Met opgeheven hoofd en sterke prestaties wil Gunther Schepens AA Gent verlaten. Maar hij is wél ontgoocheld.

In de auto van Gunther Schepens hangt nog altijd een Gentse Strop. Niet onlogisch : “Gunther Schepens, dat is de Man van Gent”, zongen de supporters vier jaar lang. De kans dat Schepens volgend jaar opnieuw de Man van Gent wordt, is bijna onbestaande. Al houdt Schepens tot het laatst zijn voet tussen de deur die op een kier staat. Misschien heeft de club wel een verlaat verjaardagscadeau voor de kapitein die zondag zijn dertigste verjaardag vierde. Sinds hij hoorde dat zijn aflopend contract niet vernieuwd wordt, presteert hij heel sterk.

Na de winst op Beveren concludeerde de Gazet van Antwerpen : de slechtste transfer die Gent kan doen, is Schepens laten gaan.

Gunther Schepens : Vanaf het moment dat Gent me zei dat ze me niet meer nodig hadden, probeerde ik het tegendeel te bewijzen. Dat lukt vrij goed.

Je bent nog te prikkelen.

Ik ga onder die extra druk niet slechter voetballen. Ik wist dat ik er na twee maanden niet terug voor honderd procent zou staan na een blessure die zes maanden aansleept. Ik weet ook dat het verwachtingspatroon rond mij hoger ligt dan voor anderen bij Gent. Logisch ook. Toen het niet liep, riepen de mensen mijn naam, terwijl ik in de tribune zat. Toen wist ik dat er weer heel veel van me zou verwacht worden. Omdat ik altijd afgemeten word aan wat ik de eerste zes maanden na mijn terugkeer uit Duitsland toonde. Dat niveau haalde ik nadien niet meer bij Gent. Maar ik had ook elk jaar een zware blessure. Fit kan ik nog altijd een meerwaarde zijn voor dit team. Naast, maar ook op het veld.

Wat bracht je dit seizoen de ploeg al bij ?

Niet zo veel, omdat toen ik na de eerste ronde weer fit was ons seizoen in feite al afgelopen was.

Had jij een schop onder je kont nodig ?

Ook als Gent me niet zegt dat het afgelopen is, haal ik nu dit niveau. Daar heb ik samen met de medische staf zes maanden naar toe gewerkt. Veel mensen vinden me lui. Ik kan niet negentig minuten mijn lijn op en neer draven of tackelen. Ik kan wél nog altijd een goeie voorzet trappen en af en toe een goal maken. Veel mensen denken : Schepens zal het wel doen. Maar Schepens maakt in zijn eentje het verschil niet. Ik sta op een plek waar ik afhankelijk ben van de ballen die ik krijg. Toen ik terugkwam, had ik Hamad Ndikumana achter mij. Hij kon nauwelijks op zijn linkervoet staan omdat hij geblesseerd was. Maar er was toen geen alternatief. Dus ging de bal altijd over rechts. Schepens heeft weer niets gedaan, hoorde je dan. Nu is Hamad al een aantal weken fit. Naarmate zijn niveau stijgt, evolueert ook het mijne. Het eerste jaar onder Sollied had ik Dragutinovic achter mij, hé.

Maar ook als je de bal kreeg, geraakte je geen tegenstander meer voorbij.

Het is niet meer zoals vroeger. Maar ook toen ging ik mijn man niet voorbij. Ik geef de voorzet meestal rond de man. Wel draait het nu beter met een 4-4-2.

Ligt jou dat beter ?

Ik kan me aan elk systeem aanpassen, behalve de 3-5-2 zoals in Duitsland, waar ik alleen op de flank stond. Bij Sollied speelde ik voor het eerst 4-3-3. Dat was veel loopwerk, maar iedereen wist ook perfect waar hij moest lopen. Iedereen weet al jaren hoe Sollied speelt en niemand vindt er een antwoord op.

Had je op tactisch vlak meer verwacht van Olde Riekerink ?

Och…( roert in zijn thee en zwijgt). De kennis heeft hij wel hoor, tijdens de wedstrijd grijpt hij tactisch ook in. Iedereen noemt dit een verloren seizoen, maar als het even meezit, halen we meer punten dan de voorbije twee jaar. Terwijl de trainer bijna buiten lag na de nul op vijftien en de verloren bekerwedstrijd op Turnhout.

Hadden jullie toen gewild, lag de trainer buiten ?

Ja.

Maar je verdedigde hem ?

Omdat hij goed werkte op training. Iedereen kwam met plezier trainen. Dat is niet vanzelfsprekend. Geen enkele speler wilde hem buiten. Lag het enkel aan de voorzitter, dan was Olde Riekerink hier waarschijnlijk geen trainer meer geweest. De voorzitter is in de eerste plaats supporter, hé. Het eerste jaar stapten Herpoel en ik ook naar hem toen hij Sollied meteen ontsloeg nadat zijn overgang naar Club Brugge bekend raakte. We zijn toen derde geworden. De voorzitter vroeg ook onze mening over Remy.

Ook over Houwaart ?

Houwaart heeft geen eerlijke kans gehad. Hij lag in feite al buiten na de eerste wedstrijd op Brugge, 6-2. Toen we vervolgens ook tegen Ajax onderuitgingen, was het afgelopen. In het geval Houwaart konden we de voorzitter niet meer overhalen. Dat ontslag heeft zich boven onze hoofden afgespeeld. Wij, spelers, hadden hem best willen houden.

Omdat hij zo makkelijk was om mee te werken.

Sollied was ook makkelijk. Ik denk niet dat je makkelijker trainers hebt dan Sollied. Hij gaat uit van zelfdiscipline. Een sterke groep corrigeert zichzelf.

Jullie hebben geen sterke groep meer ?

Is er hier behalve Herpoel en ik nog iemand van toen ? De kern ondergaat voortdurend wijzigingen. Gent is gewoon kortetermijnvisie. Nog altijd, hé. Natuurlijk kan ik daar mee leven. Wij spelers zijn toch maar voorbijgangers. Net als trainers.

Is de beslissing om je geen nieuw contract meer te geven een besluit van de club of van de trainer ?

Het is een technische keuze, want ze hebben me geen nieuw financieel voorstel gedaan. De trainer heeft rond de pot gedraaid. Ik heb hem dat ook gezegd, dat hij me vlakaf moest zeggen of hij met me wilde doorgaan. Voor ik naar het bestuur stapte, tipte de trainer me dat ik niet veel moest verwachten van dat gesprek. Ik dacht dat hij op het financiële doelde. Die dag zegde hij me niet dat hij me niet meer wilde. Het bestuur begon bij monde van de voorzitter en de manager over de bank. Dat VDK veel bepaalt bij Gent. Maar daar ligt het niet aan. Want als het om centen gaat, waarom doet men me dan geen verlaagd voorstel, zoals aan Jacky Peeters ?

Wil jij inleveren ?

Ik heb daar geen probleem mee. Alleen is het me niet gevraagd. Dus kan het niet aan de bank liggen, ook niet aan de voorzitter.

Conclusie : de trainer wil je niet meer.

Hij bepaalt of Gunther Schepens blijft of niet. Ik ben niet de enige, hé. Vanic is weg, net als Vasov. Met Oyawolé verloren we onze enige balvaste spits. Maar die wilde niet op rechts spelen. Diegene die gingen, waren niet de simpelste jongens. Als ze niet speelden of ze voelden zich niet correct behandeld, wist je dat je als trainer problemen kreeg. Misschien wil Olde Riekerink dat vermijden.

Is het iemand die goed met jonge spelers werkt, maar persoonlijkheden uit de weg gaat ?

Dat moet je hem vragen. Misschien komt het daar op neer. Maar hij heeft ook wel goed gebruik gemaakt van die persoonlijkheden. Om hem de hand boven het hoofd te houden toen het kantje boordje was. Vorige week las ik een stuk met hem waarin hij de beslissing om niet met mij door te gaan de moeilijke noemt die hij moest nemen, omwille van mijn inbreng op en naast het veld. Dat is gelul. Als je iemand respecteert, zeg je waar het op staat, ga je niet rond de pot draaien. Wat me nu overkomt, voel ik als een mes in de rug. Ik heb hem dat ook gezegd. Dat hij de enige was waar ik ontgoocheld in ben.

Kan je nog verder functioneren onder deze trainer ?

Natuurlijk. Dat bewijs ik toch wekelijks ? Ik ben niet rancuneus ten opzichte van hem. Een week liep ik pissig, maar nu praat ik gewoon met hem. Alleen probeer ik op het veld zijn ongelijk te bewijzen. Ze zullen wel verrast zijn dat ik me naar buiten zo rustig hield. Ik had ook geen zin om met modder te gooien. Eigenlijk moet ik blij zijn dat de trainer me nog laat spelen, want we hebben niets meer te winnen of te verliezen.

AA Gent wil meer jonge spelers. Dat levert iets op : Mudingayi is nu internationaal.

Daar was ik evenzeer door verrast als iedereen. Hoewel : als hij zich beperkt tot waar hij goed in is, de bal recupereren en hem meteen doorgeven, kan hij dat aan. Hoewel ik Brecht Verbrugghe nog altijd onze beste verdedigende middenvelder vind. Alleen was hij een beetje te braaf. Spencer Verbiest had iets kunnen bijbrengen op zijn beste positie, centraal in de verdediging.

Jij kan niet hoger meer mikken. Je wordt ouder, je bent een dure speler. Het ziet er niet goed voor je uit, Gunther.

Dat weet ik. Ook zakelijk gaat het niet goed. Op dit moment ben ik tevreden dat ik een dochter heb. Dat leert me al de rest te relativeren. Ik keek enorm uit naar 2003. De werken op de afrit aan mijn winkel waren ten einde waardoor de zaak weer kon gaan draaien, ik zou vader worden en in het voetbal voor een nieuw contract spelen. Dat motiveerde me om die zes maanden revalidatie makkelijk en snel door te komen. Als ik zo gemakzuchtig ben als sommigen beweren, stond ik er nu nog niet. De toekomst oogde zo mooi. Terwijl maar één van mijn drie doelen werd bereikt, want met de winkel gaat het niet zo goed.

Je hebt het voetbal nog nodig op financieel vlak ?

Absoluut.

Zit je nu de ganse dag bij de telefoon ?

Ik ga mezelf geen bijkomende druk opleggen. Over voetbal pieker ik niet. Als ik dat over iets doe, is het over de zaak. Dat het voetbal niet op me weegt, bewijs ik toch wekelijks op het veld ? Anders kom je toch maar verkrampt aan de aftrap. Ik doe elke week mijn stinkende best, ook al lijkt dat voor velen niet het geval. Een gebrek aan inzet kan je me nooit verwijten.

Misschien denken andere clubs dat je te duur bent ?

Dat stoort me enorm. Dat Schepens altijd geassocieerd wordt met geld, vind ik vervelend. Omdat het niet waar is. Onlangs las ik in de krant : “Schepens te duur voor Ronse.” Hoe kan Ronse weten dat ik te duur ben als ze niet eens met mij contact opnemen ? Bij mijn transfer van Karlsruhe naar Gent leverde ik al meer dan vijftig procent in. Hoeveel denk je dat ik verdien ?

Gokje : twaalf miljoen oude Belgische frank bruto per jaar ?

In de verste verte niet. Ik kom echt niet aan een dubbel cijfer, hoor.

Was jij niet de best betaalde speler bij Gent ?

Ik denk het niet. Ik vond dat ook niet belangrijk. Veel mensen hebben vooroordelen tegen mij, vinden me een dikkenek en durven niet tegen me spreken. Maar ik ben een doodgewone gast die elke zondag in mijn stamkroeg in Wetteren kaart met mijn vrienden van vroeger. Ook daarom voel ik me thuis bij Gent. Niet dat het hier altijd simpel is voor mij. Misschien leef ik weer helemaal op in een andere omgeving waar ik me weer alleen op het voetbal moet concentreren.

Heb je andere aanbiedingen ?

Nee. Ik lees vaag iets van Cyprus of Antwerp.

Zegt je dat iets ?

Natuurlijk. Fantastische supporters.

Stel dat Borkelmans je deze week belt, heb je dan zin om volgend jaar met Cercle in eerste tegen degradatie te vechten ?

Uiteraard heb ik daar belangstelling voor. Liefst blijf ik in België, ook omwille van de winkel. Is er hier niets, dan wil ik terug naar het buitenland. Tweede klasse of lager trekt me niet. Omdat ik weet dat ik in eerste nog een meerwaarde kan brengen. Ook omdat het niveau danig gezakt is. Ik wéét dat Jacky Peeters voor mij gaan pleiten is bij het bestuur. Terwijl hij zelf ook niet in de beste positie zat. Dat apprecieer ik enorm.

Jacky moet nu alleen het gewicht dragen van de ploeg.

Wat Jacky en ik doen in de kleedkamer en daarbuiten wordt serieus onderschat. Voor alles komen de andere spelers nu bij ons terecht. Vijftien nationaliteiten in dezelfde richting laten lopen is niet zo simpel. Daarom ben ik blij dat Jacky blijft. Vertrekken we allebei, dan wordt het een puinhoop, omdat iedereen enkel aan zichzelf denkt. Wat kan het de gemiddelde buitenlander bij ons iets schelen dat Schepens weggaat ?

Heb je er in die vier jaar met Gent alles uitgehaald of zat er méér in ?

Met onze mogelijkheden jaarlijks meedoen voor de vijfde plaats is het hoogst mogelijke. Wat we missen om hoger te mikken, is een constante. Dat van de kern van vier jaar geleden maar twee spelers overbleven, zegt op dat vlak genoeg. Maar ik veroordeel dat beleid niet, hé. Verkoopt de voorzitter een aantal spelers niet, dan bestond Gent al lang niet meer.

Wat heb je van deze trainer geleerd ?

De simpelste dingen : hoe het voortdurend herhalen van pas-en trapvormen iedereen beter maakte. Als je ziet hoe sommige spelers nu een bal aannemen en doorspelen in vergelijking met het begin van het seizoen, zijn ze er beter van geworden. Ook als ploeg profiteer je daar van : zoals we op Beveren met een minimum aan lopen maximaal de bal rondtikten, toont dat ons positiespel veel verbeterde. De fout die Olde Riekerink in het begin maakte, was het onderschatten van de tegenstanders. De Ajaxmentaliteit, hé, een beetje blufferig : “wij zijn beter”. We kunnen beter zijn, maar tegen de ploegen bovenin haalden we nul op achttien. In feite is het nog een goed seizoen geworden, maar we haalden pas punten toen de druk volledig weg was.

door Geert Foutré en Frédéric Vanheule

‘Lag het enkel aan de voorzitter, dan was Olde Riekerink hier waarschijnlijk geen trainer meer geweest.’

‘Ik weet dat ik in eerste klasse nog een meerwaarde kan brengen.’

‘De trainer heeft goed gebruik gemaakt van de persoonlijkheden om hem de hand boven het hoofd te houden.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content