Een onverhoopte titel in 2016, drie kwakkelseizoenen met drie nieuwe zerken op het trainerskerkhof, en nu een wedergeboorte onder Brendan Rodgers en nu verrassend tweede plaats in de Premier League.
Een trainer, een voetballer en een zonsondergang. Een wondermooi, maar tegelijk zeldzaam beeld. Het was 8 juli en de lucht boven Évian-les-Bains kleurde donkerrood. In de verte was het Meer van Genève te zien, op de voorgrond stonden Brendan Rodgers en Youri Tielemans. Ze lachten alle twee. De jonge Belg, nog altijd maar 22 jaar, had getekend voor Leicester City en was meteen naar het oefenkamp in Frankrijk doorgereisd. Het was diep in de avond, maar de begroeting was warm en hartelijk. Ze poseerden graag nog even samen. Niet voor het obligate beeldje van speler-met-truitje en trainer-met-monkellachje, maar voor een foto die hun verhouding perfect illustreerde. De manager legde de linkerarm rond de schouder van zijn ‘nieuwe’ middenvelder, die antwoordde met een hand hug waar vriendschap en vertrouwen uit sprak. En dankbaarheid.
Van de spelers die sinds de zomer van 2018 naar de East Midlands afzakten, staan er zes in de top tien van duurste transfers in de clubgeschiedenis.
Dertien wedstrijden, meer had de jonge middenvelder vorig seizoen niet nodig gehad om trainer en eigenaar van The Foxes te overtuigen om een transferrecord – 45 miljoen euro – te vestigen. In de allerlaatste uren van de wintermercato was hij door Monaco aan Leicester uitgeleend. Van de regen in de drop, leek het, want net als in het prinsdom was ook het voetbal in de East Midlands vaak niet om aan te gluren. De ploeg zwalpte rond de 12e plaats, verloor thuis van Manchester United en op bezoek bij Tottenham Hotspur, na de 1-4 tegen Crystal Palace mocht manager Claude Puel beschikken. Brendan Rodgers zag een uitdaging. ‘Een bijzonder getalenteerde groep die veel mogelijkheden heeft.’
De Noord-Ier had Celtic in twee seizoenen naar twee opeenvolgende titels en bekers geleid en had nog een contract tot 2021 in Glasgow, maar terugkeren naar de Premier League was na zijn pijnlijk ontslag in Liverpool (2015) een natte droom. ‘Ik was nooit meer onder de indruk dan tijdens Brendans trainingen en tactische besprekingen’, keek kapitein Steven Gerrard terug op de samenwerking met Rodgers. ‘Hij benadert elke speler anders, zijn one-on-one-management is ongezien.’
Dat wisten ze bij Leicester, dat dik 7,5 miljoen betaalde aan Celtic. Een dure maar noodzakelijke ingreep. De club moest zich dringend herdefiniëren, nadat het drie jaar geleden een van de mooiste sprookjes uit de voetbalgeschiedenis had geschreven. Leicester Football Club kampioen, ook al stonden The Foxes bij de bookmakers 5000 tegen 1 en waren ze bij de start van het seizoen als degradatiekandidaat getipt. ‘Een matige spelersgroep en een nieuwe manager, Claudio Ranieri, die vooral garant stond voor mislukking’, klonk het. Maar de Italiaan smeedde een uitzonderlijke eenheid, spelers werkten voor elkaar en het team was dodelijk in de omschakeling. Het onwaarschijnlijke gebeurde. Voor het grote titelfeest, mei 2016, werd tenor Andrea Bocelli ingevlogen. Beklijvende versies van Nessun Dorma en Con te partirò vulden de tribunes met ontroering, enkele maanden erna weerklonk de machtige hymne van de Champions League in het King Power Stadium.
Maar de muziek vervaagde. Er wás rekening gehouden met een terugval, maar de landing was harder dan verwacht. Bij momenten zelfs chaotisch. In amper twee jaar werden de zerken van drie managers – Ranieri, Craig Shakespeare en Puel – bijgezet op het trainerskerkhof, de club strandde anoniem op een twaalfde en negende plaats. Bij de komst van Rodgers, die tekende tot 2022, loerde de grijze middenmoot nog maar eens om de hoek. De Noord-Ier zou de club uiteindelijk naar plaats negen loodsen, maar het bestuur keek verder. Rodgers moest de radeloosheid, die in alle geledingen van de club had toegeslagen, weggommen. ‘We willen een duidelijke identiteit en spelstijl installeren. Leicester moet een ploeg zijn die de bal heeft of de bal zo snel mogelijk wil veroveren. Iedereen moet weer trots op de club kunnen zijn.’
Uitverkoop
De komst van Tielemans, benadrukte Brendan Rodgers, illustreert waar Leicester City wil voor staan: een club die hongerig is en die met een getalenteerde groep van nieuwe en veelal jonge spelers opnieuw succesvol wil zijn. Van de ploeg die in mei 2016 de titel vierde, zijn alleen nog doelman Kasper Schmeichel (33) en topschutter Jamie Vardy (32) zeker van hun plaats. N’Golo Kanté (36 miljoen, Chelsea) en Riyad Mahrez (68 miljoen, Manchester City) werden met woekerwinst verkocht, Robert Huth (35) ging begin dit jaar met voetbalpensioen, andere kampioenen – Jeffrey Schlupp (Crystal Palace), Andy King (Rangers), Danny Drinkwater (Burnley), Shinji Okazaki (SD Huesca) en clubicoon Danny Simpson (Huddersfield Town) – zette een stapje terug op de voetbalpiramide.
Wes Morgan, Christian Fuchs, Demarai Gray, Marc Albrighton en Daniel Amartey vierden in de lente van 2016 ook mee, maar moeten dit seizoen tevreden zijn met (korte) invalbeurten. De ploeg die met sprankelend en aanvallend voetbal trots op de tweede plaats staat, na Liverpool, is bijna onherkenbaar. Het resultaat van een fluwelen revolutie – stil en met respect -, maar tegelijk ook meedogenloos. Want, werd maand na maand duidelijker: de loyaliteit aan de spelers die voor de eerste landstitel in de toen 132-jarige geschiedenis van de club tekenden, wóóg.
Achter de schermen werd de voorbije twee jaar gewerkt aan een nieuw masterplan. De aanzet werd gegeven door Vichai Srivaddhanaprabha, de Thaise eigenaar die de fans van The Foxes liet dromen en bewees dat niets onmogelijk was. In 2010 had hij de club, een meeloper in de Championship, met respect voor fans en clubcultuur schuldenvrij gemaakt en naar de Premier League en titel geleid. Toen hij vorig jaar in oktober, in een helikopercrash na de thuiswedstrijd tegen West Ham United, met nog vier anderen om het leven kwam, werd voor het ergste scenario gevreesd. Maar zijn 34-jarige zoon, Aiyawatt, was onder de indruk van het respect en eerbetoon. ‘Ik zal er alles aan doen om hier de visie en dromen van mijn vader te realiseren.’
Rodgers drukte de voorbije acht maanden prominent zijn stempel op de staf van het eerste elftal, uitgebouwd tot een team van… 23 man.
Top, zoals Aiyawatt wordt genoemd, was vanaf dag één na de overname in 2010 nauw betrokken bij de club en is net als zijn vader een atypische buitenlandse eigenaar: diepe zakken en streng, dat wel, maar vooral in staat om te delegeren én te luisteren. Hij was/is onder de indruk van de knowhow van Jon Rudkin, Director of Football en Academy Director, die Harry Maguire in de zomer van 2017 voor 13,7 miljoen naar het King Power Stadium haalde. Deze zomer werd Maguire voor 87 miljoen aan Manchester United verpatst.
De jonge eigenaar vaart bijna blindelings op de koers van Rudkin, het brein achter de rekrutering van James Maddison. Vorige zomer vroeg tweedeklasser Norwich City 25 miljoen euro voor zijn kleine (1m75) middenvelder, met wisselend succes aan Coventry en Aberdeen verhuurd, maar terwijl andere clubs afknapten op de vraagprijs duwde Rudkin intern hard door voor de 21-jarige jeugdinternational. ‘Een speler met een enorme progressiemarge.’ Southampton sprong ook nog even mee, maar Maddison liet zich overtuigen door Ben Chilwell en Hamza Choudhury – ploegmaats bij de Engelse jeugdteams -, die van uit de jeugdacademie van Leicester naar de eerste ploeg waren doorgestroomd. Na goed een seizoen in de Premier League wordt de waarde van Maddison, onlangs opgeroepen door bondscoach Gareth Southgate, op 45 miljoen geschat.
Tielemans, een koopje
Vooruitkijken, het is de rode draad in de transferpolitiek van de laatste twee zomers, waarin het ene na het andere record sneuvelde. Van de spelers die sinds de zomer van 2018 naar de East Midlands afzakten, staan er zes in de top tien van duurste transfers in de clubgeschiedenis: Tielemans, (Monaco), Ayoze Pérez (33,4 miljoen, Newcastle), Maddison (25 miljoen, Norwich), Ricardo Pereira (22 miljoen, Porto), Caglar Söyüncü (21,1 miljoen, Freiburg) en Dennis Praet (21 miljoen, Sampdoria).
Helemaal bovenaan staat Tielemans, met 45 miljoen de duurste van allemaal. Maar Phil Neville, analist voor Match of the Day, vond het ‘bijna diefstal’ voor een jonge speler die vorig seizoen in amper 13 wedstrijden voor 3 goals en 5 assists tekende. En de harten had gestolen van de fans, die week na week ‘ Sign him up‘ zongen. Jamie Vardy, die maximaal profiteerde van Tielemans’ ingevingen en zag hoe de ploeg ook steeds beter begon te voetballen, had in een tv-interview een duidelijke boodschap voor zijn bestuur. Tielemans luisterde, blozend, mee. ‘Als je ziet wat voor creativiteit we achter ons hebben. Altijd zoeken naar de dodelijke pass, deze man. Ik denk dat de fans het perfect zeggen: haal hem binnen.’
Manchester United was ook geïnteresseerd. Vaag, want op Old Trafford werd getwijfeld over de vraagprijs en werden ook andere pistes gevolgd. Tielemans had geen zin om te wachten, maakte snel duidelijk dat hij naar The Foxes wilde en ook Leicester was vastberaden. Net zoals het dat bij de onderhandelingen over Pérez en James Justin (Luton, 6,7 miljoen) was.
De Spaanse aanvaller van Newcastle stond ook in de belangstelling van Valencia, Napoli en Monaco, maar Leicester had geen zin om in de rij te staan en af te pingelen. Het was meteen bereid de afkoopclausule te betalen, waarmee hij de op een na duurste speler in de clubgeschiedenis werd. Pérez was onmiddellijk inzetbaar, jeugdinternational Justin is de stand-in van de Portugese rechtsback Ricardo Pereira en illustreert de langetermijnvisie.
Een proactief transferbeleid, net zoals het voetbal dat Rodgers predict. Balbezit en snelle balcirculatie over de hele lengte van het veld, defensief moet de ploeg hoog druk op de tegenstander zetten. Ageren in plaats van reageren, ook náást het veld, benadrukte Brendan Rodgers. De beste talenten opsporen en rekruteren, is de dwingende opdracht die Lee Congerton in mei meekreeg toen hij als Head of Senior Recruitment werd aangesteld. Op voorspraak van Rodgers, met wie hij nog bij Chelsea (jeugd) en Celtic (scouting) had samengewerkt.
Rodgers drukte de voorbije acht maanden prominent zijn stempel op de staf van het eerste elftal, uitgebouwd tot een team van… 23 man, onder wie een pak vertrouwelingen die hij zelf binnenhaalde: T2 ( Chris Davies), veld- en linietrainer voor de verdedigers ( Kolo Touré), fysiektrainer ( Glen Driscoll), Head of Senior Recruitment (Congerton) en Head of Football Analytics ( Mladen Sormaz). En hij loopt bijzonder hoog op met Jose Fontes, een Portugese ex-bankier, en Callum Smithson, twee scouts die overal ter wereld op zoek gaan naar Rodgers’ profielen.
Het resultaat is een opwindende mix van spelers die frivool en dominant voetbalt. In Southampton werd het… 0-9 en Newcastle kreeg 5 goals om de oren, The Foxes domineerden Tottenham en Arsenal, en verloren alleen nipt in Liverpool (2-1) en Manchester United (1-0). Gedeelde tweede plaats met Chelsea, een puntje meer dan Manchester City. De bookmakers hebben de ratings van het begin van het seizoen aangepast: van 25-1 om in de top vier (en in de groepsfase van de Champions League) ging het naar 8-1. In het King Power Stadium mag eindelijk weer gedroomd worden.
Praet en Tielemans: twee Belgen, andere status
Youri Tielemans startte elke wedstrijd in de basis, maar Brendan Rodgers zag dat hij in zijn eerste maanden minder dominant en beslissend was dan vorig seizoen. ‘Een deel van de voorbereiding gemist, dat speelde mee’, gaf de manager onlangs toe aan The Telegraph. In de eerste tien wedstrijden (competitie en beker) amper 2 goals en 2 assists, de laatste vijf wedstrijden 3 goals en evenveel assists. ‘Hij heeft een onwaarschijnlijke vista, zeker voor iemand van 22 jaar. Een jongen met voetbalhersenen’, zei de manager, voor wie Tielemans de coach óp het veld is.
Ook Dennis Praet stond hoog op Rodgers’ lijstje, maar de manager vreesde het ergste toen zijn berichtjes onbeantwoord bleven. Een misverstand. De Noord-Ier had Praets Belgische nummer gebruikt… Toen de interesse concreet werd, informeerde de middenvelder bij Tielemans naar Rodgers’ manier van werken en voetbalvisie. En op de spelersbus zag hij de tweede helft van de oefenwedstrijd van The Foxes tegen Atalanta Bergamo. ‘Ik was verrast over de manier waarop Leicester tegen zo’n sterke ploeg hoog druk zette, verzorgd voetbal speelde en heel veel kansen creëerde. Ik was meteen verkocht’, zei hij midden september aan The Guardian.
Hij tekende op deadlinedag, 8 augustus in de Premier League, en hoopte om nog even naar huis terug te keren, maar werd door Rodgers meteen naar het oefenveld gestuurd. Zijn eerste twee trainingen werkte hij af op de schoenen van een collega, drie dagen later zat hij in de tribune tijdens de openingsmatch tegen Wolverhampton Wanderers. Hij debuteerde in een korte invalbeurt tegen Chelsea, maar is ook na 12 speeldagen nog altijd geen eerste keuze op het middenveld, waar Tielemans, James Maddison en jeugdproduct Harvey Barnes (voorlopig) hoger in de pikorde van Rodgers staan. Maar de manager predikt geduld. ‘We hebben veel alternatieven, maar Praet brengt altijd kwaliteit. Hij denkt en speelt vooruit, is balvast en begrijpt hoe we willen voetballen.’
