Fier als een pauw, leep als een vos, sterk als een beer. Meningen over Nenad Jestrovic, spits met levensgevaarlijke ellebogen en samen met Aruna Dindane en Timmy Simons genomineerd voor de Profvoetballer van het Jaar.

” Jestro is en blijft een aanvaller for the box“, zegt Ivica Dragutinovic (Standard), die destijds samen met Nenad Jestrovic in de nationale belofteploeg van Joegoslavië speelde. “Je mag er hem echt geen meter toestaan, je moet er echt op zijn huid plákken, want als hij er aan de bal komt, is hij levensgevaarlijk. In meer dan 95 procent van de gevallen moet je dan vrezen voor een doelpunt. Nenad is een intuïtieve spits, iemand die voelt waar hij moet zijn. In België is hij een completere spits geworden. In Joegoslavië en Frankrijk was hij vaak nog te onstuimig, joeg hij te veel op kracht op doelpunten. Nu hij rustiger is geworden, scoort hij ook makkelijker.

“In België is Ole-Martin Aarst zijn evenknie in de zestien meter. Het verschil is dat je Nenad meer in de combinatie kunt betrekken, dat hij ook met een actie iets kan forceren en dat hij als een sluipschutter constant op de loer ligt. Ole leeft meer van flankvoorzetten, terwijl het kopspel van Nenad dan weer voor verbetering vatbaar is. Het ideale complement voor Nenad is Aruna, die met zijn dribbelacties de aandacht van de verdedigers trekt, waardoor Nenad soms wat uit het oog wordt verloren.

“Zonder zijn blessure bij het begin van het seizoen was Nenad probleemloos topschutter geworden. Een fitte Jestrovic is goed voor 25 tot 30 doelpunten per seizoen. He is always hungry for the goal and for a transfer. Maar het belangrijkste nu is dat hij zich goed voelt. Dat goed gevoel heeft hij momenteel bij Anderlecht, waar hij titularis is geworden, waar hij haast iedere week scoort, en waar hij nu ook is opgeroepen voor de nationale ploeg van Servië-Montenegro. Ik denk dat hij het liefst volgend seizoen met Anderlecht wil toeslaan in de Champions League, maar buitenkansjes zal hij niet laten liggen. Het is een opportunist. Nenad droomt van een transfer naar Engeland of Spanje. De snelheid van Tomasz Radzinski heeft hij niet, maar net als Jan Koller is hij Europese topklasse.”

***

“Nenad is nog altijd dezelfde persoon als destijds : een vlotte jongen, een beetje ijdel, maar heel joviaal en erkentelijk”, zegt Gunter Van Handenhoven (AA Gent), bij FC Metz een goeie twee jaar ploegmaat van Jestrovic. “Ik zat niet alleen naast hem in de kleedkamer, ik was ook een beetje zijn poulain. Misschien beschouwde hij me wel als zijn kleine broer, want hij kwam altijd voor mij op. Dat doet hij bij mensen die hij graag heeft. Als ik met iemand ambras had op training of in de wedstrijd, dan verdedigde hij mij altijd direct. Buiten het voetbal had ik een heel goed contact met hem en zijn vrouw. Ik werd er altijd goed opgevangen.

“Bij Anderlecht komt er uit wat hij bij Metz op training liet zien : heel sterk man tegen man, een enorme kracht en agressiviteit, technisch veel beter dan je denkt en een neus voor doelpunten. In België werd hij een echte killer, ook omdat hij zowel bij Moeskroen als bij Anderlecht de tijd en het vertrouwen kreeg om zich te ontwikkelen. Nenad is niet de spits die alleen maar voorzetten kan afronden, hij kan ook acties maken. Hij scoort bovendien even snel met links als met rechts. Velen miskijken zich ook op zijn snelheid, want traag is hij allesbehalve, hoor.

“Bij Metz was hij vaak veel te onbesuisd in het duel, gebruikte hij nogal vaak zijn ellebogen om zijn tegenstander af te houden en kreeg hij zo veel fouten tegen. Toen had hij ook nog meer kansen nodig om te scoren. Hij forceert zich niet zo vaak meer. Vroeger begon hij vaak aan een wedstrijd met de dwanggedachte te moéten scoren. Dat heeft hij toch al afgeleerd( lacht).

“Het is ook geen toeval dat hij overal uitgroeit tot publiekslieveling. Bij Metz was dat ook al het geval, hoewel hij er geen basisspeler was. Maar telkens als hij inviel, zorgde hij voor animo. Hij kon zijn winnaarsmentaliteit en gretigheid op de rest van de ploeg overbrengen en als geen ander wist hij het publiek te bespelen. Hij was de supersub : van zodra hij inviel, gebeurde er iets. Als jonge nieuwkomer een basisplaats verwerven bij de vice-kampioen van Frankrijk was moeilijk. Zijn hart bloedde dat het niet lukte. Het was tijd dat hij naar Moeskroen kon, want zijn geduld was op en hij stond echt op ontploffen.

“Een zweetdief was hij niet. Een echt trainingsbeest zal hij wel nooit worden, maar ik vind niet dat je hem daar op mag afrekenen. Wat telt, is dat hij in het weekend zijn taak uitvoert. Sommige spelers hebben het nodig zich wat te sparen tijdens de week, anderen willen eens lekker au fond gaan. Nenad verkoos wat rustig op te bouwen. Maar bij wedstrijdvormen of afwerken op doel liet hij zich altijd wel gelden. Na de training bleef hij zelfs nog wat hangen om met enkele jongens te werken op scoren uit voorzetten.”

***

“Hij kwam van Bastia en scoorde regelmatig bij invalbeurten, maar een vaste waarde is hij nooit geweest”, zegt Danny Boffin (STVV), die andere Belgische ploegmaat van Jestrovic bij Metz destijds. “Trainer Joël Müller verweet hem dat hij niet genoeg werkte, niet meeverdedigde. In een wedstrijd kon Jestrovic wel eens ontploffen, maar op training deed hij niet veel. Hij sloeg ook geregeld eens twee dagen training over, begon dan pas de woensdag of de donderdag te trainen, wat hem kwalijk werd genomen. Op een bepaald moment heb ik hem ook gezegd dat dat niet kon. Hij was 22 toen. Gefrustreerd omdat hij geen titularis was, werd hij snel lastig. In wedstrijden gebruikte hij zelfs wel eens de ellebogen, maar op training hebben we daar eigenlijk nooit echt last van gehad.

“Door het belang dat hij aan zijn uiterlijk hecht, zijn er die denken dat hij één brok pretentie is, maar het is helemaal geen slechte gast, hoor. Ik ben geregeld met hem opgetrokken en heb nooit problemen met hem gekend. Je moet een mens respecteren zoals hij is, vind ik. Als je iemand als Jestrovic steunt en een goed gevoel geeft, zal je er als ploeg veel plezier aan beleven. Probeer je zo iemand in een groep af te maken, uit jaloezie of onverdraagzaamheid bijvoorbeeld, dan krijg je problemen en wring je als ploeg jezelf de nek om. Want Jestrovic is alleszins een jongen met enorme kwaliteiten. Hij is snel, heeft een actie in huis, kan een man goed afhouden en komt scherp voor doel.

“Toen hij naar Moeskroen kon, maar niet wou, heb ik hem gezegd : ga, met jouw kwaliteiten kan je in België topschutter worden en dan zit je het jaar erop in Anderlecht. Ik heb gelijk gekregen.

“Hoe meer er over hem geschreven wordt hoe beter, want het is iemand die graag in de belangstelling staat. Dat hij, nu hij elke week scoort, in de kranten met grote clubs in verband wordt gebracht, stimuleert hem alleen maar. Frankrijk moet hij aankunnen, denk ik, omdat er echt gevoetbald wordt. In competities waar er echt gebikkeld wordt, zoals de Engelse en de Duitse, denk ik dat hij minder tot zijn recht zou komen.”

***

“In het begin vond ik hem vrij arrogant, levend van zijn uiterlijk zeg maar kwam hij vrij hautain over, maar ik heb daarna ondervonden dat hij eigenlijk nog wel meevalt”, zegt Koen De Vleeschauwer, die bij Moeskroen een seizoen ploegmaat is geweest van Jestrovic. “Het is wel een type dat altijd met en over zichzelf bezig is, maar dat is dan ook een beetje typisch voor een spits. Hij is vol van zichzelf en dat maakt hem ook sterk. In tegenstelling tot sommige andere spitsen twijfelt hij niet aan zichzelf als het eens minder gaat. Dan gaat hij zich niet stil en wat afzijdig houden, zoals bijvoorbeeld een Marcin Zewlakow.

“Hij heeft in Moeskroen ook een mindere periode gekend, hoor, maar ook dan is hij het vertrouwen van de trainer blijven behouden. Hugo Broos heeft hem altijd beschermd, omdat hij zo belangrijk voor ons was natuurlijk. Een makkelijke jongen om mee te werken is Jestrovic voor een trainer alleszins niet. Soms loopt hij op training meer te wandelen dan iets anders; en raakt hij zijn man niet voorbij, dan durft hij wel eens met zijn ellebogen uit te halen. Zo is hij met bepaalde ploegmaats enkele keren in de clinch geraakt.

“Jestrovic is een spits die altijd richting doel gaat, probeert diepgang te creëren en in de zestien meter te komen. Een superexplosieve speler is hij niet, maar hij vertrekt toch snel, hoor, en eens op gang is hij zelfs ontzéttend snel. Hij beschikt over een geweldig sterk lichaam dat hij man tegen man goed weet te gebruiken. Met het egoïsme en het doelinstinct van een goeie spits aarzelt hij ook niet om zijn linker te gebruiken. Niet die supertechnicus die op finesse dribbelt, doet hij het vooral op kracht. Zijn kopspel vind ik iets minder.

“Ik moet zeggen dat ik hem de laatste weken bij Anderlecht meer zie werken dan bij ons destijds. Hij wordt momenteel natuurlijk op handen gedragen wegens zijn scorend vermogen, maar misschien is hij ook wel zo bedrijvig omdat hij leest dat er belangstelling voor hem is. Want die fierheid om bij een Europese topclub te geraken, heeft hij wel. Met een trainer die hem zoals Broos het vertrouwen geeft, kan hij het ook nog hogerop maken, maar anders wordt het moeilijk, vrees ik. Hij heeft het al eens geprobeerd in de Franse competitie, hé, en met veel minder succes dan in de Belgische. Ik vind trouwens ook wel dat hij bij Anderlecht profiteert van de aandacht die Aruna van hem wegtrekt.”

***

“Ik heb hem altijd al een goeie spits gevonden”, zegt verdediger Bertrand Crasson, bij Anderlecht ploegmaat van Jestrovic. “Hij is snel, beresterk en voor doel is er zijn killersinstinct, maar zijn grootste kwaliteit, zijn belangrijkste wapen is volgens mij dat hij heel slim is. Echt een lepe vos. Hij heeft ook het voordeel dat hij de ervaring heeft van de competities in Joegoslavië, Frankrijk en België.

“Tegen Nenad spelen is altijd moeilijk, want hij weet hoe zijn verdedigers in de luren te leggen. Hij is slim, maar beschikt ook over de fysieke kwaliteit om eender welke verdediger te pakken. In het spel zelf is hij eigenlijk ook niet zoveel aanwezig, maar in de zestien meter is hij des te gevaarlijker. Ik ken geen spits die mij aan hem doet denken. Volgens mij is zijn stijl tamelijk uniek. Er is maar één Jestrovic.

“Nenad is een spits die altijd scoort, hé, ook als het niet goed gaat. Hij heeft het altijd gedaan en zal het altijd blijven doen. Soms is hij een beetje egoïstisch, maar ik kan dat begrijpen van een spits voor wie scoren een obsessie is. Het is alleen jammer dat in België van zodra een speler een beetje – wat dan heet – speciaal is, er van een mentaliteitsprobleem wordt gesproken. Ik vind dat dom. Als je een beetje slim bent, kan je met een jongen als Jestrovic probleemloos om.

“Volgens mij maakt het niet veel uit wie er rond hem speelt. Een Aruna in topvorm maakt het hem wel makkelijker, maar eigenlijk vind ik Jestrovic niet zo afhankelijk van de ploeg. Nu de ploeg goed draait, draait hij goed mee, maar de ploeg draait ook goed omdat hij zo makkelijk scoort. “Als hij zo blijft spelen, dan denk ik niet dat een transfer nog lang kan uitblijven. Hij heeft de kwaliteiten om ook echt te slagen in het buitenland. Misschien gaat hij beter niet naar Italië, het moeilijkste land voor de spitsen omdat er bijna geen ruimte is, omdat verdedigers er echt zijn om je te pakken of te breken. Maar waarom niet Frankrijk of Spanje ? Feit is alleszins dat zijn toekomst niet in België ligt ( lacht).”

***

“Jestrovic vind ik een héle goeie spits”, zegt Birger Maertens, centrale verdediger van Club Brugge. “Weegt altijd op een verdediging en is zeer sterk in het strafschopgebied. Hij is sterk, goed aan de bal, kan ook meevoetballen, kaatst goed, kopt goed en lokt veel fouten uit. Ik denk wel dat hij de ideale speler is om in je ploeg te hebben. De perfecte spits eigenlijk.

“Ik vind hem ook een correcte speler. Het is niet omdat hij mij een rode kaart heeft aangesmeerd dat ik daar anders over denk. Ik ben in de jeugd ook spits geweest en ik had ook van die streken. Het hoort bij het spel. Misschien zijn zijn streken zijn sterkte, maar ik vind hem in de eerste plaats toch een zeer sterke speler.

“Ik heb een goed contact met hem. Hij is vriendelijk, heeft dat incident ook niet willen uitspelen. In de krant zei hij : ‘Ik wil geen oorlog met hem’. Voor de terugwedstrijd hebben we elkaar gewoon de hand geschud en elkaar een goeie wedstrijd gewenst. Neen, ik heb zeker geen probleem met hem.”

door Pierre Bilic, Christian Vandenabeele en Frédéric Vanheule

‘Zijn belangrijkste wapen is dat hij heel slim is.’

‘Hij is vol van zichzelf en dat maakt hem ook sterk.’