Vrijdag diende het een onvolledig licentiedossier in, maar ten einde leken de dromen van KFC Lommelse Sportkring nog niet. Een blik op de kring en ook een beetje de sport.
Op weg naar Lommel, dat die avond tegen Beveren speelt, valt het je op hoezeer de stad het recreatieve en het industriële weet te combineren. Er zijn de talrijke industriezones met kmo’s, er is de Soeverein, de recent gebouwde evenementenhal. Maar er is ook de Sahara, een door de vroegere zinkfabriek ontstane zandvlakte waar Vlaamse cineasten woestijnscènes kwamen draaien, en er is het Teutenmuseum, opgedragen aan de rondtrekkende koperhandelaren, waarvan nu op het plein, verscholen tussen de linden, ook een standbeeldje staat.
Maar er is ook Lommel de voetbalclub, die misschien nog het meest de combinatie tussen recreatie en commercie in zich verenigt. Ongetwijfeld het veld in eerste klasse dat door het grootste aantal reclamepanelen van bouwbedrijven uit de regio wordt omzoomd. Ondernemers die allemaal driest te keer gaan als schamper wordt geïnsinueerd of er misschien enig politiek opportunisme achter hun sponsoring schuil gaat.
Lommel is de ploeg waarvan we ons uit vroeger tijden ook het spierballengerol herinneren over hoe JeanVreijs de ploeg vanuit bevordering wel hogerop zou krijgen. Inmiddels is Jean Vreijs niet meer. Dat hij ondanks de kritiek die hij vaak kreeg de club met kennis van zaken moet hebben geleid, bewijst het machtsvacuüm dat na zijn aftreden eigenlijk nooit echt zonder twisten kon worden ingevuld.
Rechts op de ring passeer je even na Bandencentrale deCondé, toebehorend aan de vader ván, Wijckmans Beton, het inmiddels verkochte bedrijf van Roger Wijckmans, de huidige voorzitter van SK. Wijckmans, voor wie de dag geregeld al om halfvier ’s ochtends begint en die zijn hele leven al zestien of zeventien uur per dag werkt, heeft zich de laatste tijd ook voor Lommel SK meer dan dubbel geplooid. Zelfs tot in Londen, zo werd de voorbije weken rondgestrooid, was de aimabele voorzitter hulp gaan zoeken. Niemand echter die dat als geloofwaardig beschouwde en terecht, zo blijkt. “Tja, dat was een verzonnen verhaaltje om de media bezig te houden”, lacht Wijckmans nu. Want ondertussen richtte hij zijn aandacht op een andere piste die dichter bij huis lag, in Hamont.
Wat smalend “een marktkramer uit Hamont” werd genoemd, is in werkelijkheid EricVanDuffel, de eigenaar van een 10.000 vierkante meter beslaande industriële hal waar openbare markten worden gehouden. Bedoeling was in Lommel iets gelijkaardigs uit de grond te stampen : Lommelse SK zou zo worden omgetoverd in een reusachtige prondelmarkt annex stadion. Wijckmans : “Mijn fout is misschien geweest dat ik mij altijd heb gebaseerd op de toezegging van Van Duffel. Het geld, 1,25 miljoen euro, wás er, dat heb ik zelf gezien. Zijn bedrijf moet bovendien in 2005 dicht en hij wil niet uit de running raken, dus die nieuwe gebouwen op de terreinen van Lommel pasten perfect in de plannen voor een nieuw stadion. Want je zit met twee branches waarin parkeerplaatsen en het verteer aan de toog een heel belangrijke rol spelen, en die daarom te combineren waren. Maar pas op het laatst heeft Kluytmans, zijn vennoot, eisen gesteld waaraan de stad niet kon voldoen en waardoor we eigenlijk kostbare tijd verloren.”
Die eisen besloegen onder andere vijftig jaar lang vrijstelling van taksen, wijzigen van de bestemming als landbouwgrond, en zorgen dat na de bouw van de infrastructuur en de openbare aanbesteding het gebruik van het geheel ook daadwerkelijk aan Van Duffel toe zou komen. Eisen zijn het die het Lommels gemeentebestuur wel kon toezeggen, maar niet op papier kon zetten. Dus werd alle hoop dan maar gevestigd op JBC.
JBC staat voor Jean-BaptisteClaes, samen met NolHendriks dé textielbaron van Belgisch en Nederlands Limburg. Zesentachtig kledingzaken heeft Claes in België, Nederland en Luxemburg. Spelers heeft Claes ook, zoals CarlHoefkens, wiens loon en overgang van Lierse hij bekostigt. Nol Hendriks : “Samen met de burgemeester is Jean Claes anderhalf jaar geleden bij mij geweest. Toen ben ik door de burgemeester en om Jean te helpen tot een overeenkomst gekomen.”
Hendriks, JBC, oud-voorzitter JaakSchuurmans enerzijds en de stad anderzijds stelden zich borg voor een lening van elk 26 miljoen frank. “Dan zou de club normaal schuldenvrij zijn, maar ik vermoed dat er iets fout gelopen is bij de beloftes die niet zuiver waren. Ofwel zijn er toch lijken uit de kast gevallen. Lommel zou proberen terug te betalen met de verkoop van spelers : de helft van het transferbedrag ging dan naar ons, de andere helft naar de club.” Als dat niet lukt, moet Lommel het restant voor 2005 afbetalen. “Maar ik laat dat eigenlijk allemaal aan Jean over, hoor, want uiteindelijk heb ik het gedaan om hém te helpen.”
Jean-Baptiste Claes zelf hield zich tot afgelopen weekend met zijn paarden op in Parijs, maar vroeg de Lommelse voorzitter vorige week zeker de boeken niet neer te leggen, zoals even werd overwogen. Hij liet weten dat hij het gat in de schulden dat andere sponsors niet konden dichtfietsen, bij zal passen. Want het licentiedossier dat Lommel vrijdag indiende, blonk uit in onvolledigheid. Eenenzestig miljoen oude frank bedraagt de licentieschuld. Een aflossing aan de belastingen, die op termijn kan worden gedaan, niét meegerekend, wordt dat uiteindelijk exact 51,8 miljoen frank. Daarin zit, afgerond, 4,5 miljoen voor twee kwartalen pensioengelden, 30 miljoen aan bedrijfsvoorheffing, 13 miljoen aan btw en 5 miljoen aan rsz.
Zondagochtend tien uur zouden Claes, een paar andere sponsors en mensen van Ernst & Young de financiële situatie bekijken. Ze zouden het rapport van november vorig jaar, toen een voorzichtige winst werd verwacht, maar uiteindelijk een verlies van 13 miljoen frank werd geboekt, updaten met onder andere de 8 à 15 miljoen frank exploitatieverlies die dit seizoen wordt verwacht.
Zeventien van de bijna 52 benodigde miljoenen al waren er op initiatief van DeCeuster, een sponsor, en Beckers, de jeugdvoorzitter, bijeen gekregen. Als bovendien een aantal sponsors hun bijdrage voor volgend seizoen nu al zouden willen betalen en Hendriks, Claes en Schuurmans samen met de stad hun 52 miljoen wilden omzetten in aandelen van een nieuw op te richten nv, zou Lommel misschien op de valreep – met inbegrip van schulden aan leveranciers en ook Wijckmans – zijn eigenlijk totaal van 120 miljoen frank (3 miljoen euro) schulden helemaal kunnen aanzuiveren. Op de valreep, want tot 13 maart heeft Lommel de tijd om de vereiste betalingsbewijzen aan zijn licentiedossier toe te voegen. Concreet betekent dit dat eigenlijk donderdag (morgen) het geld al binnen moet zijn, wil Lommel volgende week donderdag zwart op wit kunnen tonen dat het geld op de rekeningen staat.
Dat Lommel er nog altijd zo beroerd voor staat, ondanks de 1,5 miljoen euro die de stad de laatste vijf jaar in de club pompte en de lucratieve transfer van Timmy Simons, heeft alles te maken met het feit dat die subsidies werden gebruikt voor de aflossing van vroegere leningen. Nieuwe schulden schoof de club voor zich uit. Die ontstonden onder andere door na de degradatie naar tweede klasse in 2000 met een spelerskern voor eerste klasse te blijven voortspelen.
Lukt het halsbrekend staaltje van financieel trapezewerk niet, dan dreigt wellicht het failliet en houdt Lommel op te bestaan. Lukt het wel, dan volgt zo goed als zeker een bestuurlijke zuivering. Daarin, zo leert even grasduinen in het verleden van de club, is het niet denkbeeldig dat Jaak Schuurmans opnieuw voorzitter wordt, want er staan wat de machtsstrijd betreft nog een paar onderling te vereffenen rekeningen open. Schuurmans bekleedde de functie van voorzitter, gesteund door Jean-Baptiste Claes, na DirkVandenBoer al eens kortstondig, maar werd anderhalf jaar geleden in een omstreden stemming weggestemd. Beheerraadsleden Nijs en Haagdoren, schepen van Sport, veranderden toen onder druk van de burgemeester van mening, waardoor Wijckmans alsnog voorzitter werd. Waarmee aan de eis van Schuurmans om manager Gaston Peeters uit het organigram te verwijderen, geen gevolg werd gegeven.
Een en ander zorgde ervoor dat Lommel sindsdien eigenlijk door een duo is geleid : de raad van beheer met hoofdzakelijk burgemeester-getrouwen oefende nauwelijks controle uit, terwijl Roger Wijckmans voor het sportieve volledig op het compas van Peeters voer. En daar knelt dus het schoentje (zie kaderstuk).
Bij het stadion aangekomen, blinkt één iemand uit door afwezigheid : manager Gaston Peeters, die in de spreekkoren en op de spandoeken van de supporters op de korrel wordt genomen.
Tijdens de wedstrijd heeft de druilerige regen besloten er een avondje voor clichés van te maken. Lommel bouwt een 3-0-voorsprong uit, maar bedient zich daarna te vaak van de lange bal, waardoor Beveren de kans krijgt weer in de wedstrijd te komen en er 3-2 van te maken. Maar hartverwarmend spel was het allerminst. Gelukkig is er nog de ironie van HermanHelleputte op de persconferentie. “Lommel heeft hier de wedstrijd niet gewonnen; wij zijn het die verloren hebben. Wij hebben ons, denk ik, te veel geconcentreerd op Nygaard ( die wegens blessure niet meedeed, nvdr). Ik zag al mijn spelers omhoog kijken, terwijl het beneden te doen was, want de kleinste van het veld, een van 1m40, mocht koppen en twee keer scoren.”
JosHeyligen kon tevredener zijn. “Ik had wat schrik van Beveren, want ik heb ze een paar keer gezien : ze hebben snelheid, techniek en zijn collectief sterk. Maar wij hebben twee prachtgoals binnen geduwd. Na de 3-0 sloop de paniek in de ploeg, dus was het bibberen tot het einde. Maar mijn ploeg heeft getoond dat ze bereid is het sportieve plaatje in te vullen. Dat zoiets niet altijd met de schoonheidsprijs kan, dat weten we.”
Een vaststelling die al evenzeer opgaat voor het extra-sportieve. Want in de verhalen waarmee je tegenwoordig uit Lommel huiswaarts keert, weerklinkt nog altijd de hoop over de weg hogerop, eenvoudiger is het er alleen niet op geworden.
door Raoul De Groote
‘Londen ? Dat was een verzonnen verhaaltje om de media bezig te houden.’
Eén man blinkt uit door afwezigheid : manager Gaston Peeters, door de supporters op de korrel genomen.
