WIST JE DAT
Zelfs de grootste kenners van het internationale voetbal zullen wellicht moeten passen als iemand hen vraagt een speler te noemen die deel uitmaakt van de Noord-Koreaanse nationale ploeg. Na het 0-0-gelijkspel tegen Saudi-Arabië, dat in de Aziatische voorronde een derde plaats en een kwalificatie voor het WK in Zuid-Afrika opleverde, beperkte trouwens ook het nationale nieuwsagentschap Korea News Service zich tot slechts drie lijntjes commentaar. Deze discretie ligt helemaal in de lijn van de praktijken van een land dat het predicaat “meest gesloten land ter wereld” draagt. Als bondscoach Jong-Hun Kim het bij hetzelfde team houdt als in de kwalificaties zal Noord-Korea in een 5-3-2-opstelling spelen met Jun-Il Ri als ouderwetse libero achter een viermans-verdediging en Tae-Se Jong diep in de spits. Gezien de bijzonder moeilijke loting – Noord-Korea neemt het in groep G op tegen Brazilië, Portugal en Ivoorkust – zal niemand het team deze voorzichtige houding kwalijk nemen. Temeer omdat het “land van de rustige ochtend” geen enkele speler heeft van internationale klasse. Enkel Yong-JoHong en Kuk-Jin Kim spelen in Europa, de eerste bij het Russische Rostov, de tweede bij de bescheiden Zwitserse tweedeklasser FC Wil. Het 2-2-gelijkspel dat de ploeg in de vriendschappelijke partij tegen Griekenland behaalde, geeft evenwel aan dat ook Noord-Korea niet mag worden onderschat.
De hierboven al genoemde spits Tae-Se Jong heeft in Azië wel een stevige reputatie want men noemt deze in Japan geboren zoon van een Noord-Koreaanse vader en een Zuid-Koreaanse moeder wel eens de Aziatische Wayne Rooney. Dat hij voor Noord-Korea koos, terwijl zowel Zuid-Korea als Japan, die hem ook graag wilden hebben, veel meer voetbaltraditie heeft, heeft vriend en vijand verbaasd.
De spelers van de Noord-Koreaanse selectie dragen de bijnaam “Chollimas”, een woord dat verwijst naar een gevleugeld paard dat opduikt in de Siberische en de Noord-Koreaanse mythologie. Volgens de legende legt dit paard duizend mijl per dag af en laat het zich onder geen beding berijden.
In elk geval is voetbal ook in Noord-Korea veruit de populairste sport: op een totaal van 24 miljoen inwoners zijn er 448.000 aangesloten bij een voetbalclub. Toch is het al 44 jaar geleden dat Noord-Korea er op een WK nog eens bij was: met name in Engeland in 1966. De Noord-Koreanen waren toen de grote sensatie, want na een nederlaag tegen de Sovjet-Unie en een gelijk spel tegen Chili versloegen ze Italië met 1-0 en stootten zo door naar de kwartfinales. In die kwartfinale in 1966 leken de Koreanen met een 3-0-voorsprong na 22 minuten tegen Portugal trouwens goed op weg naar nog meer roem, maar dat was zonder een grootse Eusebio gerekend. Die smeerde de Koreanen met vier goals nog een 5-3-nederlaag aan. Noord-Korea was naar Engeland gekomen met het etiket van “grote communisten”, maar slaagde er met snel en dartel countervoetbal in om de liefde van het publiek voor zich te winnen. Het zou echter nog tot oktober 2009 duren eer een Noord-Koreaanse selectie nog eens op Europese bodem zou aantreden.
Op de verschillende sites die weddenschappen organiseren, staan de Chollimas met een notering van 2000 tegen 1. Van de 32 landen die zich kwalificeerden voor de wereldbeker heeft enkel Nieuw-Zeeland met een score 3000 tegen 1 volgens de bookmakers nog minder kans om wereldkampioen te worden.
interview
Wat betekent het voor Noord-Korea om zich te kwalificeren voor het wereldkampioenschap? Jong-Hun Kim: Het is de eerste keer in 44 jaar dat we ons nog eens konden plaatsen voor het WK. Het is zeker een eer dat we erbij zijn in Zuid-Afrika.
Hoe komt het dat jullie je eindelijk nog eens konden plaatsen?
We hebben scouts gezet op al onze tegenstanders in Azië. Daardoor kenden we de sterktes, maar vooral ook de zwaktes van alle ploegen. Daar hebben we tijdens de kwalificatiewedstrijden optimaal van geprofiteerd. Zeker in de beslissende wedstrijd tegen Saudi-Arabië heeft onze voorbereiding de overwinning opgeleverd. Verder hebben mijn spelers echt hard gewerkt om in Zuid-Afrika te raken. Het was een lange weg, maar we hebben hem kunnen afleggen.
Wat waren de reacties in Pyongyang na de kwalificatie voor het wereldkampioenschap?
Iedereen liep op straat en ze verwelkomden ons toen we terugkeerden na de plaatsing. Alle mensen waren blij, bijna uitzinnig van vreugde. Het was een grootse dag voor ons land en het betekent duidelijk enorm veel voor de Noord-Koreanen om hun land te kunnen zien spelen op het WK.
Hoe denk je dat Noord-Korea het zal doen in Zuid-Afrika? Is het mogelijk om net als in 1966 de verrassing van het toernooi te worden? Ook toen zaten jullie in een enorm lastige groep, maar konden jullie je toch plaatsen voor de tweede ronde.
Het WK in Engeland in 1966 is natuurlijk al lang geleden, dus ik zou het eerlijk gezegd niet kunnen zeggen. Wat ik wel weet, is dat we nog moeten verbeteren en dat we hard zullen werken om effectief sterker te worden. We zullen ervoor zorgen dat we ons op de best mogelijke manier hebben voorbereid. Daarvoor zullen we zo veel mogelijk moeilijke wedstrijden spelen tegen sterke landen uit Afrika en Zuid-Amerika. Het zou natuurlijk enorm mooi zijn als we net als 44 jaar geleden het volk achter ons zouden kunnen krijgen. We gaan er alles aan doen, we zullen onze huid duur verkopen. Als we zoals altijd spelen vanuit een goede organisatie en uitgaan van onze eigen krachten, dan kan alles.
Hoeveel steun krijgt de nationale ploeg van de president, Jong-Il Kim?
Jong-Il Kim heeft ons ongelooflijk hard gesteund. Hij is de leider van ons land en wanneer hij een mogelijkheid ziet om ons te zien spelen, zal hij het zeker niet nalaten. Hij houdt van voetbal, net als alle Noord-Koreanen. Ik denk dat we zonder zijn onvoorwaardelijke steun niet in staat waren om het WK in Zuid-Afrika te bereiken.
esm/worldsoccer
We kenden de sterktes en zwaktes van al onze tegenstanders.
