Na de dubbele CL-kwalificatiewedstrijd die hij met Viktoria Pilsen tegen Olympiacos afwerkt, voegt de Slowaak Patrik Hrosovsky zich bij KRC Genk waar hij als verdedigende middenvelder de nieuwe patron moet worden. De aankoop van de 27-jarige Hrosovsky is opvallend omdat hij ouder is dan de 26 jaar die Genk doorgaans als leeftijdslimiet hanteert bij het aantrekken van nieuwe spelers.
In tien jaar (hij belandde al als jeugdspeler in Pilsen) groeide de Slowaak uit tot de absolute spelbepaler en patron van de Tsjechische club die afgelopen seizoen vicekampioen werd. Drie keer stond hij de voorbije jaren op het punt te vertrekken, even vaak liet de club hem niet gaan. Uit erkentelijkheid gunt men hem nu wél die uitgaande transfer, op zijn leeftijd zowat de laatste kans op een nieuw buitenlands avontuur. Naast Genk waren ook nog een paar Italiaanse clubs en het Engelse West Ham geïnteresseerd. Het eerste voorstel van Genk, zo’n vijf miljoen, vond Pilsen nog te laag, maar het nieuwe voorstel van ongeveer zes miljoen én het feit dat de speler nog mocht blijven voor de belangrijke Europese wedstrijden gaven de doorslag.
Nationale ploeg
De afgelopen jaren hoorde Hrosovsky altijd bij de top drie van de beste voetballers in Tsjechië. Voor journalisten is de ietwat timide maar intelligente prof een goeie klant. Toen Genk zijn interesse toonde, ging hij meteen een aantal wedstrijden van de Belgische club bekijken, om een idee te hebben van wat hem eventueel wachtte.
In principe is Hrosovsky een verdedigende middenvelder, maar omdat hij het spel goed leest, kan hij ook in een meer vooruitgeschoven positie aantreden. De Slowaak geldt als iemand die altijd zijn verantwoordelijkheid neemt en leiderscapaciteiten heeft.
Opvallend is dat de middenvelder zijn status bij Pilsen nooit kon doortrekken naar de nationale ploeg. Daar zit hij sinds zijn debuut in 2014 aan amper 23 wedstrijden. Op het EK 2016 in Frankrijk debuteerde hij in de basis, maar moest hij vanaf de tweede match weer genoegen nemen met een plaats als invaller, in een ploeg waar op het middenveld alles nog steeds draait om Marek Hamsik.
3 anekdotes 1 Op de fiets
Na de training in het Nederlandse Horst, waar Genk op stage was, leggen de spelers de anderhalve kilometer naar het Parkhotel in Horst op de fiets af. Niemand heeft problemen om zich op twee wielen voort te bewegen, zo te zien. Als Genk straks even makkelijk door de competitie fietst, wordt het weer feest in Limburg.
2 Rijbewijs
De 17-jarige Zweedse aanwinst Benjamin Nygren mist de eerste deftige oefenmatch van Genk, tegen Maccabi Tel Aviv. De reden? Hij haalt die dag zijn rijbewijs. Dat was zo afgesproken voor de transfer. Achteraf bekeken had hij dat nog niet nodig gehad, met al dat gefiets.
3 Peter Gabriel
Vanaf nu heeft trainer Felice Mazzu als bijnaam ‘ Peter Gabriel‘. Komt er van als je bij je inwijding Gabriels hit ‘Solsbury Hill’ uit 1977 aanheft. Op weg naar de hoge tonen leek het volgens insiders alsof Mazzu écht een steile heuvel aan het beklimmen was. Maar hij is er wel op geraakt. Nu KRC Genk nog.
jong talent Ianis Hagi
Met de zoon van de ‘Maradona van de Karpaten’ haalde Genk een speler die gegeerd werd door verschillende Europese topclubs. Ianis (20), geboren in Istanboel toen zijn vader daar voor Galatasaray voetbalde, heeft dezelfde speelstijl als papa Gheorghe. Hij is een technisch begaafde, klaar kijkende aanvallende middenvelder. Hij was amper zestien jaar en twee maanden toen hij in Roemenië in december 2014 zijn eersteklassedebuut maakte. Dat was met FC Viitorul Constanta, de club die in 2009 door Gheorghe Hagi opgericht werd met de bedoeling jong talent op te leiden, en die na een steile opmars in 2013 in eerste klasse belandde. In 2016 verhuisde Ianis naar Fiorentina, waar hij amper speelde. Vorige zomer keerde hij terug naar Viitorul. In juni was hij de draaischijf van de U21 van Roemenië op het voorbije Euro, maar intussen heeft hij ook al vijf A-interlands op zijn naam staan, sinds zijn debuut op 17 november 2018. Met een transfersom van ruim acht miljoen euro is hij Genks duurste inkomende transfer ooit.
3 vragen aan een clubmens: Pierre Denier
1 Wat heeft je afgelopen seizoen het meest verbaasd bij Genk?
‘De kwaliteit van het voetbal het hele jaar door, ondanks de drukke kalender. Om de drie à vier dagen speelden we matchen waarbij ik me afvroeg of de spelers de vermoeidheid niet voelden. Dat ze zo snel herstelden en het hele jaar fit bleven, vond ik spectaculair. Dikwijls zegden we na een wedstrijd ook: dit was de beste match die we dit jaar gezien hebben. Maar dat zegden we twee weken later opnieuw. Plus de ontluiking van een aantal spelers. Sander Berge is voor mij een topper zoals je er maar om de zoveel jaar één ziet voorbijkomen.’
2 Wat is jouw aandeel in het succes van dit KRC Genk?
‘Samen met Wout Maris probeer ik alle praktische zaken te doen zodat de spelers zich niets moeten aantrekken. Ik heb Engels geleerd en ben met de computer beginnen werken. Ik probeer de problemen op te lossen voor ze bij de trainer belanden.Ik ga ook mijn 46e seizoen in bij stamnummer 322, het vroegere stamnummer van Winterslag. Eerst 14 jaar bij Winterslag, nu mijn 32e met Genk.’
3 Wat herken je nog van het KRC Genk uit 1998, wie is de Pierre Denier in deze selectie en wie kan een zangcarrière beginnen?
‘Een zangcarrière had Patrick Houben, kunnen beogen. Dat was en is nog steeds een echte Elvisfan. In de huidige groep nam Dieumerci Ndongala wel eens de microfoon om een feestje op te zetten.
‘Ik had bij de fusie gedacht dat het veel vlugger zou gaan. Maar het heeft toch bijna tien jaar geduurd eer het echt begon te werken. Vier titels en vier bekers in 30 jaar is niet slecht, hé. Met Felice Mazzu hebben we nu iemand met de mentaliteit van hier. Van de huidige spelersgroep herken ik het meest van mezelf in Bryan Heynen, op menselijk vlak en als speler. Een nuchtere jongen van hier. Hij heeft meer kwaliteiten dan ik. Hij ziet het heel snel, al had ik misschien meer een actie in huis.’
