponent van een manier van denken in het land. Volgens mij is de tijd voorbij dat je uitkwam waar je wil uitkomen, als je een getalenteerde groep bij elkaar haalt en je eigen spelletje speelt. Van Gaal is met zijn instelling bij Barcelona ook al serieus in de problemen gekomen. Hij gaat uit van een soort superioriteitsgevoel, we hebben zoveel talent dat… Het is waar, maar de anderen weten dat ook. Hun manier van verdedigen, hun manier van laat de anderen er maar drie maken, we maken er zelf toch vier is biezonder gevaarlijk geworden. Een andere uitslag die me zaterdag opviel, is die van Ijsland met de winst tegen Tsjechië, en kijk eens waar die in de rankings staan.. Een landje met 100.000 inwoners. In alle landen leert men bij, qua organisatie, qua fysieke conditie. Niet qua talent maken ze de kloof kleiner, maar precies door die andere elementen te benadrukken en daarop te werken, wordt het van langsom minder makkelijk.

Duitsland-Engeland : 1-5. Die kan tellen.

Met Duitsland zat er al lang iets aan te komen, een teveel aan alleen inzet, kracht en mentaliteit is ook niet goed. Ik denk dat zij een gebrek aan voetbalinhoud hebben, maar om daarmee thuis zo zwaar te verliezen van de aartsvijand… Heel vreemd hoe ze zich lieten gaan, het zit daar niet goed. Er waren wat tekenen van beterschap, maar blijkbaar zet het zich niet door. Bij de Engelsen lopen natuurlijk wel een aantal getalenteerde jongens, Duitsland heeft geen Owen of Beckham. Eriksson heeft dat goed gezien, dat er wél talent is, maar dat er moest worden afgestapt van die Engelse manier van spelen. Niet vergeten dat hij in het Italiaanse voetbal zijn strepen verdiende en duidelijk wél weet hoe het internationale voetbal evolueerde. In tegenstelling tot Van Gaal, die daar eigenlijk geen belangstelling voor heeft. Wij zijn toch de beste, dat is zijn mentaliteit. En dan moet hij constateren hoe zijn ploeg weer eens een doelpunt weggeeft. Dat was in Portugal ook al het geval. Als je met een systeem speelt waarbij elke individuele fout sowieso wordt afgestraft, met veel ruimte in de rug en zonder dekking, dan vraag je er een beetje om. Zijn wissels in Portugal, bij een 0-2, waren offensieve wissels, alsof hij naar de 0-3 zocht en er nooit aan dacht om te consolideren, te spelen op balbezit door het ritme uit de wedstrijd te halen. Dat doen zij nooit. Ik noem dat een gebrek aan realisme. In zo’n competitie van tien of twaalf wedstrijden weet je waar je moet uitkomen : bij het meeste punten. ( Lachend) Zou het niet ongelooflijk zijn mocht het aanvallende België zich plaatsen via het doelsaldo ? Van Gaal denkt dat het daarom gaat, maar het gaat om punten.

Eerste Europese geplaatste na wereldkampioen Frankrijk is Polen, voor het eerst op een groot tornooi sinds 1986.

Noem eens een paar namen van Poolse voetballers die het in de grote Europese competities maken ? Ik heb moeite om er buiten Duitsland te vinden. De Zewlakows van het Moeskroen dat nul punten heeft… Aan de andere kant van de wereld heeft Brazilië alle moeite om zich te plaatsen, het lijkt een internationale trend : de kleinere landen trekken lessen uit het feit dat ze minder in huis hebben en compenseren dat met andere elementen die even belangrijk zijn in het voetbal van vandaag. Hetzelfde leert eigenlijk de discussie rond Alin Stoica. Met alleen zijn talent maakt hij er in de Nederlandse competitie 35 en is hij de held. Maar ik wil hem nog altijd eens bezig zien in een grote competitie. Flitsen in de Champions League, okee, maar men moet hem toch duidelijk maken dat hij het talent van een grote heeft, maar nog lang geen grote is.

Iets wat Robert Waseige en per uitbreiding de Belgen al langer begrepen.

Inderdaad, zelfs de generatie met meer talent, die van de tachtigers. Ook dan hadden wij meer talent, wél een paar Neeskens, maar geen Johan Cruijff. Toen telde organisatie, fysieke paraatheid en mentaliteit. En met deze generatie, die niet zo hoog staat aangeschreven, halen we daarmee een hoog rendement. Kijk naar dat Kroatische elftal, met jongens die in Europese topclubs meedraaien..

In eigen land was er als blikvanger de transfer van Cavens naar Marseille.

Ik vind dat zo jammer voor hem. Hij heeft ons voldoende overtuigd van zijn klasse, maar op één of andere manier zit hij niet zo goed in zijn hoofd. Ik begreep daarom al niet die overgang naar Standard. Van Meir ja, die krijgen ze niet kapot, maar Cavens ? En dan laten opnemen dat je aan Marseille mag worden doorverkocht en dan bovendien nog accepteren om straks wie weet waar in Portugal te belanden. Zo gaat hij er niet komen. Ik denk dat je nu al kan zeggen dat hij weer een jaar of twee van zijn carrière aan het verliezen is. Zonde, want we moeten al zo zuinig omspringen met talent. Waarschijnlijk is hij dus niet alleen mentaal broos, maar ook héél slecht omringd. Je hoorde en las de twijfel, de voorzitter is mij niet komen halen aan het vliegtuig. Ja, zeg. Daems en Somers naar Turkije, ik wens hen echt het allerbeste, maar ik denk niet dat het de juiste manier was om een wat op een zijspoor geraakte carrière terug op de goeie weg te zetten. De man die de beste keuze maakte, is Carl Hoefkens, die misschien niet goed bezig was, maar bewust een stap terugzette en allicht nu denkt : als ik dat talent heb dat me wordt toegedicht, kan ik me nu op een lager niveau weer in de picture spelen en aan die carrière bouwen.

door Peter T’Kint

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content