22 november 2015. Luchtmachtbasis Koksijde. Rond de klok van vieren. Met een machtig eindschot in de laatste loodzware modderstrook spurt Sven Nys de heerser van het voorbije veldritseizoen glorieus uit het wiel. Op een van de mooiste parcoursen van het veldritwereldje verwijst hij Wout Van Aert met enkele ultieme lendenrukken naar de tweede plaats. Hij schreeuwt de emotie uit zijn 39-jarige lijf. Het is zijn laatste overwinning. Het orgelpunt op een magnifieke carrière.

In 1999 won Sven Nys voor de eerste keer de Duinencross in Koksijde. Het derde schavotje was toen voor Van der Poel. In 2015 wint Sven Nys voor de zevende en laatste keer in Koksijde. De derde plek is opnieuw voor Van der Poel. Zij het wel dat die zestien jaar later niet meer Adrie, maar Mathieu heet. Dit geeft perfect weer wat voor een uitzonderlijke sportman Nys is. Jaar na jaar klopte hij de meest uiteenlopende tegenstanders. Steeds evolueerde hij mee met zijn opponenten. Elke nieuwe generatie die zich aandiende, wist hij de baas te blijven. Enkel in zijn laatste twee seizoenen bleek hij niet meer opgewassen tegen het talent van Van Aert en Van der Poel.

Als topsporter kent hij zijn gelijke niet. Zwevend over balken, ploeterend door de modder, balancerend op het ijs. Koning Winter in alle omstandigheden. Alle facetten van de veldritsport beheerst Nys tot in de perfectie. Zijn niet-aflatende manifestatiedrang om overal de beste te willen zijn, is niet te evenaren. De klik in zijn hoofd kwam er in 2004 na de cross in Pijnacker. Geflikt door zijn eigen landgenoten besloot hij enkel en alleen nog voor zichzelf te rijden. Hij antwoordde met de grand slam: winst in alle klassementen en laureaat van driekleur en regenboog.

Zijn erelijst spreekt boekdelen, maar de kers op zijn carrièretaart plaatste hij in Louisville. Na een adembenemend spannende slotronde kon hij zich in de winter van zijn loopbaan voor een tweede keer in die prachtige regenboogtrui hijsen. Samen met boezemvriend Sven Vanthourenhout en coach Paul Van Den Bosch vormde Nys een onwrikbaar triumviraat. Liefde voor het vak, tomeloze trainingsarbeid en ongekende professionaliteit zorgden ervoor dat hij tot ver voorbij de sportpensioengerechtigde leeftijd fluitend door de velden reed. Na al die jaren minutieus in evenwicht met zijn lichaam en fiets. In 2008 schopte hij het als enige veldrijder ooit tot Sportman van het Jaar. Ook dat is veelzeggend over zijn aandeel in de microkosmos die het veldrijden is.

Ik heb nooit iemand gezien die eleganter over het mulle Koksijdse zand vloog, die krachtiger uit de kolkende Kuil van Zonhoven reed en die stijlvoller de mythische Koppenberg temde. En ik ga ook nooit meer zo iemand zien.

Bedankt, Sven. Ik zal je missen. Iedere zondag, tussen drie en vier.

Al uw reacties en sportgerelateerde zoekertjes zijn welkom bij Sport/Voetbalmagazine, Raketstraat 50 bus 5, 1130 Brussel of via e-mail : sportmagazine@roularta.be. De redactie behoudt zich het recht voor teksten in te korten of te weigeren. De schrijver moet zijn naam en woonplaats vermelden.

Tom Vansteenwegen, Hoeselt

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content