1 Zaterdag was je opnieuw een van de uitblinkers bij Cercle. Volgens de Vlaamse pers ben je een van de beste transfers van dit seizoen. Waarom heeft het tot bijna je dertigste verjaardag geduurd eer je je top hebt bereikt?
Olivier Werner: “Ik heb niet altijd de meest gelukkige keuzes gemaakt op mijn parcours, ik heb in nogal wat moeilijke clubs gespeeld. Het was niet altijd gemakkelijk bij Brussels, Eupen of Mons. Ik heb er vaak gekeept met het mes op de keel, de druk om het behoud af te dwingen was er telkens heel groot. Vandaag knok ik met Cercle opnieuw tegen degradatie, maar dat voelt toch heel anders. Je merkt dat dit een vereniging is die dit soort situaties gewend is. Men panikeert niet. Los daarvan ben ik het er wel mee eens dat mijn spelniveau dit seizoen hoger ligt dan voorheen. Al de klappen die ik onderweg kreeg, hebben me sterker gemaakt. Ik bezit nu een maturiteit die ik niet had voor ik hier aankwam.”
2 Wat stimuleert je als speler het meest: een driekwart leeg stadion op Mons of de lege tribunes bij Cercle?
“Het valt niet te vergelijken. Mons bespeelt een stadion dat voor niemand gezellig is. Niet voor de kijkers, evenmin voor de spelers. Ik voetbalde er gemiddeld voor 3000 man, soms eens voor 4000 als er een aantrekkelijke tegenstander op de affiche stond. Bij Cercle zitten er wel dubbel zoveel mensen op de tribunes. Je kan hier de indruk hebben dat het leeg is, maar dat komt veeleer door de grootte van het stadion. Zet onze 7000 à 8000 supporters in een stadionnetje van KV Mechelen, en je krijgt een heel andere sfeer.”
3 Een jaar geleden dacht Anderlecht aan jou toen Proto geblesseerd was. In december liet men bij Club je naam vallen toen Ryan naar de Asian Cup vertrok. Vind je dat fijn, of frustreert het je dat topclubs alleen maar aan jou denken als hun eerste keuze onbeschikbaar is?
“Ik vind het fijn. Ik ben ook realist. Wie Proto of Ryan heeft, heeft geen andere nummer een nodig. In beide gevallen is er met me gepraat, het was concreet, maar ik zit nog altijd in de situatie waarin ik het sportieve aspect laat voorgaan op het geldelijk gewin. Ik ben in mijn beste jaren, ik wil nu spelen.”
4 De discussie is: kan een doelman – genre Proto in België of Neuer wereldwijd – nog een individuele prijs winnen, zoals de Gouden Bal of de Gouden Schoen, of worden keepers miskend?
“Miskend! Voor die twee prijzen waren er onder de veldspelers serieuze concurrenten, maar in het geval van Neuer snap ik echt niet dat hij de Gouden Bal niet kreeg. Hij was veruit de beste, maar men kijkt in de eerste plaats naar doelpuntenmakers en passeurs, alsof keepers niet in aanmerking komen voor zo’n prijs. Daar zit een zweem van onrechtvaardigheid aan.”
5 Wat bestellen jullie in het spelershome van Cercle wanneer Club een match verliest zoals vorige week op Kortrijk: champagne of een streekbiertje?
“Toen hebben we niets besteld, want we zijn nog niet gered. Maar als je hier belandt, valt het wel op hoe groot die rivaliteit is. Als speler van Cercle verschijn je het best niet op training met blauwe schoenen. Maar het blijft allemaal aardig. Tussen de spelers hangt geen spanning, dat is eerder tussen de twee besturen en de supporters. Het zijn plezante derby’s. In de halve finale van de beker kregen we wel een pak slaag, maar wij waren al content dat we zo ver geraakt waren, wetende dat het behoud prioriteit heeft. En we beseften dat we tegen een echte pletwals speelden. Als Club dit jaar geen kampioen wordt, hebben ze gefaald.”
Olivier Werner (29) verdedigt dit seizoen het doel van Cercle Brugge. Voorheen deed hij dat al bij Standard, Mons, Virton, KV Mechelen, FC Brussels, Eupen en opnieuw Mons.
DOOR PIERRE DANVOYE
“Als Club dit jaar geen kampioen wordt, hebben ze gefaald.”
