NOUVEAUX ROUCHES

Het duo Venanzi-Preud’homme lijkt de afgelopen weken bevangen door koopkoorts. We trokken het blik aanwinsten van Standard eens open voor u.

We schrijven eind juni 2018. De transferperiode verloopt tot op dat moment meer dan rustig bij Standard. Slechts twee nieuwkomers werden aangetrokken: Samuel Bastien en Senna Miangue. Tussen eind juni en eind augustus zullen er slechts … drie volgen: Maxime Lestienne, Obbi Oulare en Orlando Sá. Het is duidelijk: Michel Preud’homme zal zich behelpen met de kern van Ricardo Sá Pinto.

Een jaar later verloopt de redenering compleet anders. MPH wil heel veel veranderen. Hij heeft een heel seizoen de tijd gehad om uit te zoeken welke profielen geknipt zijn om het voetbal te spelen dat hij in zijn hoofd heeft. Toen de competitie erop zat, wist hij al heel goed welk materiaal hij nodig had. En dus kon Standard al heel snel enkele dossiers afronden. ‘Als je weet wat je wilt en als je kunt realiseren wat je wilt, dan kun je dat maar best meteen doen’, aldus de coach.

Natuurlijk helpt het wanneer je net een veertigtal miljoen euro hebt binnengerijfd door drie sleutelspelers te verkopen ( Christian Luyindama, Razvan Marin en Moussa Djenepo). De club is niet van plan de vinger op de knip te houden in deze transferperiode. ‘Trots dat ik mijn handtekening bij Standard de Liège kan aankondigen, kijk ernaar uit om de kleuren van de Rouches te verdedigen’: dat is het officiële discours van een van de nieuwkomers deze zomer. Met name dat van de Belgische kampioen in … FIFA. Deze professionele e-sporter, Quentin Vande Wattyne, alias ShadooW, had aanbiedingen op zak om de spelconsole te bedienen in Frankrijk of Zwitserland, maar koos voor Sclessin. Hij komt van Mouscron, waar hij … einde contract was. Jawel, profs en contracten maken weldegelijk ook deel uit van het gamen.

Met alle nieuwkomers die al getekend hebben zal Preud’homme aan het hoofd staan van een kern van een veertigtal spelers wanneer iedereen de trainingen zal hervat hebben. Al maanden verwachten we het vertrek van nog enkele belangrijke spelers ( Guillermo Ochoa, Mehdi Carcela, Paul-José Mpoku), maar tot nader order maken zij nog altijd deel uit van de kern. Tegen eind augustus zal die afgeslankt worden, zoveel is duidelijk.

Laten we even kijken naar enkele fabrieksgeheimen van de neo-Rouches.

Amallah de wees

Het leven van Selim Amallah werd op zijn kop gezet toen hij vijftien was, op de dag dat zijn moeder bezweek aan een hersenbloeding op het moment dat ze net twee sneden brood in de broodrooster had gestopt. Hij was er helemaal kapot van en wilde niet meer studeren op school – van zodra hij een schrift opendeed zag hij zijn moeder op de grond liggen. Destijds speelde hij bij Anderlecht in dezelfde jeugdploeg als Charly Musonda. Zijn persoonlijke drama had een invloed op zijn spelniveau. De club kende de historie, maar hield er geen rekening mee toen op het einde van het seizoen de balans van elke jeugdspeler werd opgemaakt: game over.

Uiteindelijk kreeg hij het erg moeilijk om zich door te zetten in de jungle van de profs. Bij Tubize in tweede klasse was hij zelfs geen titularis. Nadien ging hij voor een tweede keer naar Mouscron en lukte het eindelijk. Een geniale assist tegen Standard afgelopen seizoen bracht hem weer wat dichter bij het verwezenlijken van zijn droom: een transfer naar een grote club.

Vojvoda de speelbalmigrant van Roland

Mërgim Vojvoda kent Standard goed. Hij bracht al eens drie jaar in de club door. Hij belandde in België door de burgeroorlog in ex-Joegoslavië: zijn ouders ontvluchtten de conflicten en streken een beetje op goed geluk hier neer.

Aan zijn eerste leven als Rouche bewaart hij geen geweldige herinneringen: men geloofde nooit echt in hem en ondanks een profcontract kreeg hij nooit een plaatsje in de A-kern. Dat was in de tijd van Roland Duchâtelet, die hem bij twee clubs uit zijn netwerk stalde: STVV en Carl Zeiss Jena (in de Duitse vierde klasse). Uiteindelijk mocht Mouscron hem gratis overnemen. Daar kende hij drie goed gevulde seizoenen, met meer dan honderd gespeelde wedstrijden.

Vraag Vojvoda vooral niet naar de oorlog die zijn levensweg heeft bepaald. Hij koestert een diepe liefde voor Kosovo, het land waarvoor hij ook international is. Zijn afkeer voor Serviërs is immens. Hij tolereert amper degenen die bij dezelfde club spelen als hij.

Boljevic beter dan Morioka en Gano?

Waasland-Beveren heeft niet de gewoonte om zijn spelers duur te verkopen. Tot voor deze zomer waren er slechts twee uitgaande transfers die de clubkas meer dan 2 miljoen euro opbrachten. Twee jongens dan nog die helemaal flopten bij hun nieuwe ploeg: Ryota Morioka bij Anderlecht en Zinho Gano bij KV Oostende.

Toen Standard kwam informeren naar de Montenegrijnse flankspeler Aleksandar Boljevic, legde het bestuur van de Oost- Vlamingen de lat in eerste instantie vrij hoog en weigerde het een eerste bod. De Luikenaars kwamen over de brug, verhoogden hun bod en mochten de speler inlijven voor iets meer dan 2 miljoen euro. Een peulschil voor een speler die geacht wordt de plaats in te nemen van Moussa Djenepo, die aan Southampton werd verkocht voor het tienvoud van dat bedrag (eventuele bonussen inbegrepen).

Een jongen doen vergeten die 20 miljoen waard is, dat betekent meteen al veel druk voor Boljevic. En spelen met het rugnummer 18 van Razvan Marin doet daar nog een schepje bovenop.

Guzmán een kopie van Izquierdo

Zijn volledige naam luidt: Dario José Castro Guzmán. Hij is een Colombiaan en hij heeft de specifieke eigenschappen van een vleugelaanvaller. In september wordt hij 20 en sinds eind maart is hij al in Luik om te testen. De medische staf heeft hem wekenlang geobserveerd en uiteindelijk goed voor de dienst bevonden. Standard huurt hem voor één seizoen van Independiente Santa Fe. Een andere Colombiaan, Maykel Hernández, was samen met hem in Luik om te testen, maar wist niet te overtuigen.

Het bestuur en de staf hebben kunnen vaststellen dat Colombianen zich hier erg goed weten aan te passen. Ze hebben van op een afstand de ontbolstering van Carlos Bacca, José Izquierdo en Jhon Lucumí gadegeslagen in Brugge en in Genk. Ze hebben zeker ook opgemerkt dat spelers die voor een appel en een ei overkomen uit Colombia, vrij snel voor een fors bedrag kunnen doorverkocht worden. De makelaar van Guzmán bevestigt dat zijn poulain eigenschappen heeft die erg op die van Izquierdo gelijken….

Gavory de assistgever

Deze Franse linksachter werd opgeleid bij Auxerre, waar hij ook prof werd, en heeft er een goed seizoen opzitten in Utrecht. Op de dag dat de trainingen daar werden hervat, ontbrak hij op het appel en toen had coach John van den Brom het wel begrepen: NicolasGavory wou graag andere lucht opsnuiven. Anderlecht meldde zich enkele weken geleden, Gent ook, maar ze treuzelden terwijl Standard het ijzer smeedde wanneer het heet was. De Luikenaars hebben de verdienste dat ze de vraagprijs konden doen zakken tot ongeveer 3 miljoen euro, waar de Nederlanders aan Anderlecht nog 5 miljoen vroegen. ‘We hebben een deal gesloten waar iedereen zich kan in vinden’, vat een bestuurslid van FC Utrecht samen. De speler liet zich opmerken door een hoog aantal assists en speelde in de jeugdreeksen samen met Adrien Rabiot, Anthony Martial, Thomas Lemar en Clément Lenglet, maar ook met Marco Ilaimaharitra en Thomas Didillon. Ze slaagden er niet in om wereldkampioen te worden, maar het staat toch mooi op zijn palmares.

Limbombe op de voorpagina

Het jaar dat Anthony Limbombe net bij Nantes heeft doorgebracht, zorgde alleen maar voor miserie. Op het veld liep het van geen kanten, terwijl hij toch gearriveerd was als de duurste speler in de geschiedenis van de club. Zijn transferprijs van 8 miljoen euro was het gevolg van zijn doorbraak in het Brugge van Michel Preud’homme, zijn Ebbenhouten Schoen en zelfs een eerste cap voor de Rode Duivels. Hij wist zich nooit helemaal aan te passen en was zelden beslissend. Bovendien raakte hij enkele maanden geleden verwikkeld in een affaire rond spelersmakelaars. Daardoor stond hij plots zelfs op de voorpagina van L’Equipe. Het Franse gerecht was geïnteresseerd in zijn transfer, in verdwenen commissies en een verdachte tekenpremie. Idem voor de Belgische justitie, in het kader van Operatie Propere Handen. Hij werd per videoconferentie geconfronteerd met Fabien Camus, beginnend makelaar in dienst van Mogi Bayat. Als Limbombe vroeger niet zijn eerste makelaar Christian Negouai aan de deur had gezet om er met Bayat vandoor te gaan, dan had hij zich nu geen zorgen hoeven te maken.

En dat is nog niet alles. Terwijl hij onderhandelde over zijn uitleenbeurt aan Standard, ging het mis in Carquefou. Herinner u: dat stadje verwierf in 2008 enige bekendheid toen zijn nietige voetbalelftal Olympique Marseille uitschakelde in de beker van Frankrijk om vervolgens door te stoten tot in de kwartfinales. Daar, vlak bij Nantes, woonde het gezin Limbombe. Toen hij in Luik was voor de onderhandelingen, trapten bandieten de deur van hun huis in, bedreigden ze de partner van de ex-Rode Duivel met een vuurwapen en namen ze alles van waarde mee. Een wapen op de slaap van zijn vrouw, dat is exact de modus operandi van de politieagenten die Mogi Bayat bij hem thuis in Waals-Brabant kwamen ophalen op de dag dat het schandaal losbarstte.

Milinkovic-Savic het paspoort altijd in de hand

‘We denken wel dat Guillermo Ochoa zin heeft om andere lucht op te snuiven en we zullen alle mogelijkheden bekijken, zonder de speler evenwel voor een spotprijs van de hand te doen.’ Deze uitspraak van Alexandre Grosjean, algemeen directeur van Standard, bevestigt dat de Mexicaan op vertrekken staat. Zijn vervanger in het doel zal een reus van 202 centimeters zijn, een vijftiental meer dan Ochoa. Vanja Milinkovic-Savic is de broer van Sergej, die bij Genk speelde en nu bij Lazio zit.

Ook dit is het verhaal van een internationaal parcours dat van bij het begin werd bepaald door de oorlog in de Balkan. Nikola, de vader van Sergej en Vanja, was ook voetballer. Hij werd geboren in Bosnië-Herzegovina, toen dat nog deel uitmaakte van het grote Joegoslavië. De conflicten dreven hem naar Servië en later belandde hij in Spanje – vandaar dat Vanja geboren is op Spaanse grond. Nadien verzeilde vader Nikola nog in Portugal en Oostenrijk. De zoon die doelman werd, proefde zelf al van Engeland (Manchester United), Servië, Polen en Italië. Standard huurt hem van Torino.

Avenatti met het goede hart

‘In België hebben alleen Club Brugge en Anderlecht de middelen om hem te kopen’, liet iemand uit zijn entourage ons enkele weken geleden weten. Standard wilde Felippe Avenatti graag hebben. Olivier Renard was er dicht bij, maar werd dan ontslagen. De speler leek hoe dan ook te duur. Bologna, dat hem vorig seizoen aan KV Kortrijk verhuurde, wou 7 miljoen euro. ‘We leggen niet zoveel geld op tafel voor een speler die dat in dit stadium van zijn carrière gewoon niet waard is.’

Het bleek poker, een afleidingsmanoeuvre. Uiteindelijk slaagden de Luikenaars erin om de prijs ongeveer met de helft te laten zaken. De Uruguyaan onthoudt van zijn verblijf in West-Vlaanderen een flinke bolwassing door Glen De Boeck. Maar voor de mirakelman is die bladzijde omgeslagen. Mirakelman, omdat hij tijdens fysiektests in Bologna te horen kreeg dat hij hartproblemen had die het einde van zijn carrière betekenden. Uiteindelijk verwees een cardioloog uit New York, een wereldautoriteit op dat gebied, die diagnose naar de prullenmand.