Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Freelancejournalist

Club Brugge is klaar voor de Champions League, Alin Stoica nog niet helemaal. Maar : ‘Hij voelt zich hier als een vis in het water.’

Het is donderdagochtend even na negen en het is alweer aanschuiven aan het nieuwe clubcafé Extra-Time dat pas een uur later opengaat. Eén week na de start van de verkoop van Champions League-abonnementen is duidelijk dat Club Brugge tegen Barcelona, Lokomotiv Moskou en Galatasaray voor een uitverkocht stadion zal spelen. Al helemaal uitverkocht zijn de shirtjes van Alin Stoica. Het nummer 32 moet besteld worden. “De dag dat in de krant stond dat hij getekend had, kreeg ik om kwart na negen al telefoon voor vijf truitjes”, vertelt Lieve Degrande van de clubshop. ” Timmy Simons verkoopt ook heel goed en vorig seizoen deed Mendoza het uitstekend, maar dit maakte ik nog niet eerder mee.”

Alin Stoica is herboren in blauw en zwart. Club Brugge lééft. “De transfer van Stoica, waar België een beetje van op zijn kop staat, is daar maar één element van”, benadrukt secretaris Jacques De Nolf. “De komst van die Saeternes is een bevestiging van de ambities van het bestuur. Er is de perfecte competitiestart en voor het eerst in tien jaar de kwalificatie voor de Champions League, na twee moeilijke confrontaties in evenveel voorrondes. En : er is de zeer goeie prijs, die de toeloop ongetwijfeld bevordert. Stoica, oké, natùùrlijk, maar ik zou anderen absoluut niets te kort willen doen. Een Simons, een Englebert, een Dany Verlinden. Uiteindelijk sleepten wij die kwalificatie uit de brand zonder Alin. Heel Brugge heeft een beetje op zijn poten moeten staan om er te komen. Niet alleen de spelers, maar ook de entourage, de werkers hier, de mensen die het moeten doén om dat zoveel mogelijk in goede banen te leiden.”

Rond het oefenveld staat zich die ochtend onder een milde nazomerzon een man of vijftig aan toch vooral Alin Stoica te vergapen. “’t Is toch een fijn manneke, hé, van gestel, als je ’t vergelijkt met Gert Verheyen“, gaat het onder andere. Trond Sollied wijdt zijn shadowgame aan de integratie van dat fijn manneke in het verfijnde ploegspel, aan de basisprincipes die het collectief schragen. Links in de offensieve driehoek wordt Alin Stoica looplijnen aangeleerd. Runs, ook loopacties om ploegmaats vrij te krijgen. Lopen zonder zelf de bal te krijgen warempel. Het fijnbesnaarde jongentje wordt ook demonstreerd hoe hij mee de pressing moet voeren. Het mag van beide kanten de corners trappen en het mag bij vrijschopnummers in het muurtje postvatten, ook om eventuele onrechtstreekse ballen eventueel binnen te tikken.

Maandag werd het jongentje conditioneel getest, vandaag zijn de resultaten bekend. “Blijkt dat hij een conditionele achterstand heeft en nog wat moet bijtrainen”, zegt assistent-trainer Chris Van Puyvelde. “In samenspraak met de kinesitherapeuten heeft hij een apart programma gekregen dat hij er zal moeten bijdoen, met hartslagmeter, om dan ook telkens de resultaten te laten uitprinten en te zien hoe zijn vooruitgang is. Eens zijn algemene uithouding beter is, zullen automatisch ook de blessures verminderen die hij vroeger regelmatig had. En dan zijn er nog wat andere dingen waar we met hem aan zullen werken, zoals explosiviteit. Ik zie wel bereidheid om te trainen, moet ik zeggen. Maandag bijvoorbeeld moest hij na die conditietest nog wat loslopen, maar ik zag dat hij nadien op eigen houtje ook nog wat powertraining aan het doen was. Dan weet je : hij weet heel goed waar hij mee bezig is.”

Na de training klampt Jacques De Nolf hem aan, om voor de pakweg twaalfde keer nog maar eens een niet onaardige vrijstaande woning te gaan bekijken. Want de jongeheer Alin Stoica is nog altijd niet definitief onder dak. Hem huisvesten blijkt niet zo simpel. “Hij wil aan de rand van de stad een gemeubeld huis met drie slaapkamers om zijn zus en zijn ouders royaal te kunnen ontvangen”, aldus De Nolf. “We volgen hem daarin, want we willen hem ook dat familiale waar hij zich zo goed bij voelt niet ontzeggen.”

Nestwarmte. Dat heeft ook voorzitter Michel Van Maele, die hem doorgaans Alain pleegt te noemen, zeer goed begrepen. “De burgemeester heeft daar inderdaad zeer goed op ingespeeld door hem zo een beetje als zijn tweede vader te omringen. Samen op stap gaan en Alin bij hem thuis laten slapen : wie kan dat zeggen ? Het maakte het hem makkelijker om snel een band met Club Brugge te creëren en zich hier thuis te voelen.”

’s Anderendaags speelt Alin Stoica in Ingelmunster tegen Metallurg Donetsk zijn eerste volledige wedstrijd voor Club Brugge, voor de rust links en erna rechts in een offensieve driehoek. Het wordt 2-3. Het nummer 32 doet hard zijn best, ook in defensief opzicht, is zeker voor de rust betrokken bij een aantal vlotte combinaties en brengt net na de rust de tweede goal aan. Maar negentig minuten scherpte zit er in deze fase nog niet in. “Je ziet dat hij momenteel nog meters mist”, zegt achteraf een tevreden Trond Sollied. Of hij hem niet zal gebruiken in een omgekeerde, defensieve driehoek, met twee verdedigende middenvelders in zijn rug, zoals de jongen het zelf het liefst doet ? “Dat weet ik niet. Eerst moet hij zo scherp mogelijk worden, dan zullen we zien.”

Het is de laatste rustige week. Vrijdag reist Club naar Standard. De woensdag erop naar Barcelona. Enzoverder. Niet meer met de bus noch met lijnvliegtuigen, wel met charters vanuit Oostende, zoals Trond Sollied het wil. Weg files, tussenlandingen, omslachtige controles, vertragingen en toestanden. “De trainer wil de verplaatsingen in de meest optimale omstandigheden laten verlopen om de tijd en de vermoeidheid te beperken”, legt Jacques De Nolf uit. “We zijn hem daarin gevolgd. Als er resultaten zijn en je kwalificeert je voor de Champions League, is het ook een beetje meer toegeven van onze kant, hé.”

Alin Stoica, zo lijkt het, wordt de komende weken vooral van waarde via invalbeurten. “We zullen nauwlettend toezien op zijn fysieke paraatheid”, zegt Chris Van Puyvelde. “Geleidelijk opbouwen, zodat we hem niet verbranden of dat hij door een teveel aan inspanningen geblesseerd raakt, want dan zou het weer vanaf nul herbeginnen zijn. We praten niet over zijn verleden, laten hem zijn wie hij is en laten hem groeien. Ik denk dat het belangrijk is dat hij met een propere lei kan beginnen, zeker voor iemand van zijn leeftijd die al alle hoogtes en laagtes heeft gekend, die zowel een grote vedette op het allerhoogste niveau is geweest als een lappenmandvoetballer. Ik kan alleen zeggen dat ik tot nu toe veel positiefs zie. Bijvoorbeeld, het eerste wat hij na zijn doelpunt tegen KV Mechelen deed, was Ristic bedanken voor de pass. Elke speler is toen trouwens ook bij hem geweest om hem te feliciteren. In een groep heb je altijd jongens die je beter liggen dan andere, maar dit getuigt toch van wederzijds respect dat er moet zijn.”

Ze zijn er in Brugge vrij gerust in. Alleen in het Brusselse, wordt gezegd, zijn er enkelen niet geheel op hun gemak. “Ik weet alleen : in Monaco ontmoetten we Alain Courtois, Michel Verschueren en Roger Vanden Stock, maar is er over Stoica geen woord gesproken”, zegt Jacques De Nolf. “Geen allusie op gemaakt, geen grapje, niks. Nu, hij is er zes jaar geweest en ik denk niet dat zijn kwaliteiten ooit in twijfel zijn getrokken. Als er daar nu mensen zijn die zeggen dat zijn rendement nul of één procent bedraagt, dan is dat voor hun rekening, hé. Wij hebben het risico genomen en hij is ons daar zeer erkentelijk voor. Als wij als bestuur in zijn interviews lezen dat hij zegt dat hij er alles aan zal doen om met Brugge zoveel mogelijk prijzen te winnen, dan is dat aangenaam, hé.”

“Wat er elders is misgelopen,” aldus nog De Nolf, “weet ik niet. Ik weet alleen dat er journalisten zijn die ons komen vertellen dat Stoica er bijna nooit lachte, dat hij ook nooit met een sjaal van de club rondgelopen zou hebben, dat hij introvert was en hier nu openbloeit. Ik vind dat een compliment voor ons allemaal. Zelf kan ik alleen zeggen : als ik hem zie, is het de aangenaamste boy die ik ken. Ik kan daar absoluut geen negatief woord over zeggen. Blijkbaar voelt hij zich hier als een vis in het water. Ik hoop dat het nog lang zo mag blijven.”

door Christian Vandenabeele

‘De truitjes van Stoica zijn al uitverkocht. Nooit eerder meegemaakt !’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content