Vorige week maandag sloot de officiële mercato in België. Hoe beleeft een voetbalmakelaar zo’n hectische slotdag? Nico Vaesen, voormalig profvoetballer in België en Engeland en met goeie contacten over het Kanaal, vertelt.
31/08/2015 7:30
Opstaan en tijd om de telefoon aan te leggen. Er wordt op deze laatste dag van de mercato heel wat over en weer gebeld, al duurt de transferperiode in Engeland, waar ik wel wat contacten heb, nog een dag langer. Er zijn clubs die me bellen, soms gewoon om mijn mening te vragen over bepaalde spelers met wie ze bezig zijn en die niet bij mij zitten. Vooral Engelse clubs wachten traditioneel tot de laatste momenten, in de hoop een goeie deal te kunnen doen. In eerste instantie halen ze wat ze echt willen in juni, daarna kijken ze naar opportuniteiten, tenzij ze nog een vervanger nodig hebben voor een langdurig geblesseerde speler die plots is uitgevallen. Veel clubs zijn niet happig om op de laatste dag nog een speler te laten gaan, omdat ze dan geen tijd meer hebben om een vervanger te halen. Daardoor zie je op de laatste dag vaak zaken afgehandeld worden die al langer ingezet waren. Uiteindelijk behandel ik deze voormiddag zo’n vijf, zes concrete dossiers, in binnen- en buitenland. Op zondagavond kreeg ik nog telefoon van een Engelse club uit de Premier League om te informeren naar een Belgische international die niet bij mij zit. Dan bel je wat rond, tot blijkt dat die zaak niet echt kan. Twee dagen eerder belde een andere Engelse club uit de hoogste klasse voor een andere Belgische international die in het buitenland voetbalt. De Engelse club wilde die speler huren, maar de club waar hij zit, wilde alleen maar verkopen.
10:30
Vertrek naar Gent. In Diest/Bekkevoort pik ik Yannick Thoelen van Lommel United op. Tegen de middag aankomst in Gent. Dat is verrassend snel, er waren dit keer geen problemen onderweg. Yannick moet er nog zijn medische en fysieke testen afleggen, samen met Rob Schoofs,een speler van Lommel. Dat zal een aantal uren in beslag nemen. Ondertussen wijst Michel Louwagie me een bureau toe waar ik verder kan werken. De mensen van Lommel zijn zelf ook naar Gent afgezakt, zodat de deal rondgemaakt kan worden.
16:00
Terug naar huis via Antwerpen. Ik maak nog twee tussenstops. In de Crown Plaza langs de ring in Antwerpen tref ik een speler met zijn ouders met het oog op een toekomstige samenwerking. Nadien wil ik nog even in Pulderbos aanlopen, maar Bob Peeters die ik ook vertegenwoordig, is niet thuis.
18:30
Thuis eet ik samen met mijn vrouw Heidi en onze drie kinderen. Daarna brengt zij onze twee zonen naar Westerlo voor hun training terwijl ik verder bel met verschillende mensen van verschillende clubs, onder meer met die van Cardiff, die ik heel goed ken. Toen Cardiff op zoek was naar een club om over te nemen, heb ik hen Kortrijk aangeprezen. Wat België voor hen interessant maakt, is dat je hier geen beperking hebt op het aantal niet-EU-spelers, al moet je er ook niet té veel ineens brengen. Kortrijk vond ik voor hen interessant, omdat de spelers aan de club toebehoren en omdat de club bovendien schuldenvrij is. Cardiff zal vandaag de deal met Marco Weymans, beloftevolle Belgische U19-international van PSV, afronden.
23:59
Tot de laatste minuut volg ik alles, deze keer niet als betrokken partij. Ik heb al meegemaakt dat zaken om vijf voor twaalf doorgedrukt worden of afspringen omdat er technisch/administratief iets verkeerd loopt, dat is behoorlijk stresserend. Er zaten nu wel een paar verrassingen bij. Jelle Vossen was misschien wel verrassend, maar de meest in het oog springende lastminuteovergang vond ik die van Obbi Oulare. Niet zozeer omdat Club hem zo gauw liet gaan, maar wel vanwege de timing in zijn carrière. Obbi is een bruikbare speler voor alle ploegen uit de Championship, maar voor de Premier League moet hij toch nog wat dingen oppikken, en zal hij vooral zelf geduldig moeten zijn.?
TEKST GEERT FOUTRÉ – FOTO REPORTERS
