Jan Olde Riekerink kreeg, deels door de financiële problemen van AA Gent, een grondig gewijzigde selectie in handen. Dat leidde tot heel wat gepuzzel om ook het helemaal nieuwe elftal vorm te geven. Topschutter Alexandros Kaklamanos vertrok naar Standard en ook boegbeeld Gunther Schepens paste niet langer in het sportieve plaatje van de Nederlandse trainer. In zijn zoektocht naar meer sportief succes – want de achtste plaats van vorig seizoen werd binnenskamers op ontgoocheling onthaald – koos AA Gent voor verjonging en een grotere Belgische inslag.

Verdediging

Frédéric Herpoel mocht (wegens zijn zware contract) maar moest niet weg. De doelman verkoos niet in te gaan op een aanbieding van het Turkse Trabzonspor. Sportief zonder twijfel een goede zaak voor Gent, want Herpoel was vorig seizoen meerdere malen puntenpakker voor zijn ploeg. De international is de rust zelve, sterk op de lijn en schuwt elk risico. Doublure Olivier Van Impe is zijn tegenpool. Hij viel tijdens de voorbereiding nog op schoonheidsfoutjes (gebrek aan concentratie) te betrappen.

Dat er in de defensie duchtig gesleuteld zou worden, lag gezien de problemen vorig seizoen voor de hand. In het centrum moet Tjörven De Brul aan de zijde van David Van Hoyweghen (altijd sober, kan perfect een mannetje uit de wedstrijd houden) Geri Cipi, vorig seizoen uitblinkend met zijn flaters, doen vergeten. Van de ex-Bruggeling wordt veel verwacht. Niet alleen dat hij met zijn fysieke présence en kracht de verdediging stuurt, maar ook dat hij met zijn goede kopspel voor doelgevaar zorgt op stilstaande fasen. Dieter Dever, die nog wat aan wendbaarheid kan winnen, is een degelijk alternatief.

Op rechts moet routinier Jacky Peeters voor diepgang en flankvoorzetten gaan zorgen. Aan de overzijde strijden Ibrahima Faye en (de rechtsvoetige) Hamad Ndikumana om een basisstek. Ook Jimmy Hempte kan op links worden uitgespeeld. Faye maakte veel progressie. Hij werd minder onstuimig en is iets krachtiger in de duels dan zijn Rwandese concurrent.

Middenveld

Het probleem van de verdedigende middenvelder raakte vorig seizoen pas opgelost toen Olde Riekerink Jacky Peeters daar posteerde en later ook Gaby Mudingayi. Bij de Congolese Belg, even zelfs international, zorgde dat voor een complete metamorfose. Plankenkoorts en schrik voor de verkeerde pass verdwenen en hij durft al eens verbaal de bal op te vragen. Maar of dat genoeg is voor een basisstek valt te betwijfelen. Matthieu Verschuere (ervaring zat, technisch vaardig en met een bijzonder goed overzicht) werd immers niet teruggehaald voor de invallersbank, terwijl Davy Theunis vooral door zijn loopvermogen en infiltratiekracht indruk maakte tijdens de voorbereiding.

Het einde van de carrière van Bart Willemsen (heup) was een serieuze streep door de rekening. Hij had de ideale verbindingsman tussen middenveld en aanval moeten worden. Iets waartoe Nasredine Kraouche ook in staat moet worden geacht, maar dat zal dan veeleer als tweede, afhakende aanvaller moeten gebeuren. Olde Riekerink lijkt immers te gaan opteren voor vier middenvelders, waarbij John Machethe (rechts) en Steven Ribus (links) de voorkeur krijgen op de jonge Nederlandse lefgozer Jonathan Constancia en Jimmy Hempte.

Aanval

Zonder echte targetman (ook de toch grote Patrick Dimbala is dat niet) kiest AA Gent meer voor ééntijdsvoetbal en een snelle balcirculatie over de grond. Het lijkt er dan ook sterk op dat goaltjesdief Ivica Jarakovic zal worden gekoppeld aan de snelle en technisch sterke Venance Zézé Zézéto. Dimbala begon goed, maar verviel in oude fouten : te gemakzuchtig, te introvert en mentaal niet de sterkste. Jarakovic is niet echt een meevoetballende spits, maar meer iemand die op de loer ligt om kansen te verzilveren. Mogelijk maakt hij handig gebruik van de ruimte die wordt gemaakt door de dribbel- en passeerbeweging van Zézéto. Ook is het de bedoeling dat er vanuit het middenveld spelers in de zestien meter verschijnen.

Conclusie

De verjongingskuur heeft zeker tot kwaliteitsverlies geleid. Dat de grote schoonmaak zo drastisch werd doorgevoerd, betekent dat er opnieuw van nul moet worden begonnen met het bouwen van een ploeg. Met de in 2006 geplande verhuizing naar het nieuwe stadion in het vizier zal de druk om goede prestaties te brengen gekoppeld aan offensief en herkenbaar voetbal (waar vorig seizoen weinig van te zien viel) alleen maar toenemen. De uitdaging voor Jan Olde Riekerink is dus groot. Vijf opeenvolgende nederlagen, zoals de ploeg vorig seizoen overkwam, worden nu vast niet meer getolereerd. Een plaats bij de eerste vijf is wat er van de trainer en zijn spelers verwacht wordt. Of dat met deze kern haalbaar is, blijft – om het zacht uit te drukken – een grote vraag.

door Frédéric Vanheule

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content