Stond Nol Hendriks vroeger vooral bekend als de man die Belgen naar Roda haalde, steeds vaker treedt hij ook naar voren als de man die Belgische clubs financieel steunt.

Eigenlijk had hij net als zijn vader in de mijnen terecht kunnen komen, maar toen Nol Hendriks op zijn veertiende de school verliet, voelde hij meer voor een baan in de textielsector. In die branche is het dat hij na vijftig jaar inmiddels aan het hoofd staat van acht winkels met honderd vijftig personeelsleden. De financiële ruggensteun die zijn bedrijf hem gaf, heeft hij altijd graag ten dienste gesteld van zijn andere passie : het voetbal. En passie is waar het om draait.

“Sommige van mij personeelsleden bellen mij tijdens hun vakantie vijfentwintig keer per dag”, vertelt hij. “En functioneel. Het moet je hobby zijn. Mijn algemeen directeur is nu bijvoorbeeld drie weken met vakantie en heeft nog nooit gebeld. Nou, dan ben je niet bezeten. Hij is er pas van februari, dus we zullen het er maandagmorgen wel even over hebben. Je moet de kar trekken. Kijk, als er vroeger een vrachtwagen aankwam, loste ik het eerste karton en kwam iedereen achter me aan. Je moet je nek durven uitsteken en vooropgaan in de strijd. Ook in het voetbal. Anastasiou en Soetaers bijvoorbeeld heb ik bij Anderlecht twee keer aan het werk gezien : een keer tegen Lokeren, waar ze matig waren, en een keer in een wedstrijd die ze met 7-1 verloren en waarin ze alletwee dramatisch speelden. Toen heb ik ze gekocht ! Ik zag Zelenka goed invallen in het tweede elftal, maar het koppie beviel me niet. Dat stugge past niet bij Roda. Hier moet het vrolijk zijn.”

Nol Hendriks is in België vooral bekend als de rijke suikeroom van Roda JC die in België op uiteenlopende manieren belangen heeft bij RC Genk, Maasmechelen, SK Lommel en tot vorig seizoen ook bij Harelbeke.

“Eigenlijk werken we als Roda alleen met Maasmechelen samen. Lommel heeft niks met de club vandoen : dat is persoonlijk, en wat ik met Genk heb ook. Alleen hebben we daar de mondelinge afspraak dat we elkaar helpen als het kan. Zo doende is Vergoossen daar naartoe gegaan en kon Paas bij ons komen voetballen. Ik ben bij Roda dominant aanwezig, maar bij de rest van de clubs wil ik het niet. Ik hou maar van één club : Roda. Maar ik kom graag in Genk.”

Nummer 31 van de selectie, zoals hij zichzelf noemt, schiet dus hier eens een lening voor, betaalt daar nog een speler, of zet ginds een samenwerking op.

“De trainer is daarbij heel belangrijk, want de speler moet verbeteren en de trainer moet erachter staan. We gaan ervan uit dat een speler, als hij gezond is, vijfentwintig keer in de basiself start. Als ze dat niet garanderen, dan is dat een transfer in de breedte en dan moeten ze hem niet pakken. Het is puur doelgericht. Wat het opbrengt speelt geen rol. En dat moeten een trainer en de club ondertekenen. Want een trainer kan in tussentijd weggaan en op die manier heeft de club een verplichting bij de nieuwe trainer. Ik vind dat wel belangrijk. Je kan in samenspraak met de club daarvan altijd afwijken – je moet niet met het mes op de keel werken -, maar je gaat ervan uit dat hij vijfentwintig keer in de basis begint. Op de bank kan een speler niet beter worden.”

En passant kan de textielbranche er alleen maar beter van worden.

“Ik denk dat ik ook aan de kanten van Lommel misschien wel met een textielzaak begin. Zo ben ik ook in Genk op overnamepad. In Maasmechelen ben ik met een pand bezig. Kan ik het voor de prijs krijgen die ik wil, komt er daar ook een zaak. Het voordeel zit in de inkoop. Ik heb twee skyboxen bij Roda, waar ik elke twee weken leveranciers ontvang.”

Hoe verankerd zit Nol Hendriks in het Belgisch voetbal ? Een overzicht.

HARELBEKE

-Had er vorig seizoen Denis Guedes de Sousa lopen. Speler die hij nu terughaalde naar Roda.

Nol Hendriks : “De Sousa heeft in Harelbeke altijd gespeeld. Ze hadden een roulatiesysteem, maar daar is hij nooit in gebruikt. Hij is alleen één keer geschorst en één keer geblesseerd uitgevallen. Als je De Sousa nu ziet spelen, kan hij goed voetballen. Bij Harelbeke was het bal afnemen ogen dicht en bal naar voren. Daar is hij dus niks vooruitgegaan. Ik vond niet dat hij bij Harelbeke op de goede plaats zat. Hij mag best weer een jaar naar België, maar hij moet vooral bij een goede trainer terechtkomen, een trainer die goed voetbal speelt, want voetballend is hij niet vooruitgegaan bij Harelbeke. Als ik een Van der Elst, een Van Veldhoven bezig zie : daar wordt goed gevoetbald. Hij is zo’n type die dat nodig heeft. We hadden hem graag in de eerste ploeg van Roda gehouden, maar hij mag geen officiële wedstrijden spelen. Enfin, hij mag wel officiële wedstrijden spelen, maar dan moet hij in een hogere salarisschaal komen en dat wil ik nog niet. Ik wil hem wel voor een goed inkomen, maar niet voor een super inkomen. En voor een club als Maasland is hij te goed. Hij moet echt in eerste klasse spelen.”

SK LOMMEL

-Zorgde toen burgemeester Louis Van Velthoven en sponsor JBC kwamen aankloppen voor bankgaranties om Lommel aan de vereiste licentie te helpen.

-Financierde de transfer van Predrag Filipovic van Eendracht Aalst naar Lommel.

Nol Hendriks : “Lommel is gewoon een korte liefde, of liever : nog geen liefde, een flirt. Ik kwam er toch altijd een paar keer per jaar en de burgemeester heb ik misschien ook nog een keer nodig. Zo gauw als Lommel de betalingen heeft afgelost door de verkoop van een speler of spelers, is het verhaal voorbij en blijf ik gewoon als supporter wel eens naar een wedstrijd komen kijken. Je moet wel eens een speler kopen voor de balans in het elftal. Dat doe ik bij Lommel niet. Ik ga ervanuit dat als een speler over twee jaar verkocht wordt, dat met een meerwaarde gebeurt. Zo worden die schulden gesaneerd. Ik zit bestuurlijk nergens in en dat wil ik ook niet. Met Jean-Baptist Claes ( JBC, nvdr) willen wij spelers kopen die Lommel kan gebruiken en waar wij meerwaarde in zien. Als die speler verkocht wordt, wordt dat afgelost op wat wij gefinancierd hebben in Lommel.

“Eigenlijk had ik graag Filipovic gekocht voor Roda, maar ik haalde hem voor Lommel. Dat recht heb ik wel : als ik hem wil doorverkopen, beslis ik wanneer. Hij kan op ieder moment weg, maar Lommel heeft wel de eerste optie om hem aan te werven voor de prijs waarvoor ik hem verkoop. Hij past als opkomende verdediger ook in het systeem van Roda en ik vind hem erg goed, maar hem nu al overnemen, dat kan je niet maken. Als ik hem graag zou hebben, moet ik minstens een jaar wachten, vind ik persoonlijk. Want alle werk om hem te krijgen – onderhandelen met de speler en Aalst – heeft Lommel gedaan.”

RC GENK

-Enige club in België waar Hendriks in de algemene vergadering zit.

-Schoot Genk zes jaar geleden in tweede klasse geld voor om schulden af te lossen. Moet daarvan, luidt het, nog zo’n tachtig procent terugkrijgen. Een deel daarvan wordt hem vergoed door middel van reclame voor zijn textielbedrijf die hij op de club mag voeren.

Nol Hendriks : “Maar van die extra plussen, maak ik nog niet voor een derde gebruik. Dat ik geld te goed heb, geeft me echt geen moreel overwicht op de club. Ik bemoei me nergens mee. Met terugbetalen zijn ze druk bezig en het valt me best tegen wat er al terug is ( lacht). Maar dat zal wel komen ( grijnst). Spelers heb ik daar niet en ze hebben totaal geen verplichtingen, behalve dat ze moeten betalen. Ik denk wel dat we elkaar helpen als het mogelijk is. Bijvoorbeeld, als een van beide een speler op overschot heeft die de ander kan gebruiken. Maar totnogtoe is het niet gebeurd.

“Ik zit in de algemene vergadering, maar ik ga nooit naar vergaderingen. Ik wil er niks te vertellen hebben. Ik kom er graag, hoewel ik die bestuurswisselingen jammer heb gevonden en er daardoor de laatste tijd niet zoveel ben geweest. Er zijn wat mensen weggegaan die ik ook ontzettend graag had. Hoe je het ook wil noemen, Jos Vaesen is wel de baas in Genk. Ik zeg wel eens tegen hem : stop er nou eens een miljard in, die krijg je terug ! Dat kon makkelijk, hoor. Hij had er iets meer in moeten steken.”

MAASLAND MAASMECHELEN

-Stelde namens Roda JC vorig seizoen Delwarte en Eberlé ter beschikking.

-Zette met zijn assistent Wim Freusch namens Roda JC een vijfjarig samenwerkingsverband op. Hendriks en Freusch zetelen met vier mensen van Maasmechelen in de nieuw opgerichte sportieve cel. Jaarlijks krijgt Maasland financiële steun en de kans op gratis maximaal vier spelers van Roda. Alleen de wedstrijdpremies moeten door Maasland worden betaald. Spelers van Maasland krijgen als ze voor de eerste ploeg in aanmerking komen, de kans naar Roda te gaan. Maasland zal op dezelfde manier (4-4-2) voetballen als Roda. Wim Freusch, assistent van Hendriks, werd technisch directeur bij Maasland en zit er in de raad van beheer. Voor sponsoring wordt samengewerkt en eens per jaar kunnen bestuursleden en abonnementhouders gratis naar een match van Roda.

Nol Hendriks : “Delwarte en Eberlé hebben er alle wedstrijden in gestaan. Dat was niet verplicht – en ze mogen ze na vijf minuten wisselen – maar we laten ze alleen maar gaan als ze kunnen spelen en bij ons niet in het tweede elftal moeten staan. Delwarte gaat weer terug, die is verhuurd aan Bergen. Eberlé is een Duitser en gaat ook terug, omdat hij negen maanden onder dienst moet in Duitsland. Anders hadden we hem bij ons gehouden. Het is nu te moeilijk omdat hij niet volledig kan meetrainen en Maasmechelen is dichterbij voor hem, dat is makkelijker.

“We zien de samenwerking met Maasmechelen vooral als een verbreding van de jeugdopleiding. Hier in Nederlands Zuid-Limburg zitten we met drie verenigingen voor 550.000 inwoners. Daar kunnen we niet een goede jeugd vandaan halen, want op landelijk niveau maken we niks als clubs, omdat je hier in Nederland je plaats moet verdienen. Als je club eerste klasse speelt, speelt je jeugd niet automatisch ook eerste klasse. Dat gaat met een promotie-degradatieregeling van de jeugdploegen zelf. Het achterland is te klein. We hebben ook Duitse jeugd, maar zo gauw als ze een goede opleiding hebben gekregen en vijtien jaar zijn, spelen ze alweer in districtteams en worden ze door de grote ploegen in Duitsland weggehaald. Dus dan doe je het werk voor niks.

“Ten opzichte van Belgen hebben wij nu eenmaal meer te bieden dan België. Dat is de realiteit. Maasmechelen blijft baas in eigen huis. Wij adviseren, maar verder hebben wij geen enkele inspraak in hun beleid. Er staat in de overeenkomst maar één ding wat moet : ze moeten in tweede klasse blijven. Derde klasse heeft geen uitstraling meer, daar kunnen wij niet met spelers naartoe. Zij bepalen of ze een speler van ons willen hebben voor een bepaalde plaats. De omgekeerde weg zal zich minder voordoen. Het gaat toch vooral om jeugd. Wij hebben zelf maar een tachtigtal jeugdspelers en daar werken heel veel trainers mee. Ik denk en hoop dat Maasland door de samenwerking met Roda nog meer uitstraling zal krijgen naar de jeugd.”

door Raoul De Groote